Ολλανδία - Ελλάδα 1-1 (1987): Όταν η Ευρώπη παραμιλούσε με την εμφάνιση της Εθνικής μας ομάδας!

Η εκπληκτική εμφάνιση της Ελλάδας στο «Ντε Κάιπ» του Ρότερνταμ κόντρα στην Ολλανδία, στον δρόμο για το Euro του 1988.

Ο αγώνας της Εθνικής μας ομάδας απέναντι στην Ολλανδία που θα διεξαχθεί στο Φίλιπς στάντιον αλλά και κάθε αγώνας απέναντι στους «οράνιε» δεν μπορεί πάρα να ξυπνά μνήμες, τουλάχιστον στους μεγαλύτερους, από εκείνη την εκπληκτική εμφάνιση μας στο «Ντε Κάιπ» του Ρότερνταμ στα πλαίσια των προκριματικών αγώνων για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου του 1988 που θα διεξαγόταν στα γήπεδα της (τοτε) Δυτικής Γερμανίας. 

Ήταν ένα σημαντικό αποτέλεσμα, ανήμερα της Εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, που συνοδεύτηκε από εξαιρετική εμφάνιση, πάθος και αγωνιστικότητα, σε μια εποχή που οι εκτός έδρας εμφανίσεις του εθνικού μας συγκροτήματος δεν συνοδεύονταν συχνά από θετική συγκομιδή.

Η πορεία μας στα Προκριματικά: από την απαξίωση στην πίστη για την πρόκριση

Τίποτα δεν προδίκαζε τη θετική μας πορεία στην προκριματική φάση του EURO’ 88 καθώς η Εθνική μας προερχόταν από απογοητευτικές εμφανίσεις στους αγώνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο 1986, καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση σε έναν όμιλο τεσσάρων ομάδων (Πολωνία, Βέλγιο και Αλβανία οι άλλες τρείς) κι ενώ τα εισιτήρια για τα τελικά του Μεξικού ήταν υπό προϋποθέσεις δυο!

Όταν δε, η σχετικά ανανεωμένη ομάδα του Μίλτου Παπαποστόλου ξεκινούσε με ήττα στο Πόζναν από την Πολωνία με 2-1 (με δυο γκόλ πέναλτι), η κριτική υπήρξε έντονη κυρίως για την αμυντική μας συμπεριφορά, με τους περισσότερους να μιλούν για μία ακόμη χαμένη ευκαιρία και για βαθμούς που πετάχτηκαν άδικα. 

Οι πιο ψύχραιμοι ωστόσο διέκριναν πως η ομάδα μας είχε πολλά περιθώρια βελτίωσης και με τα «βαριά χαρτιά» της, όπως οι Μανωλάς, Αναστόπουλος, Σαραβάκος, σε καλή κατάσταση θα μπορούσε τουλάχιστον να διεκδικήσει μια καλύτερη θέση σε έναν ιδιαίτερα δύσκολο όμιλο, που περιελάμβανε τις Ολλανδία, Ουγγαρία, Πολωνία και Κύπρο με τον νικητή να κερδίζει το πολυπόθητο εισιτήριο για την τελική φάση.

Το κλίμα πάντως δεν άργησε να αλλάξει, καθώς οι δύο νίκες, εντός κι εκτός έδρας απέναντι στην Κύπρο και πολύ περισσότερο η νίκη με 2-1, με καλή εμφάνιση απέναντι στην Ουγγαρία του Ντέταρι, αναπτέρωσαν το ηθικό μας αφού συνοδεύτηκαν παράλληλα κι από απώλειες βαθμών των αντιπάλων μας.

Η Ολλανδία υπό συνεχή αμφισβήτηση

Σε παρόμοια κατάσταση βρίσκονταν όμως και οι Ολλανδοί διεθνείς. Οι «πορτοκαλί» είχαν αποτύχει να προκριθούν σε μεγάλη διοργάνωση από το 1980, όταν και συμμετείχαν στα τελικά της Ιταλίας. Εντελώς συμπωματικά είχαν αναμετρηθεί ξανά με την Ελλάδα στη φάση των ομίλων.

Είχαν διαδοχικά αποτύχει να προκριθούν για το Μουντιάλ της Ισπανίας το ’82, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του ‘84 ενώ αποκλείστηκαν από το Μουντιάλ του Μεξικού σε αγώνα μπαράζ με το Βέλγιο. Βρίσκονταν σε διαδικασία ανανέωσης με αστέρια της ομάδας τους νεαρούς τότε, Γκούλιτ, Ράικαρντ, Κούμαν, Φαν, Μπάστεν, Μπόσμαν και Φαν’τ Σίπ που διετέλεσε πρόσφατα και ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής μας. Τα σκήπτρα είχε αναλάβει εκ νέου ο Ρίνους Μίχελς, πρωτεργάτης της ομάδας του ’74, διαδεχόμενος τον Λίο Μπεενάκερ που είχε αποχωρήσει για την Ρεάλ Μαδρίτης.

