Η Ντνίπρο από τον τελικό του Europa League με Μάτος, Σάχοφ, έπεσε στον γκρεμό και τώρα «βλέπει» τον Παναθηναϊκό (vid)

Η Ντνίπρο από τις μέρες δόξας, έφτασε στη διάλυση, ανασυστάθηκε και κυνηγάει ξανά το όνειρο του Champions League. Ένας δρόμος στον οποίο βρίσκεται και ο Παναθηναϊκός.

Ο Παναθηναϊκός έμαθε τη μία πιθανή αντίπαλό του στον δεύτερο προκριματικό γύρο του Champions League.

Αυτή θα είναι η Ντνίπρο-1 από την Ουκρανία. Το -1 σημαίνει ουσιαστικά τη συνέχεια, τον απόγονο της Ντνίπρο που διαλύθηκε πριν μερικά χρόνια, αλλά αναγεννήθηκε και τώρα θα παίξει στα προκριματικά του Champions League. Εκεί, όπου βρίσκεται ο Παναθηναϊκός. Η ουκρανική ομάδα, η οποία τερμάτισε δεύτερη πίσω από τη Σαχτάρ και μία εκ των Αντβέρπ, Σεν Ζιλουάζ, Γκενκ από το Βέλγιο (στις 19.30 η τελευταία αγωνιστική), θα είναι υποψήφιες για το «τριφύλλι». Ας δούμε, όμως, ποια είναι η Ντνίπρο-1.

Ο σύλλογος ανήκε στον Όμιλο Privat, στον οποίο ανήκε επίσης η BC Dnipro και η Budivelnyk Kyiv.

Το 2018 αναγκάστηκε σε πτώχευση, λόγω πολλών οφειλών σε παίκτες και προπονητές.

Την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, ο σύλλογος ήταν μέλος της Σοβιετικής Εθελοντικής Αθλητικής Εταιρείας «Metallurg» και μέχρι το 1961 ήταν υπό τη χορηγία του Petrovsky Dnipropetrovsk Metallurgical Plant.

Ήταν ο δεύτερος πιο επιτυχημένος σύλλογος με έδρα την Ουκρανία, που συμμετείχε στο Σοβιετικό πρωτάθλημα, το οποίο και κατέκτησε το 1983 και το 1988. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, ο σύλλογος έγινε ιδιωτικός. Ιδρύθηκε το 1918 από το εργοστάσιο Petrovsky. Η ομάδα συμμετείχε στο περιφερειακό πρωτάθλημα.

Με τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου διαλύθηκε μέχρι τις 9 Μαΐου 1925, όταν μια νέα ομάδα σχηματίστηκε στο Ντνιπροπετρόβσκ. Η ομάδα συμμετείχε την πρώτη σεζόν με το όνομα Petrovsky, το οποίο άλλαξε το 1926 σε "Petrovets". Μπήκε στο πρώτο σοβιετικό πρωτάθλημα με το όνομα Stal (ατσάλι) το 1936 και συμμετείχε τρεις σεζόν πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1947, η ομάδα επανήλθε στη σοβιετική διοργάνωση μετά τη συγχώνευση με έναν άλλο σύλλογο από το Ντνιπροπετρόβσκ, τη Ντιναμό Ντνιπροπετρόβσκ. Από το 1949 έως το 1961, η ομάδα ονομαζόταν Μέταλουργκ. Το διάστημα 1950 υποβιβάστηκε και το 1952 ανέβηκε εκ νέου, ενώ το 1954 έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΕΣΣΔ, όπου κι έχασε από τη Σπαρτάκ Ερεβάν.

Το 1961, η ομάδα παραδόθηκε στον νέο της χορηγό, το Yugmash (το εργοστάσιο παραγωγής μηχανών), το οποίο εκείνη την εποχή ήταν ένα από τα πιο ισχυρά εργοστάσια σε ολόκληρη τη Σοβιετική Ένωση και χρηματοδοτούνταν από το Υπουργείο Άμυνας. Ήταν μέρος της εθελοντικής αθλητικής εταιρείας Ζενίτ.

