Μια χαοτική διαφορά με... πέντε ισοπαλίες δεν αποτελεί αιτία πανικού για τον Ολυμπιακό

Ούτε ο πανικός, ούτε η βιασύνη έχουν θέση στην επιλογή προπονητή ή την διαμόρφωση του ρόστερ. Ηρεμία, ευστοχία και σύνεση χρειάζεται, κάτι που ο Ολυμπιακός επιχειρεί ήδη με την πρόσληψη του Κορδόν και τον τρόπο που εναποθέτει στα δικά του έμπειρα χέρια το πλάνο της επόμενης μέρας.

Μια σεζόν μάλλον ασυνήθιστη ολοκληρώθηκε για τον Ολυμπιακό. Διαπίστωση που δεν αφορά το γεγονός πως δεν κατέκτησε κάποιο τίτλο. Άλλωστε συμβόλαιο με την επιτυχία δεν υπέγραψε κανείς. Γνωστό και χιλιοειπωμένο μεν, όχι όμως και κατανοητό για σημαντική μερίδα ανθρώπων. Είναι αλήθεια εντούτοις πως ως οργανισμός, οι Πειραιώτες λειτούργησαν πολύ μακριά από τα στάνταρ τους. 

Ή αν προτιμάτε, από την σταθερότητα που προηγήθηκε την περασμένη τετραετία. Πολλές κινήσεις έμοιαζαν βεβιασμένες, προϊόν πανικού ή ακόμη και εντυπωσιασμού, δίχως απαραίτητα να συμβαδίζουν με τις αγωνιστικές ανάγκες. Συμβαίνει όμως αυτό, ακόμη και στις καλύτερες οικογένειες. Οι προθέσεις μπορεί πάντα να είναι αγνές -εν προκειμένω ως προς τον κόσμο, την ιστορία και τους στόχους του Ολυμπιακού- όμως ποτέ δεν μπορεί να θεωρηθούν και a priori σωστές. Αυτό συνήθως είναι κάτι που αποτυπώνεται στην πράξη. Και για τους «ερυθρόλευκους» οι επιλογές της σεζόν 2022-2023, πολύ απλά δεν βγήκαν.

Έχει ωστόσο ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε η όλη κατάσταση. Ακόμη και η γεύση που άφησε στο φινάλε, όταν όλα είχαν τελειώσει. Ναι, ο Ολυμπιακός έκανε λάθη, ενίοτε και ερασιτεχνικά. Ωστόσο όλα αυτά αναλύθηκαν, ειπώθηκαν και αποτυπώθηκαν σε εκατομμύρια λέξεις ή συζητήσεις στη διάρκεια της σεζόν. Καμία σημασία να αναφερθούμε εκ νέου στα ίδια. 

Πήρε επάνω του πολύ κριτική, ανάθεμα και καταστροφολογία ο Ολυμπιακός. Η διοίκηση του, ο Βαγγέλης Μαρινάκης με τους συνεργάτες του, οι προπονητές, οι παίκτες. Μπήκε -μοιραία εν πολλοίς- σε άμεση σύγκριση με την εικόνα της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού, που έτρεξαν χέρι-χέρι την κούρσα του τίτλου ως το τέλος. Σύγκριση που έβρισκε χαμένο τον Ολυμπιακό. Δικαιολογημένα μεν αλλά σε βαθμό εις βάρος του τόσο υπερβολικό, που φλέρταρε με τις παρυφές της γραφικότητας. Και δεν πρόκειται για υποκειμενική κρίση, αλλά καθαρά γι' αυτή που προκύπτει από μια απλή ανάγνωση αριθμών και γεγονότων.

Η αλήθεια των αριθμών για το αγωνιστικό χάντικαπ

Υστέρησε τόσο πολύ αγωνιστικά ο Ολυμπιακός σε σχέση με τους βασικούς διεκδικητές του τίτλου; Αξίζει να το δούμε, όχι ως προς την εικόνα -αόριστα- που αποτυπώθηκε, αλλά με βάση τα πραγματικά στοιχεία - αυτά άλλωστε είναι που πρέπει να αξιολογηθούν και όχι οι εκτιμήσεις του καθένα. Ο Ολυμπιακός λοιπόν τερμάτισε στο -10 από την ΑΕΚ και το -5 από τον Παναθηναϊκό. Κι όμως, είχε την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος (70 γκολ) και τον δεύτερο καλύτερο συντελεστή τερμάτων (+46) πίσω από την ΑΕΚ (+52).

