Γιατρός κρούει το καμπανάκι για τους τραυματισμούς παικτών: «Θα υπάρξουν περισσότερες περιπτώσεις σαν του Βαράν»

Ο γιατρός Πέδρο Λουίς Ριπόλ προειδοποιεί για την αύξηση των τραυματισμών, ανάλογους με αυτούς που ταλαιπώρησαν τον διεθνή Γάλλο και πρώην άσο της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Ραφαέλ Βαράν.

Η τρέχουσα σεζόν στο ποδόσφαιρο μπορεί να σημαδευτεί από μια ιστορική απεργία.

Ρήξη χιαστού, ιγνυακός τένοντας, δικέφαλος μηριαίος, κνημιαίοι μύες, προσαγωγοί, πέλματα, τένοντες περόνης. Η ιατρική γλώσσα έχει εισβάλει στον κόσμο του ποδοσφαίρου.

Οι τραυματισμοί ήταν πάντα μέρος του ποδοσφαίρου, αλλά οι αριθμοί εκτοξεύονται και η αύξηση των επιπτώσεων για τους αθλητές και φυσικά τις ομάδες είναι ένα θέμα που προκαλεί έντονη ανησυχία. Όχι μόνο για την υγεία των παικτών, αλλά και γιατί οδηγεί τους προπονητές σε πικρά μονοπάτια. Θέτει επίσης σε κίνδυνο τους αθλητικούς στόχους των συλλόγων, που ουσιαστικά ταυτίζονται και με το οικονομικό επίπεδο, που είναι η κινητήρια δύναμη στη «βιοχημανία» του ποδοσφαίρου.

Κάθε σεζόν καταγράφονται περισσότεροι από 700 σοβαροί τραυματισμοί. Όλα αυτά τη στιγμή που προέκυψε η ανακοίνωση αποχώρηση του Ραφαέλ Βαράν. Ο πρώην παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του, ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς. Στα 31 του το σώμα του δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις τοπ επιπέδου.

Γι’ αυτό και ο γιατρός Πέδρο Λουίς Ριπόλ, διευθυντής της κλινικής Ripoll και De Prado ανέφερε για το έντονο πρόγραμμα των αθλητών: «Πολλά παιχνίδια και ελάχιστη ξεκούραση. Αναμφίβολα, στο μέλλον θα δούμε περισσότερες περιπτώσεις όπως του Βαράν. Η ζήτηση και η έκθεση είναι τεράστια στο σημερινό ποδόσφαιρο και αυτό θα προκαλέσει περιπτώσεις καριέρας μικρότερης από την επιθυμητή.

Σε αυτό, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί σε τραυματισμούς στους οποίους η βλάβη των συνδέσμων σχετίζεται με τους μηνίσκους, καθώς η απώλεια ή η φθορά αυτών των δομών, όπως συνέβη με τον Βαράν, προκαλεί τραυματισμούς στον αρθρικό χόνδρο που καταλήγουν να περιορίζουν και να ρυθμίζουν την καριέρα ενός αθλητή.

Τα δεδομένα των επιπτώσεων από τους τραυματισμούς τρομάζουν πρώτα τους παίκτες, που είναι αυτοί που βάζουν τη σωματική τους κατάσταση σε όρια. Δεν είναι δυνατόν να βγεις αλώβητος από τέσσερις ή πέντε σεζόν παίζοντας τα παιχνίδια και τα λεπτά που αντιμετωπίζουν οι ποδοσφαιριστές σήμερα, ειδικά αυτά στο υψηλότερο επίπεδο. Πρέπει να κατανοήσετε το γεγονός ότι οι σύλλογοι βυθίζονται σε πολλές διοργανώσεις, αλλά η υγεία των παικτών πρέπει να προστατεύεται, γιατί τίθεται σε κίνδυνο.

Παίκτες των οποίων οι αρθρώσεις δεν άντεξαν, ήταν κυρίως σε ομάδες που παίζουν τρία ματς την εβδομάδα.

Σε ένα ποδόσφαιρο, με μεγάλη σωματική επαφή, όπως το σύγχρονο, κάθε τραυματισμός σε απομακρύνει σταδιακά από το επίπεδο που είναι απαραίτητο για να είσαι ανταγωνιστικός. Αναμφίβολα, οι παίκτες που έχουν χάσει τη σταθερότητα ή την απορρόφηση των κραδασμών στις αρθρώσεις τους ή που έχουν σημάδια στους μύες που δεν έχουν την ίδια σταθερότητα με τη συνολική δομή του κορμού, θα δουν την καριέρα τους να συντομεύεται.

Οι νεαροί παίκτες, μάλιστα, κινδυνεύουν περισσότερο από τραυματισμό, καθώς οι αρθρώσεις τους προστατεύονται λιγότερο από τα βοηθητικά στοιχεία που παρέχουν σταθερότητα. Στην περίπτωση του γονάτου, μιλάμε για τους τετρακέφαλους και τους μύες των οπίσθιων μηριαίων».