Ο νέος χορηγός άλλαξε το όνομα της ομάδας στα ρωσικά του ποταμού Δνείπερου, Ντνιέπρ, καθώς τα ρωσικά ήταν η αποδεκτή γλώσσα της σοβιετικής κυβέρνησης. Το 1973 και το 1976, η Ντνίπρο έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΕΣΣΔ. Το 1978 υποβιβάστηκε στην κατώτερη κατηγορία για δύο χρόνια. Η επόμενη επιστροφή στην κορυφαία κατηγορία δεν ήταν τόσο καλή όσο η πρώτη και η ομάδα παρέμεινε στις τελευταίες θέσεις γι’ αρκετά χρόνια.

Σταδιακά ενισχύθηκε κι έγινε ισχυρός διεκδικητής στο σοβιετικό πρωτάθλημα κατακτώντας το δύο φορές: Μία το 1983 και άλλη μία το 1988. Το 1989 έγινε η πρώτη επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα στη Σοβιετική Ένωση. Στη διάρκεια αυτών των ετών παρουσίασε πολλούς αξιόλογους παίκτες όπως οι παλαίμαχοι άσοι του Ολυμπιακού Oλεγκ Προτάσοφ και Γκενάντι Λιτόφτσενκο.

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ο σύλλογος πήρε το ουκρανικό όνομα Ντνίπρο, το όνομα του μεγαλύτερου ποταμού και ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα της Ουκρανίας. Ο σύλλογος εντάχθηκε στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία και παρέμεινε ένας από τους κορυφαίους διεκδικητές στη νεοσύστατη Πρέμιερ Λιγκ της Ουκρανίας.

Ήρθε δεύτερη το 1993 και τρίτη τις χρονιές 1992, 1995, 1996, 2001 και 2004. Η ομάδα έφτασε επίσης στον τελικό του Κυπέλλου Ουκρανίας το 1995, το 1997 και το 2004, χάνοντας και τις φορές από τη Σαχτάρ Ντόνετσκ.

Επιτυχία και πτώση

Στις 14 Μαΐου 2015, η Ντνίπρο προκρίθηκε στον τελικό του Europa League. Στο ρόστερ της ήταν ο παλαίμαχος άσος του ΠΑΟΚ Λέο Μάτος και ο Έγκεν Σάχοφ, ο οποίος έπαιξε και στην ΑΕΚ. Απέκλεισε τη Νάπολι στα ημιτελικά και στον τελικό προηγήθηκε 1-0 της Σεβίλλης. Αλλά η ισπανική ομάδα, που έχει γίνει κυρίαρχος στη διοργάνωση με επτά τρόπαια πλέον, πήρε τον τίτλο με ανατροπή και σκορ 3-2. Η Ντνίπρο, μάλιστα, έπαιξε τότε όλα τα εντός έδρας ματς στο Κίεβο, περίπου 400 χιλιόμετρα από τη βάση της, λόγω των συγκρούσεων στην ανατολική Ουκρανία.

Στις 31 Μαρτίου 2016, ο σύλλογος αποκλείστηκε από την UEFA για τρία χρόνια, λόγω παραβίασης των κανονισμών του Financial Fair Play. Στα τέλη Ιουνίου 2016, υπήρχαν φήμες ότι ο ιδιοκτήτης του συλλόγου Ιγκόρ Κολομόσκοι είχε σταματήσει να χρηματοδοτεί τον σύλλογο. Ο ίδιος το διέψευσε αμέσως, αλλά δήλωσε: «Ο σύλλογος δεν θα υπάρχει με την ίδια μορφή όπως πριν. Δεν ήταν φυσιολογικό να ξοδεύουμε τρελά χρηματικά ποσά».

Η σεζόν 2016-17 ήταν καταστροφική για την Ντνίπρο. Λόγω των χρεών στον προπονητή Χουάντε Ράμος και το επιτελείο του, μπορούσε να πάρει μόνο ελεύθερους παίκτες. Στις 26 Οκτωβρίου 2016 της επιβλήθηκε ποινή 6 βαθμών και τον Απρίλιο του 2017 αφαιρέθηκαν ακόμα τρεις βαθμοί. Στο τέλος της σεζόν 2016-2017, η Ντνίπρο υποβιβάστηκε απευθείας στη δεύτερη κατηγορία της Ουκρανίας για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου.

Τη σεζόν 2017-18 ο σύλλογος με νέα ομάδα ξεκίνησε καλά στον Β’ Όμιλο της δεύτερης λίγκας, για 13 συνεχόμενους αγώνες διεκδικούσε την άνοδο, αλλά της αφαιρέθηκαν εκ νέου βαθμού και τερμάτισε στην όγδοη θέση.

