){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
)
Ο Γκάρεθ Μπέιλ και οι συμπαίκτες του έδειξαν τον τρόπο στις υπόλοιπες ομάδες.
Μία εθνική ομάδα με εντυπωσίασε στα πρώτα παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Είχε το βασικό στοιχείο που θέλω να βλέπω σε όλους τους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Την μαγκιά. Δεν νίκησε αλλά με κέρδισε με την μαχητικότητα, την αυταπάρνηση των παικτών της και το πείσμα.
Οι Ουαλοί μπήκαν στο ματς με τις Η.Π.Α και ηττήθηκαν σε όλους τους τομείς κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου. Έχασαν την κατοχή της μπάλας, σχεδόν όλες τις μονομαχίες και δέχθηκαν γκολ. Πελαγοδρομούσαν στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μπέιλ, το μεγάλο αστέρι τους, δεν ακούμπησε την μπάλα μέχρι το 12ο λεπτό. Κάθε φορά που στη συνέχεια συνέβη αυτό απλώς συμμετείχε στο κάκιστο παιχνίδι της εθνικής του ομάδας.
)
Δεν γνωρίζω τι έγινε μετά στα αποδυτήρια. Η ουσία είναι ότι η ομάδα επέστρεψε τελείως διαφορετική. Σαν να έδινε τον τελευταίο της αγώνα. Σαν να μην υπήρχε αύριο. Με το μαχαίρι στα δόντια μπήκαν οι Ουαλοί για να γυρίσουν το ματς. Οι Αμερικανοί δεν το περίμεναν. Οι αντίπαλοι τους μεταμορφώθηκαν σε κάτι πολύ ισχυρό, δυναμικό που ήταν αποφασισμένο να ανατρέψει τα δεδομένα.
Οι Ουαλοί έφταναν πρώτοι στην μπάλα κόντρα σε μία αθλητική ομάδα που σταδιακά έχανε την κυριαρχία στο παιχνίδι. Όσο περνούσαν τα λεπτά φαινόταν ότι ήταν θέμα χρόνου να ισοφαρίσει η Ουαλία. Μόλις το κατάφερε ο αγώνας έγινε ροντέο. Το επόμενο διάστημα ήταν ότι καλύτερο έχω δει μέχρι τώρα στο τουρνουά του Κατάρ. Ωστόσο οι Αμερικανοί δεν «μάσησαν». Βρέθηκαν ξαφνικά στο σημείο να κινδυνεύουν ακόμη και να χάσουν το ματς. Αντέδρασαν με όπλο την φυσική τους κατάσταση και την ταχύτητα.
)
Οι Ουαλοί τα έδωσαν όλα. Ανταπάντησαν με τη δύναμη που αποδείχθηκε ότι διαθέτουν και τα αποθέματα ψυχής. Ο Μουρ επισκίασε τον Μπέιλ. Ο Αμπάντου, ο Γουίλσον, ο Γουίλιαμς και ο Ράμσει ήταν …παντού μέσα στο γήπεδο. Από την υπερπροσπάθεια κάποιοι λύγισαν. Υπέφεραν από κράμπες. Έπεφταν συνεχώς στον αγωνιστικό χώρο.
Το ίδιο έπαθε και ο Πούλισικ από την άλλη πλευρά που κράτησε κολλημένο το πόδι στο γκάζι, βλέποντας τους μαινόμενους αντιπάλους να κερδίζουν τις μάχες σε όλα τα επίπεδα. Μάγκες όμως ήταν και οι Αμερικανοί. Άλλη ομάδα θα οπισθοχωρούσε. Θα κλεινόταν για να αντιμετωπίσει την ασταμάτητη πίεση των Ουαλών. Όμως τα παιδιά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού πήραν άμεσα την απόφαση να διεκδικήσουν τη νίκη μέχρι το τέλος. Η κάθε ομάδα είχε από ένα καλό ημίχρονο και το τελικό 1-1 ήταν δίκαιο.
)
Οι Ουαλοί απέδειξαν ότι δεν αρκούν πάντα η εμπειρία, οι φανέλες, οι σταρ για να νικήσεις σε επίπεδο τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πρέπει να «ματώσεις» στο γήπεδο. Να παλέψεις από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Κυρίως όμως να αντιληφθείς άμεσα το πρόβλημα και να δώσεις λύση. Όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Και αν δεν μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά οφείλεις να βγάλεις την μαγκιά (αν έχεις ) και να καταθέσεις τη ψυχή σου. Το έκαναν οι Ουαλοί και απέφυγαν την ήττα. Ήταν κοντά στο να κάνουν την ανατροπή.
Κάπως έτσι αλλά πιο οργανωμένα λειτούργησαν και οι Σαουδάραβες. Ο Μέσι και οι υπόλοιποι Αργεντινοί πίστεψαν ότι νίκησαν από το πρώτο ημίχρονο. Όμως όταν βρέθηκαν πίσω στο σκορ δεν έγιναν Ουαλοί. Ούτε καν Αμερικανοί. Και είναι τυχεροί που δεν θα αντιμετωπίσουν στη συνέχεια τις συγκεκριμένες ομάδες στον όμιλο τους. Ας παραδειγματιστούν από τις ομάδες του Μπέιλ και του Πούλισικ για να μην επιστρέψουν πρόωρα στο Μπουένος Άιρες.
){kind=small}
Ουαλία 
)
)
)
)
)
)
)
)