Η φράση «It ain’t over ’til the fat lady sings» («Τίποτα δεν έχει τελειώσει μέχρι να τραγουδήσει η χοντρή κυρία») είναι η πιο διάσημη φράση με την οποία ο κόσμος της όπερας έχει μπολιάσει την καθημερινή ζωή. Η πρώτη χρήση της, κατά μία εκδοχή, εντοπίζεται στον 19ο αιώνα και «φωτογράφιζε» την τελευταία εντυπωσιακή άρια στην Grand Opera.
Κυρίως όμως την άρια της Βρουγχίλδης (την ενσάρκωνε συνήθως ευτραφής σοπράνο, με κερασφόρο κράνος και δόρυ), στο φινάλε της όπερας «Το λυκόφως των θεών» του Ρίχαρντ Βάγκνερ, ύστατης στο 15ωρο έπος «Το δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν». Σήμαινε, δε, ότι το ογκώδες σπονδυλωτό έργο δεν τελειώνει προτού ακουστεί η εν λόγω άρια.
Η φράση φέρεται να μετατέθηκε στον 20ό αιώνα στην εύσωμη Αμερικανίδα τραγουδίστρια Κέιτ Σμιθ, που στους αγώνες χόκεϊ στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ απέδιδε το «God Bless America». Εκτοτε άρχισε να χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους Αμερικανούς αθλητικογράφους, παρότι ο εν λόγω ύμνος ή ο αμερικανικός εθνικός ύμνος –όχι υποχρεωτικά από εύσωμες τραγουδίστριες –ακουγόταν στην αρχή ή και στο διάλειμμα αγώνων χόκεϊ, μπέιζμπολ και άλλων. Με την έννοια ότι το παιχνίδι δεν έχει τελειώσει, αν δεν… τελειώσει. Εν Ελλάδι την πρωτοχρησιμοποίησε, ως μπασκετμπολίστας του Ολυμπιακού τότε, ο Στιβ Γιατζόγλου τη δεκαετία του ’70.
Και φυσικά αφορά και στην κούρσα ενός πρωταθλήματος που η πρωτοπόρος έχει πάρει καλή βαθμολογική διαφορά. Όπως φέτος η Λίβερπουλ, ούσα στο +9 από Τσέλσι και Αρσεναλ και στο +11 από την κάτοχο του τίτλου Μάντσεστερ Σίτι. Στην ιστορία της Premier League, είναι διάσπαρτες οι περιπτώσεις που τίτλοι που είχαν συγκεκριμένο τελικό προορισμό και εντέλει… παρέκκλιναν κατέληξαν σε ξένα χέρια κάνοντας τη μεγάλη ανατροπή και στο stoixima.
Από την Καρλάιλ…
Η πρώτη, χρονικά, ανατροπή έλαβε χώρα τη σεζόν 1974-75, όταν η Αρσεναλ φλέρταρε με τον υποβιβασμό και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν ενεπλάκη ποτέ στην κούρσα του τίτλου. Τι απέμενε; Η Λίβερπουλ, που θα διέτρεχε όμως τη μόνη άτιτλη σεζόν της περιόδου 1973-84 - και η Εβερτον. Στην Boxing Day η Ντέρμπι Κάουντι βρισκόταν στην 10η θέση και κανείς δεν είχε την φαεινή ιδέα να ποντάρει ούτε… λίρα πάνω της. Τον Μάρτιο δε, όλα έδειχναν ότι οι «μπλε» του Μέρσεισαϊντ θα έφταναν στην πηγή της ευτυχίας. Ωστόσο η ουραγός Καρλάιλ, στη μοναδική της σεζόν στη μεγάλη κατηγορία, νίκησε την Εβερτον η οποία, καίτοι έχασε τις λιγότερες φορές από κάθε άλλη ομάδα σε εκείνο το πρωτάθλημα, είδε την Κάουντι να την προσπερνά και να μη σταματά…
Το 1988-89, το ITV αποκτούσε για πρώτη φορά τα τηλεοπτικά δικαιώματα της λίγκας, τα παιχνίδια της οποίας έδειχνε «ζωντανά» ή μαγνητοσκοπημένα, επιφέροντας επανάσταση στο ποδόσφαιρο. Η Αγγλία ήταν μαρτυρικά ανέτοιμη να υποφέρει την τραγωδία του Χίλσμπορο στις 15 Απριλίου και η Αρσεναλ έμοιαζε να καταρρέει όταν η σεζόν ξεψυχούσε. Με το αναιμικό προβάδισμα 2 βαθμών, τρία ματς πριν την εκπνοή της σεζόν οι «κανονιέρηδες» είχαν να αντιμετωπίσουν τις αδιάφορες Ντέρμπι Κάουντι και Γουίμπλεντον, την ώρα που η Λίβερπουλ θα αναμετριόταν με τις ΚΠΡ και Γουέστ Χαμ. Η Αρσεναλ με μια ισοπαλία και μια ήττα στα εν λόγω παιχνίδια πήγε στο «Ανφιλντ» έχοντας να παίξει μόνο για τη νίκη (και, δη, με δύο γκολ διαφορά) ενώ η Λίβερπουλ κατακτούσε το πρωτάθλημα και με ήττα έως 1-0. Τόση… ήταν, αλλά μετά το γκολ του Αλαν Σμιθ νωρίτερα την… ξέρανε στο 89’ ο Μάικλ Τόμας.
