Όταν ο Μιχαΐλοβιτς αρνήθηκε 100 χιλιάδες μάρκα για να εκπληρώσει το όνειρό του παίζοντας στον Ερυθρό Αστέρα

Η άγνωστη ιστορία την περίοδο που έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, όταν και αρνήθηκε τεράστιες προσφορές κυνηγώντας αυτό που πραγματικά ήθελε

Ο μεγάλος Σίνισα Μιχαΐλοβιτς δεν είναι πλέον ανάμεσά μας, με την είδηση του θανάτου του στα 53 του χρόνια να προκαλεί συγκίνηση στον ποδοσφαιρικό κόσμο της Σερβίας και όχι μόνο. Η μάχη με την λευχαιμία τα τελευταία χρόνια πότε τον έβρισκε νικητή και πότε ηττημένο, ωστόσο η τελική επικράτηση επί του συγκεκριμένου αντιπάλου έχει πολύ συχνά την ίδια ατυχή κατάληξη. 

Οι συνάδελφοι στο σερβικό SPORTAL ανέσυραν μια υπέροχη ιστορία, δοσμένη μέσα από τα λόγια του ίδιου του Σίνισα. Ας δούμε τι είχε ο ίδιος να θυμηθεί σε μια πρόσφατη συνέντευξή του. «Μικρός έπαιζα στην άσημη Μπορόβα, ομάδα τρίτης κατηγορίας. Παίζαμε με ομάδες από όλη την Κροατία, πηγαίναμε με το λεωφορείο το πρωί, τελείωνε το ματς και επιστρέφαμε το βράδυ. Στα 17-18 μου είχα ανακηρυχτεί ο καλύτερος παίχτης της κατηγορίας». 

Και συνεχίζει: «Με κάλεσαν από την Ντιναμό Ζάγκρεμπ και τη Χάιντουκ, αλλά δεν ήθελα να πάω εκεί, ήθελα μόνο τον Ερυθρό Αστέρα. Ήξερα ωστόσο πως το να υπογράψεις στον Αστέρα ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Με ήθελαν πολλοί, η Βοϊβοντίνα, ξανά η Χάιντουκ. Οι ιθύνοντες της τελευταίας μου έφεραν πρόταση 150,000 μάρκα ανά έτος για 4ετές συμβόλαιο, το ίδιο και η Ντιναμό. Μου έφεραν μάλιστα μια BMW 318i σε μια προπόνηση με την εθνική ομάδα λέγοντάς μου 'δική σου, να την πάρεις και να γυρίσεις στην πόλη σου στο Μπόροβο'. Φανταστείτε με να μπαίνω στο Μπόροβο με BMW! Ήρθαν ακόμα και στο σπίτι μου με μια βαλίτσα με 100,000 μάρκα σαν προκαταβολή, κόντεψε να λιποθυμήσει η μητέρα μου. Κι όμως είπα και πάλι όχι, με τη μητέρα μου να μου λέει πως δεν είμαι φυσιολογικός». 

Γίνεται εύκολα αντιληπτό το πόσο πραγματικά ήθελε να πάει στον Ερυθρό Αστέρα ο Μιχαΐλοβιτς. Τελικά υπέγραψε αρχικά στη Βοϊβοντίνα για 5,000 μάρκα ανά σεζόν.  Δύο χρόνια μετά κατάφερε να εκπληρώσει το όνειρό του. Η πολυπόθητη μεταγραφή ήρθε, μαζί και η απόλυτη καταξίωση. Η δε κατάκτηση του Eυρωπαϊκού Κυπέλλου κόντρα στη Μαρσέιγ το 1991 στο Μπάρι της Ιταλίας, τον κατέταξε αυτόματα στο πάνθεον των παικτών που έχουν περάσει ποτέ από το κλαμπ του Βελιγραδίου. 

«Όταν υπέγραψα στον Αστέρα πήρα πολλά χρήματα, ένα διαμέρισμα, καλό συμβόλαιο. Ωστόσο όταν υποστηρίζεις μια ομάδα από παιδί και φτάνεις μια μέρα να παίζεις για αυτήν, τότε αυτά είναι τα πραγματικά χρήματα που κερδίζεις», κατέληγε τότε ο Σίνισα. 

Η καριέρα που ακολούθησε γνωστή, όπως και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του που έκανε άλλους να τον αγαπούν πολύ και άλλους να τον αντιπαθούν. Το μόνο σίγουρο είναι, πως δεν περνούσε αδιάφορος. Αναπαύσου εν ειρήνη, μεγάλε Σίνισα.