Η Ολλανδία έφερε... τούμπα την Τουρκία και πήρε την πρόκριση!

Η Ολλανδία επέστρεψε! Η ομάδα του Κούμαν αν και βρέθηκε πίσω στο 35’ με το γκολ του Ακαϊντίν, εκμεταλλεύτηκε τον εξάλεπτο πανικό της τουρκικής άμυνας και με τα τέρματα των Ντε Φράι (70’) και το αυτογκόλ του Μουλντούρ (76’), επικράτησε 2-1 και πήρε τη μεγάλη πρόκριση για τον ημιτελικό που θα αντιμετωπίσει την Αγγλία.

Αυτή η Ολλανδία εκτός από ταλέντο, έδειξε ότι έχει ψυχή και προσωπικότητα! Η ομάδα του Ρόναλντ Κούμαν σε ένα παιχνίδι που δεν της έβγαινε με τίποτα και μάλιστα έμεινε πίσω στο σκορ στο 35’ από το γκολ του Ακαϊντίν, κατάφερε να το γυρίσει, νικώντας και την Τουρκία και τον κακό της εαυτό.

Χρειάστηκε μόλις έξι λεπτά πολύ καλού ποδοσφαίρου για να τα γυρίσει όλα τούμπα και αφού αρχικά ισοφάρισε στο 70’ με την κεφαλιά του Ντε Φράι, κατάφερε να ανατρέψει την κατάσταση στο 76’ με το αυτογκόλ του Μουλντούρ από την πίεση του Χάκπο και έπειτα από τη σέντρα του Ντάμφρις.

Η Τουρκία έχασε μυθικές ευκαιρίες στα τελευταία λεπτά του αγώνα, ωστόσο, δεν ήταν γραφτό της και φεύγει με την παρηγοριά της σπουδαίας εμφάνισης, τουλάχιστον για το μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης.

Πλέον, επόμενος αντίπαλος για την Ολλανδία είναι η Αγγλία στον ημιτελικό της 10ης Ιουλίου στο Ντόρτμουντ.

ΤΟ ΜΑΤΣ

Πιο επιθετικά και με τον αέρα του φαβορί άρχισε την αναμέτρηση η Ολλανδία χωρίς αυτό να σημαίνει, όμως, ότι δημιούργησε πραγματικά επικίνδυνες καταστάσεις στην εστία των Τούρκων. Η ομάδα του Μοντέλα, ναι μεν μπήκε πιο… μαζεμένη στον αγώνα, αλλά ανασταλτικά ως σύνολο λειτουργούσε με μεγάλη πειθαρχεία και συγκέντρωση, με τον Ακαϊντίν να βάζει σε καίριες περιπτώσεις «στοπ» στον Μέμφις Ντεπάι.

Όσο περνούσαν τα λεπτά, η Τουρκία έφερνε τον ρυθμό του αγώνα εκεί που ήθελε. Περιόρισε απόλυτα την Ολλανδία και την ίδια ώρα, έχοντας και μεγάλο σύμμαχο την έδρα, διότι οι φίλοι της Τουρκίας είχαν δημιουργήσει μια εκπληκτική ατμόσφαιρα, άρχισαν να βγαίνουν σε αντεπιθέσεις με μεγαλύτερες αξιώσεις, από τις οποίες είχε όλο και κάποιο κέρδος, όπως στατικές φάσεις.

Από μία τέτοια και συγκεκριμένα στον δεύτερο χρόνο της, στο 35’ ο Ακαϊντίν κατάφερε να χριστεί σκόρερ. Ο Γκιουλέρ με μια εξαιρετική σέντρα «κλείδωσε» στο έδαφος τους αμυντικούς των «οράνιε», ο Φερμπρούγκεν έκανε μια… βόλτα στη μικρή του περιοχή χωρίς να παρέμβει στην πορεία της μπάλας, ο πρώην αμυντικός του Παναθηναϊκού έστειλε την μπάλα στα δίχτυα γράφοντας το 1-0 για την Τουρκία.

Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, ήταν αναμενόμενη η αλλαγή του Κούμαν, περνώντας στο ματς τον Βέγχοστ (έναν ξεκάθαρο φορ) αντί του αόρατου Μπέρχβαϊν, με τον Σιμόνς να πηγαίνει στο δεξί άκρο, τον Χάκπο να παραμένει αριστερά και τον Μέμφις Ντεπάι να παίζει ουσιαστικά πίσω από τον νυν επιθετικό της Μπέρνλι και πρώην της Χόφενχαϊμ. Ωστόσο, η πρώτη ευκαιρία του δεύτερου ημιχρόνου ήταν για την Τουρκία, με τον θαυματουργό Γκιουλέρ στο 56’ σε εκτέλεση φάουλ να σημαδεύει το δοκάρι.

Τα λεπτά περνούσαν και ταυτόχρονα η Ολλανδία αύξανε τα ποσοστά της στην κατοχή της μπάλας, αλλά ταυτόχρονα αύξανε και τον ρυθμό του παιχνιδιού σε σημείο τέτοιο, που η άμυνα των Τούρκων άρχιζε να νιώθει πίεση, που η πίεση έφερε πανικό και φόβο. Στο 71’, λοιπόν, σε ένα δίλεπτο πίεσης, η Ολλανδία κατάφερε να τιμωρήσει την Τουρκία, με τον Ντεπάι να σεντράρει εξαιρετικά για το κεφάλι του ντε Φράι κι εκείνος δεν δυσκολεύτηκε να κάνει το 1-1, πληρώνοντας τους Τούρκους με το ίδιο νόμισμα.

Όλα γύρισαν… τούμπα. Οι Τούρκοι αποδείχθηκαν πολύ εύθραυστοι ψυχολογικά από αυτό το γκολ, διότι ο στόχος τους ήταν να επενδύσουν στο προβάδισμα που είχαν από το πρώτο ημίχρονο και οι Ολλανδοί είχαν μυριστεί αίμα. Ακόμα και οι εξέδρα των Τούρκων είχε σιγήσει και οι παίκτες του Κούμαν μέσα στο γήπεδο πίεζαν για την ανατροπή και την πέτυχαν πολύ εύκολα.

Ο Ντάμφρις από τα δεξιά έβγαλε την παράλληλη πάσα και ο Μουλντούρ με αυτογκόλ από την πίεση του Χάκπο έγραψε το 2-1. Οι Τούρκοι δεν είχαν παρατήσει το παιχνίδι, αφού βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα που χρειάζονταν για να απαντήσουν και στο 87’ έχασαν μεγάλη διπλή ευκαιρία με τον Τσελίκ και τον Ακτούρκογλου, χωρίς όμως να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα.