Πασχαλάκης για το Conference League: «Γυρνάς στην ομάδα που υποστηρίζεις από παιδί και πετυχαίνεις κάτι ακατόρθωτο»

Ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης μίλησε για την κατάκτηση του Conference League κι όχι μόνο.

Ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης παραχώρησε μία συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης στο «Down Town» και την Αμάντα Φουντή και μεταξύ άλλων, κλήθηκε να μιλήσει για την καριέρα του, τη ζωή του και την κατάκτηση του Conference League με τον Ολυμπιακό.

Μεταξύ άλλων δήλωσε:

Είσαι ένας ποδοσφαιριστής που έχει φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης με τον Ολυμπιακό. Πώς νιώθεις; «Είναι περίεργο το συναίσθημα και πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Σίγουρα είσαι υπερήφανος όταν καταφέρνεις κάτι που έχεις ονειρευτεί από μικρός, αλλά νομίζω ότι σε λίγα χρόνια θα το συνειδητοποιήσουμε. Ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει στο 100% αυτό που καταφέραμε».

Όταν ακούς την ημερομηνία 29 Μαΐου, ποιες είναι οι πρώτες σου σκέψεις; «Τραγούδι, χαρά, ένα με τον κόσμο. Όλα κόκκινα. Πρόσωπα χαρούμενα και ανθρώπους να κλαίνε από συγκίνηση. Απερίγραπτο συναίσθημα και ειδικά για εμένα. Εξελίσσεσαι, βγαίνεις σε άλλες ομάδες είσαι επαγγελματίας, γυρνάς στην ομάδα την οποία υποστηρίζεις από μικρό παιδί, είσαι από τον τόπο αυτό και πετυχαίνεις κάτι τόσο μεγάλο, κάτι ακατόρθωτο. Σκάνε όλα μαζί, όλες οι συγκινήσεις μαζί. Νιώθεις γεμάτος».

Έχεις μεγαλώσει Αθήνα; «Ναι, εδώ στη Γλυφάδα».

Πώς ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με το ποδόσφαιρο; «Ήταν μεγάλη μου αγάπη από μικρή ηλικία. Όλη την ώρα έπαιζα μπάλα. Κάποια στιγμή με έγραψε η μητέρα μου στις Ακαδημίες της Τερψιθέας και έτσι ξεκίνησα να παίζω πιο σοβαρά».

Η μητέρα σου σε έσπρωξε στο άθλημα; «Συνήθως οι γονείς δεν μπορούν να πουν όχι στα θέλω των παιδιών, ειδικά όταν υπάρχει τόση αγάπη».

Τι ρόλο έπαιξε η οικογένειά σου στην εξέλιξή σου; «Πολύ σημαντικό ρόλο, προσπαθούσε και η μητέρα μου και ο θείος μου, γιατί ο πατέρας μου έχει πεθάνει, να με έχουνε ζεστό, να μη χάνω προπονήσεις, να με πηγαίνουνε παντού. Σίγουρα ήτανε δίπλα μου και με στήριξαν πολύ για να μπορώ να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου.

Φαντάζομαι ότι η απώλεια αυτή ήταν κάτι που σε ωρίμασε από πολύ νωρίς… «Γίνεται πιο γρήγορα η εξέλιξη. Είσαι υποχρεωμένος να μεγαλώσεις γρήγορα. Όλα είναι μέσα στη ζωή. Ήμουν πολύ μικρός, ήμουν 9-10 χρονών, θυμάμαι λίγα πράγματα, αλλά καθετί που γίνεται στη ζωή σου γίνεται για κάποιον λόγο. Εγώ ίσως εξελίχθηκα περισσότερο ως άνθρωπος και με έκανε πιο δυνατό, έτσι ώστε να αντιλαμβάνομαι και τον κόσμο διαφορετικά. Δεν το βλέπω αρνητικά. Συνέβη για κάποιο λόγο».

Είμαι σίγουρη ότι τον έχεις κάνει πολύ περήφανο. «Μακάρι. Το εύχομαι…».

Υποθέτω ήταν και κάτι που σας έφερε πιο κοντά με τη μαμά σου… «Ναι, γιατί η μητέρα γίνεται και πατέρας, εγώ γίνομαι και πατέρας, δηλαδή οι ρόλοι αλλάζουν, αλλά η αγάπη μένει και δυναμώνει».

Από τα πράγματα που έχεις ονειρευτεί πόσα θεωρείς ότι έχεις πετύχει και τι θα ήθελες να πετύχεις ακόμα; «Νομίζω ότι έχω πετύχει παραπάνω από όσα έχω ονειρευτεί από μικρό παιδί και είμαι ευγνώμων για όλα αυτά. Δεν κάνω σχέδια και όνειρα μακροπρόθεσμα. Προσπαθώ άμεσα να βάζω στόχους και να τους πετυχαίνω».

Τι μπορεί να σου τονώσει την αυτοπεποίθηση; «Η ομαδικότητα. Όταν υπάρχει πνεύμα ομαδικότητας και στήριξη από τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου, είτε είναι οικογένεια, είτε είναι συμπαίκτες, είτε προπονητής, αυτό είναι ωραίο μπουστάρισμα».

Πες μου πέντε λέξεις που με αυτές θα περιέγραφες τον εαυτό σου. «Εγωιστής, αντιδραστικός, μαχητικός, αποφασιστικός, και εκδηλωτικός». Εκδηλωτικός γενικά στη ζωή σου; Και στις σχέσεις και σε όλα; «Ναι, ναι, σε όλα».

Τώρα μόνος; «Ναι ναι. Και για πολύ καιρό μάλλον. Μου αρέσει η μοναξιά».

Τι σου αρέσει να κάνεις όταν έχεις ελεύθερο χρόνο: «Δε με αφήνω και πολύ σε ησυχία, για να μπορώ να αδειάζω. Γυμνάζομαι πολλές ώρες και προσπαθώ να βελτιώνομαι. Δεν υπάρχουν ημέρες οι οποίες είναι ήρεμες. Όταν έχω λίγο χρόνο παραπάνω, ασχολούμαι με κάποιο άλλο άθλημα π.χ. κάνω μποξ.

Στα ρεπό, πολλή παρέα με φίλους, όταν βρω χρόνο βγαίνουμε και έξω. Μου αρέσει να κάνω δημιουργικά πράγματα. Μπορεί να πάρω το σκυλί και να φύγω στο βουνό. Θες δηλαδή να παίρνεις και τον χρόνο σου… Νομίζω όλοι οι άνθρωποι τον θέλουμε τον χρόνο μας. Ειδικά πριν από σημαντικά ματς παίρνω αρκετό χρόνο».

Για το βράδυ στη Βίσση που σχολίασε και τα μάτια σου: «Το διαχειρίστηκε πάρα πολύ ωραία και έξυπνα. Ήταν ωραίο το vibe. Κάνει χαβαλέ και μου αρέσει. Είναι από τους ανθρώπους που μου αρέσει και να την ακούω φυσικά, αλλά και όταν τη συνάντησα το διαχειρίστηκε πάρα πολύ καλά, γιατί εντάξει είναι και οπαδός και άλλης ομάδας, αλλά αυτό δε σημαίνει και τίποτα. Υπήρχε ωραίο vibe».

Ήταν μια μεγάλη ελληνική επιτυχία, όπως είπες και εσύ… «Ναι, φυσικά, κέρδισε όλη η Ελλάδα, δεν κέρδισε μόνο ο Ολυμπιακός. Σε ενοχλεί όταν μένουν στην εξωτερική σου εμφάνιση και όχι στο αν είσαι καλός παίκτης ή όχι; Το προσπερνάω.

Μου αρέσει περισσότερο να μου λένε αν είμαι καλός παίκτης. Το άλλο δε με απασχολεί καθόλου γιατί είναι παροδικό. Αν θα σου πει κάποιος ότι είσαι πάρα πολύ έξυπνος θα είσαι μέχρι να πεθάνεις. Αν είσαι πάρα πολύ όμορφος, θα είσαι όμορφος για άλλα 10 χρόνια ακόμα».

Για το ευρωπαϊκό: «Το ευρωπαϊκό ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει στο 100% αυτό που καταφέραμε. Γυρνάς στην ομάδα την οποία υποστηρίζεις από μικρό παιδί, και πετυχαίνεις κάτι ακατόρθωτο. Σίγουρα είσαι υπερήφανος όταν καταφέρνεις κάτι που έχεις ονειρευτεί από μικρός».