Το 1995-96 ήταν η εποχή που ο Σταν Κόλιμορ ενθρονιζόταν στο Λίβερπουλ ως ο ακριβότερος ποδοσφαιριστής στο Νησί (!), ο… προσγειωμένος Ολλανδός Ντένις Μπέργκαμπ κατέφτανε στο Λονδίνο για την Αρσεναλ και η Νιουκάστλ έμοιαζε να κατακτά το πιο εύκολο πρωτάθλημα στη σύντομη τότε ιστορία της Premier League, με την ομάδα του Κέβιν Κίγκαν να έχει δομήσει ένα αβαντάζ 12 βαθμών από τη δεύτερη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από τον Ιανουάριο. Ωστόσο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του σερ Αλεξ Φέργκιουσον, υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Ερίκ Καντονά, ροκάνισε τη διαφορά σταδιακά, μετέτρεψε σε θρίλερ τη μάχη για τον τίτλο, την τελευταία αγωνιστική η Νιουκάστλ απέτυχε να κερδίσει την Τότεναμ και το πρωτάθλημα κατέληξε στο «Ολντ Τράφορντ».
…στις δύο του Μάντσεστερ
Ανάλογο σενάριο και το 1997-98, τότε που οι στοιχηματικές εταιρείες άρχισαν, από την 1η Μαρτίου κιόλας, άρχισαν να πληρώνουν όλους όσοι είχαν στοιχηματίσει στο stoixima live ότι η Γιουνάιτεντ θα κατακτούσε το πρωτάθλημα, με την ομάδα του Φέργκιουσον να έχει προβάδισμα 11 βαθμών από τη δεύτερη Αρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ, στην πρώτη του σεζόν στην Αγγλία. Οι «κανονιέρηδες» είχαν όμως τρία ματς λιγότερα, και με μια αδιάσπαστη αλυσίδα επιτυχημένων αποτελεσμάτων κατάφεραν στα τέλη Μαρτίου να μειώσουν στους 3, με νίκη 1-0 στο «Ολντ Τράφορντ». Η Γιουνάιτεντ γκέλαρε με τη Νιούκαστλ με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ να διασώζει τον βαθμό στο τέλος, την ώρα που η Αρσεναλ αποτελείωνε την Γουίμπλεντον, δεν κοίταξε ποτέ πίσω, πήρε το πρωτάθλημα αλλά και, δύο εβδομάδες αργότερα, το νταμπλ επικρατώντας με 2-0 της Νιουκάστλ στο «Γουέμπλεϊ»…
Οι τελευταίες, χρονικά, ανατροπές στην κούρσα ήρθαν εις βάρος των… δύο Μάντσεστερ. Το 2008-09 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βρέθηκε 10 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Λίβερπουλ στις 18 Δεκεμβρίου, έχοντας βέβαια και τρία παιχνίδια λιγότερα επειδή μετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Η φόρμα της δεν παρουσίασε ποτέ σημαντική πτώση, σε αντίθεση με προηγούμενα παραδείγματα: με τα εμβληματικά γκολ των Κριστιάνο Ρονάλντο και Φεντερίκο Μακέντα με την Αστον Βίλα και με σερί νικών, κατόρθωσε να πάρει τον τίτλο απέναντι στη Λίβερπουλ του Ράφα Μπενίτεθ.
Από μια μεγάλη αντιπαλότητα προπονητών της Premier League ήταν αυτή του Πεπ Γκουαρδιόλα και του Γιούργκεν Κλοπ. Τη σεζόν 2018-19, η Λίβερπουλ φαινόταν να βρίσκεται σε ένα άλλο επίπεδο σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους και ξεκίνησε με 18 νίκες σε 20 αγώνες ενώ η Μάντσεστερ Σίτι έμενε 10 βαθμούς πίσω από την κορυφή. Ωστόσο, η Σίτι κέρδισε 18 από τους 19 αγώνες της μετά την Boxing Day, συμπεριλαμβανομένης της νίκης με 2-1 επί της Λίβερπουλ (μόνη της ήττα σε όλη τη σεζόν!) και η εκπληκτική φόρμα της ομάδας του Γκουαρδιόλα στο δεύτερο μισό της σεζόν την οδήγησε στον τίτλο με διαφορά 1 βαθμού από τη Λίβερπουλ. Οι 97 βαθμοί της Λίβερπουλ παραμένουν οι περισσότεροι που συγκέντρωσε ποτέ ομάδα στην Premier League χωρίς να κατακτήσει τον τίτλο, ενώ εκείνη την εποχή ήταν η τρίτη μεγαλύτερη συγκομιδή στην ιστορία της αγγλικής πρώτης κατηγορίας…