Στις 7 Ιουνίου 2018 η FIFA αποφάσισε να υποβιβάσει ξανά τον σύλλογο και για τη σεζόν 2018-19 ο σύλλογος έπαιξε στο ερασιτεχνικό. Τη σεζόν 2019-20, μάλιστα, δεν συμμετείχε. Το 2019, ωστόσο, ορισμένοι παίκτες και στελέχη είχαν ήδη ενταχθεί στη νεοσύστατη Ντνίπρο-1.

Στις 22 Φεβρουαρίου 2021, η FIFA απέρριψε την αξίωση του Κανκάβα, ο οποίος άσκησε έφεση με αίτημα να αναγνωριστεί η Ντνίπρο-1 ως αθλητικός διάδοχος της Ντνίπρο, προκειμένου να πάρει τα οφειλόμενα.

Η Ευρώπη

Τη σεζόν που πέρασε η Ντνίπρο επέστρεψε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Τον περασμένο Αύγουστο αποκλείστηκε στα προκριματικά του Europa League από την ΑΕΚ Λάρνακας με ήττα 2-1 εντός και 3-0 στην Κύπρο. Συνέχισε στο Conference League, όπου στον όμιλο είχε τον Απόλλωνα Λεμεσού που αποκλείστηκε από τον Ολυμπιακό. Νίκησε 1-0 εντός τον κυπριακό σύλλογο και 3-1 εκτός.

Στον ίδιο όμιλο, τον πέμπτο, αντιμετώπισε την Αλκμάαρ των Παυλίδη, Χατζηδιάκου (ήττα 1-0 εκτός και 2-1 εντός) και τη Βαντούζ (2-2 εντός, νίκη 2-1 εκτός). Έτσι πέρασε στην επόμενη φάση και συνάντησε ξανά την ΑΕΚ Λάρνακας, από την οποία αποκλείστηκε με ισοπαλία 0-0 εντός και ήττα 1-0 εκτός!

Το γήπεδο

Από το 1966 το σπίτι της ήταν το Meteor Stadium. Το Meteor Stadium κατασκευάστηκε από τη σοβιετική εταιρεία πυραύλων Yuzhmash και υποβλήθηκε σε αρκετές ανακαινίσεις. Η τελευταία ήταν το 2001. Ο σύλλογος, όμως, χρειαζόταν ένα νέο σύγχρονο γήπεδο και το 2005, η Pryvat Group ξεκίνησε την κατασκευή του Dnipro Arena στο κέντρο της πόλης. Ο σύλλογος έπαιξε τον τελευταίο του αγώνα στο Meteor στις 2 Σεπτεμβρίου 2008, εναντίον της Μέταλιστ Χάρκοβο.

Τον Απρίλιο του 2005, η νέα αρένα του συλλόγου έκανε εγκαίνια. Κατασκευάστηκε από τη μεγαλύτερη κατασκευαστική εταιρεία της Γερμανίας Hochtief. Η κατασκευή διήρκεσε τρία χρόνια και τέσσερις μήνες, αλλά προέκυψε καθυστέρηση εννέα μηνών, λόγω μιας διαφωνίας για την τοποθεσία όπου σχεδιαζόταν ο χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων. Η τελική χωρητικότητα του γηπέδου είναι 31.003 άτομα και το αρχικό εκτιμώμενο κόστος κατασκευής ορίστηκε στα 40 εκατ. ευρώ.

Το στάδιο ξεκίνησε τελικά τη λειτουργία του στις 15 Σεπτεμβρίου 2008.

Το αστέρι

Η Ντνίπρο βασίζεται ως επί το πλείστον σε Ουκρανούς παίκτες. Ο ηγέτης της είναι ο 26χρονος φορ Αρτέμ Ντόβμπικ. Ο Ουκρανός φορ τη σεζόν που πέρασε είχε 29 γκολ σε 37 ματς εντός κι εκτός συνόρων! Στο παρελθόν έπαιξε στη Δανία και τη Μίντιλαντ χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Στο ρόστερ της ξεχωρίζει ακόμα ο Βραζιλιάνος εξτρέμ Πέγκλο, ο Ουκρανός μεσοεπιθετικός Κουτσούλιακ και ο επίσης Ουκρανός χαφ Πικάλιονοκ.