Στις επιμέρους στατιστικές κατηγορίες, όπως τις παρουσιάζει το CIES (ελβετικό διεθνές παρατηρητήριο ποδοσφαίρου) η κατάσταση είχε ως εξής:

Σουτ στον στόχο ανά ματς 

ΑΕΚ 6,2 
Ολυμπιακός 5,6 
ΠΑΟΚ 4,9 
Άρης 4,3 
Παναθηναϊκός 4,1

Πάσες στο τρίτο μισό του αντιπάλου 

ΑΕΚ 196 
ΠΑΟΚ 175,3 
Ολυμπιακός 167,5 
Παναθηναϊκός 159,9 
ΟΦΗ 151,8

Κατοχή μπάλας 

ΑΕΚ 61,8% 
Παναθηναϊκός 57,4% 
ΠΑΟΚ 57,4% 
Άρης 55% 
Ολυμπιακός 54,4%

Ακρίβεια στις μεταβιβάσεις 

Ολυμπιακός 86,4% 
Παναθηναϊκός 86% 
ΠΑΟΚ 85,9% 
Άρης 85,8% 
Αστέρας Τρίπολης 84,8%

Σουτ στον στόχο παθητικό ανά ματς 

ΑΕΚ 1,7 
Παναθηναϊκός 2,7 
Ολυμπιακός 2,8 
ΠΑΟΚ 3,1 
Αστέρας Τρίπολης 4

Πάσες στο δικό τους τρίτο μισό 

ΑΕΚ 88,5 
Παναθηναϊκός 101,6 
ΠΑΟΚ 103,5 
Ολυμπιακός 107,6 
Άρης 118,3

Εκεί που εντοπίζει πραγματικά διαφορά κάποιος -και μπορεί να αποτελέσει και... μεταγραφικό οδηγό- είναι η υπεροχή της ΑΕΚ στην ανασταλτική λειτουργία. Το 7,4% παραπάνω της Ένωσης στην κατοχή μπάλας ισοσταθμίζεται με την πρωτιά του Ολυμπιακού στην ακρίβεια μεταβιβάσεων, εκεί όπου οι «κιτρινόμαυροι» δεν είναι καν στην πρώτη πεντάδα. Και οι +28,5 πάσες της ΑΕΚ στο τρίτο μισό του αντιπάλου μαζί με το +0,6 στα σουτ στον στόχο, επίσης «εξουδετερώνονται» από την πρωτιά του Ολυμπιακού στα γκολ που σκόραρε συνολικά στο πρωτάθλημα.

Ο... Γολγοθάς των πέντε «Χ» που απορρίπτει τον πανικό

Μια πολύ απλή ανάγνωση λοιπόν δεν δικαιολογεί επ' ουδενί τις «φωνές» για... χαοτικές διαφορές του Ολυμπιακού με την πρωταθλήτρια ΑΕΚ. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι ένα πολύ απλό στατιστικό στοιχείο. Με ρεκόρ 26-5-5 έκοψε πρώτη το νήμα η Ένωση, με ρεκόρ 21-10-5 τερμάτισε τρίτος ο Ολυμπιακός. 

Εν ολίγοις η ερυθρόλευκη «καταστροφή» και η... χαοτική αγωνιστική διαφορά με την ΑΕΚ ήταν πέντε ισοπαλίες! Αυτό είναι το χάντικαπ που καλείται να καλύψει ο Ολυμπιακός. Πέντε (5) ισοπαλίες. Και δεν χρειάζεται να μπει κανείς καν στον κόπο να θυμηθεί πώς ήρθαν κάποιες από αυτές. Όπως το 2-2 στους Ζωσιμάδες, το 2-2 με τον Άρη στο Φάληρο, τα 1-1 και 0-0 με τον Παναθηναϊκό, το 1-1 με τον Βόλο...

Προφανώς και η παραπάνω διαπίστωση -με στοιχεία και όχι αυθαίρετα- δεν αποτελεί λόγο εφησυχασμού για τον σχεδιασμό των Πειραιωτών ενόψει της νέας σεζόν. Σίγουρα όμως μαρτυρά πως ούτε ο πανικός, ούτε η βιασύνη έχουν θέση στην επιλογή προπονητή ή την διαμόρφωση του ρόστερ. Ηρεμία, ευστοχία και σύνεση χρειάζεται, κάτι που ο Ολυμπιακός επιχειρεί ήδη με την πρόσληψη του Κορδόν και τον τρόπο που εναποθέτει στα δικά του έμπειρα χέρια το πλάνο της επόμενης μέρας.

Άλλωστε, αν μη τι άλλο, το know how της επιτυχίας υπάρχει. Μια νορμάλ εκδοχή του εαυτού του καλείται να αντιγράψει ο Ολυμπιακός και τίποτε παραπάνω. Αυτή που τον ανέδειξε πρωταθλητή 10 φορές τα τελευταία 13 χρόνια...