Ο Κορδόν έχει στα χέρια του μια... πατάτα πιο καυτή από αυτή του προπονητή, αξίας 50 εκατ. ευρώ

Tο θέμα του προπονητή εξακολουθεί να φιγουράρει στον αφρό ως «πρόβλημα» που απαιτούσε επίλυση... χθες, την ίδια στιγμή όμως ίσως και να μην αποτελεί τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο του Κορδόν για τον Ολυμπιακό του 2023 - 2024.

Μέσα στο μυαλό του Αντόνιο Κορδόν είναι δύσκολο να βρίσκεται κάποιος. Δεδομένα ωστόσο ο Ισπανός αθλητικός διευθυντής «βασανίζεται» για μια σειρά από θέματα που απαιτούν διευθέτηση όσον αφορά τον Ολυμπιακό 2023-2024. Και ενώ το θέμα του προπονητή εξακολουθεί να φιγουράρει στον αφρό ως «πρόβλημα» που απαιτούσε επίλυση... χθες, την ίδια στιγμή ίσως και να μην αποτελεί τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο του Κορδόν. 

Εξάλλου, επί της ουσίας μόνο στη θεωρία μπορεί να κριθεί η επιλογή του νέου τεχνικού των «ερυθρολεύκων»: Αν είναι καλός ή κακός, αν έκλεισε αργά ή όχι είναι θέματα προς συζήτηση, εντούτοις μόνο επί του πρακτέου θα απαντηθούν επαρκώς.

Την ίδια στιγμή -και με βάση τα πεπραγμένα της σεζόν που ολοκληρώθηκε- ο Ολυμπιακός έχει υποχρέωση να προχωρήσει σε ένα σοβαρό rebuilding του ρόστερ. Όσο κι αν «κλωτσάει» κάποιες φορές στον κόσμο, αυτό είναι ήδη σε εξέλιξη εν τη απουσία προπονητή. Ήταν ωστόσο -ευτυχώς ή δυστυχώς- απαραίτητο να γίνει αφού το περσινό... ξεχείλωμα σε συμβόλαια δεν μπορούσε να περιμένει. 

Και κυρίως ήταν αδύνατον να «πέσει» όλο πάνω στους ώμους του ανθρώπου που θα κληθεί να αναλάβει την τεχνική ηγεσία. Μοιραία, είναι ένα βάρος που θα κουβαλήσει ο Κορδόν. Όχι όμως «αδικαιολόγητα», καθώς είναι και εκείνος που χάρη στις διασυνδέσεις και τις διαπραγματευτικές του ικανότητες μπορεί να βρει τις λύσεις. Γι' αυτό άλλωστε και τον επέλεξε ο Ολυμπιακός.

Μια «καυτή πατάτα», ίσως πιο «καυτή» και απ΄το θέμα του προπονητή, είναι αυτή που αφορά τους δανεικούς παίκτες ως σύνολο αλλά και ως 17 ξεχωριστά προβλήματα. Αυτός είναι ο αριθμός των παικτών που ανήκε πέρσι στον Ολυμπιακό και αγωνίστηκε με τη φανέλα άλλης ομάδας. Μέσα από αυτή τη δεξαμενή παικτών υπάρχουν περιπτώσεις... άνθρακα αλλά και θησαυρού. Πολύ περισσότερο δε, υπάρχει μια χρηματιστηριακή αξία που ακουμπά τα 50 εκατ. ευρώ!

Οι σύνθετες περιπτώσεις

Δεν είναι απλή υπόθεση να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά ο Κορδόν. Το τι θα συμβεί με παίκτες όπως οι Μαντί Καμαρά, Ζίνκερναγκελ, Μπουχαλάκη, Πέπε, Αμπουμπακάρ Καμαρά, Κούντε, Καρβάλιο, Αγκιμπού Καμαρά και Ραντζέλοβιτς, είναι ένα σοβαρό ερώτημα. 

Για κάποιους αν θέλουν να κλωτσήσουν -σοβαρά- το τόπι ξανά στην Ελλάδα και για τους υπόλοιπους ποιος πραγματικά είναι σε θέση να προσφέρει και σε ποιον ακριβώς ρόλο, τι περιθώρια ελιγμών υπάρχουν με βάση το υπάρχον συμβόλαιο τους, αν θα προκύψει κάποια συμφέρουσα πρόταση που θα γείρει τη ζυγαριά στο οικονομικό κέρδος κτλ. 

Ούτε μπορεί όλοι οι προαναφερθέντες να μπουν στο ίδιο σακί. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, με μεγαλύτερη ή μικρότερη σημασία και διαφορετικούς παρονομαστές. Ή αν προτιμάτε αστάθμητους παράγοντες που θα κρίνουν τις όποιες εξελίξεις.