Οι δύο πρώτοι αγώνες της Ολλανδίας είχαν την ίδια άνοστη γεύση και μέτριες εμφανίσεις. Ισοπαλία δίχως γκολ απέναντι στους Πολωνούς εντός έδρας και δύσκολη επικράτηση στη Λεμεσό απέναντι στην Κύπρο με 2-0 με τέρματα των Γκούλιτ και Μπόσμαν. Ως εκ τούτου, ο αγώνας εναντίον της Ελλάδας ήταν δίχως αύριο, καθώς ενδεχόμενη ήττα θα σήμαινε σχεδόν αποκλεισμός.

Παραμονές του αγώνα η πίεση στο κόκκινο

Η εθνική μας ομάδα «πέταξε» για το Ρότερνταμ με συγκρατημένη αισιοδοξία καθώς ο Ολυμπιακός είχε αναμετρηθεί λίγο καιρό πριν με τον Άγιαξ στα πλαίσια του Κυπέλλου Κυπελλούχων και οι ερυθρόλευκοι διεθνείς ήταν παραπάνω από σίγουροι ότι και το τακτικό πλάνο και η προσέγγιση της Ολλανδίας θα είχε τα ίδια χαρακτηριστικά. Διαβασμένος ήταν και ο ομοσπονδιακός τεχνικός Μίλτος Παπαποστόλου, που είχε ξεκάθαρη εικόνα για το αρχικό σχήμα με μοναδικό δίλημμα τη θέση του τερματοφύλακα με τους Μανίκα και Παπαδόπουλο να τη διεκδικούν επί ίσοις όροις.

Στο αντίπαλο στρατόπεδο επικρατούσε μια χαλαρότητα και βεβαιότητα για την επικράτηση. Ο Γκούλιτ είχε μόλις ανακοινώσει την μεταγραφή του στη Μίλαν του Μπερλουσκόνι και έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Ο Μίχελς είχε δεχθεί χρήσιμες πληροφορίες από τους Ολλανδούς προπονητές που εργάζονταν στον Ελληνικό πρωτάθλημα εκείνη την εποχή, πιο συγκεκριμένα τον Λίμπρεχτς, τον Γκέραρντ και τον Φαφιέ. Ο τεχνικός του ΠΑΟΚ μάλιστα είχε δυναμιτίσει το κλίμα χαρακτηρίζοντας τους επιθετικούς μας «τυφλοπόντικες» σε δηλώσεις του στα ΜΜΕ.

Ένας παλιός γνώριμος των Ελληνικών γηπέδων, ο πρώην άσος του Παναθηναϊκού Λα Λίνγκ στα πλαίσια συνάντησης του με τους πρώην συμπαίκτες του δήλωνε ευθαρσώς πως μόνο μια προσευχή θα μας έσωνε!

Η αναμέτρηση που έμεινε στην ιστορία

Το στάδιο Ντε Κάιπ λίγο πριν τις 21:00, που είχε προγραμματιστεί η σέντρα του αγώνα ήταν ασφυκτικά γεμάτο από 60.000 Ολλανδούς φιλάθλους και περίπου 5.000 Έλληνες, που είχαν ταξιδέψει κυρίως από τις γειτονικές χώρες. Θέση κάτω από τα γκολπόστ της Εθνικής μας, πήρε τελικά ο Θεολόγης Παπαδόπουλος αφού σύμφωνα με δηλώσεις του Παπαποστόλου κρίθηκε ως πιο έμπειρος για την αναμέτρηση.

Όλοι περίμεναν μια εκκίνηση ιδιαίτερα πιεστική και επιθετική από τους γηπεδούχους όμως αυτή που αιφνιδίασε ήταν η Εθνική μας που βγήκε στον αγωνιστικό χώρο πειθαρχημένη με αρχές και με σαφές πλάνο να περιοριστούν οι μέσοι των «οράνιε» ώστε να μην τροφοδοτείται επαρκώς η επιθετική γραμμή, κυρίως ο Μάρκο Φαν Μπάστεν. Στον αντίποδα, το σχέδιο ήταν να χτυπήσουμε στις αντεπιθέσεις με Σαραβάκο και Αναστόπουλο καθώς η αμυντική γραμμή των Ολλανδών ανέβαινε αρκετά ψηλά στον αγωνιστικό χώρο.

Πράγματι, η δικαίωση ήρθε άμεσα. Ύστερα από μία εκτέλεση φάουλ στο χώρο της άμυνας και προωθημένη μπαλιά στον κενό χώρο, ο Δημήτρης Σαραβάκος πρόλαβε τον προσωπικό του φρουρό Σιλόoι και τον τερματοφύλακα Φαν Μπρόικελεν και με απίστευτη λόμπα έγραψε το 1-0 για τη γαλανόλευκη. To υπέροχο γκολ αυτό, όπως ίσως θα θυμούνται οι μεγαλύτεροι, «έντυνε» για πολλά χρόνια οπτικά τους τίτλους έναρξης της Αθλητικής Κυριακής.

Η συνέχεια ήταν ανάλογη. Ο Τάσος Μητρόπουλος είχε περιορίσει αισθητά τον Γκούλιτ, ο Αντωνίου τον Ράικαρντ και οι Μπονόβας-Κωφίδης τους Μιούρεν και Βάουτερς με συνέπεια οι Ολλανδικές επιθέσεις να είναι ελάχιστες και ακίνδυνες. Μάλιστα, η Εθνική μας άγγιξε και το 2-0 στην εκπνοή του ημιχρόνου, όταν σε παρόμοια φάση με αυτή του πρώτου τέρματος, ο Κωφίδης απέτυχε να πλασάρει σωστά τον τερματοφύλακα των γηπεδούχων που είχε βγει αρκετά μέτρα εκτός περιοχής για να αποσοβήσει τον κίνδυνο.

Ματς «Ροντέο» στο Β’ Ημίχρονο

Στην επανάληψη οι Ολλανδοί βγήκαν δυνατά και με περισσότερο ρεαλισμό, επωφελούμενοι και από την λογική κούραση των διεθνών μας, βρήκαν τους διαδρόμους και κατάφεραν να ισοφαρίσουν σχετικά γρήγορα. Εκτέλεση κόρνερ του Μιούρεν, κεφαλιά του Σπέλμπος και ο Φαν Μπάστεν με δεξί βολέ θα στείλει τη μπάλα στα δίχτυα του Παπαδοπούλου για να γράψει το 1-1 στο 50ο λεπτό.

Ακολούθησε ένα διάστημα πίεσης έως και το 75’ με την Ελληνική άμυνα όμως να δίνει ρεσιτάλ και να μην επιτρέπει στους Ολλανδούς να σημειώσουν και δεύτερο τέρμα. Προς το τέλος η αναμέτρηση «άνοιξε» με τους ποδοσφαιριστές να έχουν χάσει τις θέσεις τους από την υπερπροσπάθεια και τη μπάλα να πηγαίνει πάνω κάτω.

Στο 83ο λεπτό θα μπορούσαμε να είχαμε προηγηθεί εκ νέου με τον Αναστόπουλο που έχασε όμως σπουδαία ευκαιρία βρισκόμενος σε πλεονεκτική θέση. Η τύχη όμως μας χαμογέλασε καθώς τέσσερα λεπτά μετά ο Μπόσμαν με γυριστό σουτ θα έστελνε τη μπάλα στο δοκάρι του ανήμπορου να αντιδράσει Παπαδόπουλου.

Ισοπαλία σαν…νίκη!

Το τελικό σφύριγμα του Ιταλού διαιτητή Λόνγκι βρήκε τις δυο ομάδες ισόπαλες όμως οι Έλληνες διεθνείς το πανηγύρισαν σαν νίκη! Το αποτέλεσμα αυτό μας γέμισε ελπίδες, μας έφερνε προσωρινά στην 1η θέση της βαθμολογίας, έχοντας ευνοϊκό πρόγραμμα και τους βασικούς μας διώκτες να πρέπει να μας αντιμετωπίσουν εντός έδρας.

Δυστυχώς, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη καθώς δεν καταφέραμε να κεφαλαιοποιήσουμε αυτό το θετικό αποτέλεσμα με μία πρόκριση, ωστόσο εχει καταγραφεί ως μια από τις λαμπρότερες εμφανίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας. Άλλωστε επετεύχθη εναντίον των μετέπειτα Πρωταθλητών Ευρώπης…λέτε να επαναληφθει;

Θυμηθείτε τις φάσεις και τα γκολ της αναμέτρησης σε περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη για λογαριασμό της ΕΡΤ.

Οι συνθέσεις

Ολλανδία: Φαν Μπρόικελεν, Σιλόοι, Σπέλμπος, Ράικαρντ, Κούμαν (71’ Μπόσμαν), Βάουτερς, Φαν Ντερ Γκάιπ (82’ Βίντερ), Μιούρεν, Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ, Φαν΄Τ Σιπ

Ελλαδα: Παπαδόπουλος, Αποστολάκης (71’ Ξανθόπουλος), Βαμβακούλας, Μανωλάς, Μίχος, Μπονόβας (82’ Σκαρτάδος), Σαραβάκος, Αντωνίου, Αναστόπουλος, Μητρόπουλος, Κωφίδης