Μια κατηγορία μόνος του ο Χασάν

Πολύ ιδιαίτερη περίπτωση παίκτη. Αδικημένος 100% στη συνείδηση του κόσμου. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τι απαιτεί η ιεραρχία ενός ρόστερ σε επίπεδο αποδοχής. Και πόσο σημαντικό είναι στην πραγματικότητα να ξέρει, να αντιλαμβάνεται και να εκτελεί κάθε παίκτης τον ρόλο του, βάζοντας τις ανάγκες του συνόλου πάνω από την προσωπική του επιθυμία. Να βρεις τέτοια χημεία στο 1-2 των επιθετικών και μάλιστα με τόση αποτελεσματικότητα είναι ακόμη πιο σπάνιο. 

Τα 38 γκολ με 7 ασίστ σε 97 ματς και συνολικά 4576 λεπτά συμμετοχής, είναι στην πραγματικότητα ένας εξαιρετικός απολογισμός για έναν επιθετικό που είναι δεύτερος στην ιεραρχία. Πολύ περισσότερο δε, όταν αυτά συνοδεύονται από μεγάλες ευρωπαϊκές νίκες/πρόκρισης ή σημαίνουν μισό πρωτάθλημα. Όποιος δεν θυμάται αυτά τα τέρματα του Χασάν, μπορεί να ανατρέξει στα κιτάπια της καταγραφής. Ο Αιγύπτιος φορ πλήρωσε εν πολλοίς το γεγονός πως ήταν -και είναι- «αντιτουριστικός» χωρίς φαντεζί ενέργειες στο παιχνίδι του. 

Άσχετα αν επί της ουσίας εκπλήρωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό τις προσδοκίες που μπορεί να έχει μια ομάδα απ' τον αναπληρωματικό της φορ. Αλήθεια, το 1-2 στους επιθετικούς του Ολυμπιακού λειτούργησε καλύτερα με Μπακαμπού - Ελ Αραμπί των 3,5 εκατ. ευρώ συνδυαστικά ή με το Ελ Αραμπί - Χασάν που στοίχισε σχεδόν τα μισά; 

Το πιθανότερο είναι πως και αυτός δεν θα συνεχίσει με τα ερυθρόλευκα, είναι όμως μια περίπτωση ενδεικτική για το πώς θα πρέπει να κινηθεί ο Ολυμπιακός μεταγραφικά ανάλογα με το ποιος θα είναι ο βασικός φορ της νέας σεζόν.

Οι -φαινομενικά- εύκολες αποφάσεις

Κανέ, Φαντιγκά, Λοβέρα, Νταμπό και Λάιντνερ. Ο τελευταίος στάθηκε άτυχος, η επιστροφή του στη δράση αργεί ακόμη οπότε στη δική του περίπτωση, ο Ολυμπιακός δεν έχει και πολλά να σκεφτεί. Ο Κανέ έκανε καλή σεζόν στην Κύπρο, η λογική ωστόσο λέει πως δύσκολα θα μπορούσε να χωρέσει στο νέο ρόστερ. 

Ακόμη κι αν αυτό γινόταν, θα είχε συμπληρωματικό ρόλο, επομένως το δικό του μέλλον δεν «καίει» τον Ολυμπιακό. Ο Λοβέρα δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει ούτε στον Ιωνικό, σε αντίθεση με τον Φαντιγκά που είχε θετική παρουσία, έστω κι αν αυτή δεν αποτυπώθηκε στους αριθμούς της στατιστικής. O Νταμπό είναι ένα ακόμη ταλέντο σε καθεστώς αμφιβόλου αξιοποίησης -αν υπάρχει περιθώριο για κάτι τέτοιο.

Ένα χρονοβόρο ντόμινο

Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως ο Αντόνιο Κορδόν και οι συνεργάτες του επί του μεταγραφικού σχεδιασμού έχουν σηκώσει για τα καλά μανίκια. Γιατί... μανίκι είναι στο σύνολο της η συγκεκριμένη μαγιά των δανεικών. Πρόκειται για μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, προκειμένου ο Ολυμπιακός ως οργανισμός να διαχειριστεί 17 περιπτώσεις παικτών προσβλέποντας στο μέγιστο δυνατό κέρδος. Αγωνιστικό ή οικονομικό. 

Σε κάθε περίπτωση είναι και ένα ντόμινο, καθώς το οικονομικό όφελος που θα αποκομίσουν οι Πειραιώτες, τα συμβόλαια που θα ξεφορτωθούν ή οι δεύτερες ευκαιρίες που θα δώσουν, μοιραία θα επηρεάσουν -έστω και σε όχι τόσο μεγάλο βαθμό- τον τρόπο που θα στελεχωθεί το υπόλοιπο ρόστερ. Αν μη τι άλλο, ένα ακόμη καλοκαίρι του Ολυμπιακού προμηνύεται ιδιαίτερα θερμό στο μεταγραφικό παζάρι...