Ταράζει τα νερά ο ψυχολόγος του Βαράν - «Οι πρωταθλητές είναι εξαιρετικά όντα, αλλά και αδύναμοι πνευματικά»

Ο Αντονί Μετέ, ψυχολόγος του Ράφαελ Βαράν, ο οποίος αποφάσισε 31 ετών να κρεμάσει τα παπούτσια του, αναφέρεται στα «10 μυστικά των πρωταθλητών».

Η απόφαση του Ράφαελ Βαράν στα 31 του χρόνια να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια προκάλεσε σοκ.

Ο Γάλλος στόπερ κατέκτησε τα πάντα. Πρωταθλήματα, Champions League, Παγκόσμιο Κύπελλο. Κι έβαλε στοπ στην καριέρα του πολύ νωρίς, με τους τραυματισμούς ασφαλώς να παίζουν ρόλο στην απόφασή του. Ο ψυχολόγος του Βαράν, ο Αντονί Μετέ με το βιβλίο που κυκλοφορεί ταράζει τα νερά. Αναφέρεται και στον Γάλλο άσο, ο οποίος υπογράφει στο βιβλίο, αλλά κυρίως εξηγεί τη νοοτροπία ενός πρωταθλητή. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου «Τα 10 μυστικά στο μυαλό των πρωταθλητών», ο Μετέ μίλησε στο footmercato.

Αναλυυτικά το δημοσίευμα κι όσα είπε ο ψυχολόγος, έπειτα από τη συναναστροφή με πολλούς πρωταθλητές. «Στα 31 χρόνια κάποιοι θα πουν “είναι νωρίς για να σταματήσεις”, ενώ άλλοι θα επαινέσουν τη μακροζωία ενός παίκτη που εκτοξεύεται στα 17, αλλά εμποδίζεται από ένα τραυματισμένο γόνατο.

Χωρίς πνευματική δύναμη, ο Ραφαέλ Βαράν σίγουρα θα έλεγε να αποχωρήσει νωρίτερα, αλλά αυτή η επιλογή να σταματήσει έπειτα από έναν σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, όταν μόλις είχε ενταχθεί στην Κόμο, αντανακλά μια μορφή θάρρους, αποδοχής της πραγματικότητας και μια πνευματική ισορροπία. Αυτό μας εξηγεί ο Μετέ, συγγραφέας του βιβλίου «The 10 Secrets of the minds of Championships», που κυκλοφορεί άμεσα και του οποίου ο πρόλογος γράφει… Βαράν.

“Αν ένιωθα ότι ήταν κατασκευασμένος από ένα συγκεκριμένο μέταλλο; Εντελώς. Διανοητικά ήταν τερατώδης και αυτό είναι ένας λόγος που τον έκανε να ξεσπάσει τόσο γρήγορα. Οι προπονητές του τον είχαν εντοπίσει πολύ νωρίς.

Αυτό που τον συναρπάζει είναι ότι εξακολουθεί να είναι πολύ διακριτικός κοινωνικά, μιλάει σιγά, πολύ σπάνια εκτίθεται στα μέσα ενημέρωσης, είναι εσωστρεφής. Σπάνια μιλάει, αλλά όταν το κάνει, είναι στοχευμένα όσα λέει. Και πάνω από όλα αυτό που ξεχωρίζει, είναι η ικανότητά του για δουλειά”.

Ο Μετέ σύμβουλος ποδοσφαιριστών, παικτών ράγκμπι, τενιστών, ακόμη και παικτών μηχανοκίνητου αθλητισμού, συζητά για τα ελαττώματα των σχεδόν παράλογων ατόμων: “οι πρωταθλητές είναι εξαιρετικά όντα, αλλά όχι ψυχολογικά ισορροπημένα”, σημειώνει. “Έχουν πολύ δυνατά προσόντα, αλλά και πολύ αδύναμα, όπως οι καλλιτέχνες. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν τη σταθερότητα και τη βάση που έχουν συχνά οι επιχειρηματίες και τα μεγάλα αφεντικά.

Εκ των πραγμάτων, έχουν περιόδους που είναι “κάτω” στην καριέρα τους κι αυτό είναι αναπόφευκτο. Γενικά αυτή η ασάφεια στην ψυχή γίνεται αντιληπτή αρκετά γρήγορα, καθώς εμφανίζεται σε στιγμές αλλαγής: κατά τη διάρκεια μιας γέννας, μιας προσωπικής σύγκρουσης, όπως ένα διαζύγιο, παραγκωνισμού από τον προπονητή, αλλά και όταν το σώμα τους δεν ανταποκρίνεται πλέον όπως πριν. Τότε είναι αντιμέτωπος με ένα τετελεσμένο γεγονός.

Γιατί όχι, τα ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά που λαμβάνουν αθλητές, εν προκειμένω οι ποδοσφαιριστές, δεν τους απαλλάσσουν από στιγμές μελαγχολίας. Και μερικές φορές ακόμη και πτώση της προσωπικής εκτίμησης”, όπως εξηγεί ο Μετέ. “Ένα από τα παράδοξα των πρωταθλητών σε ψυχολογικό επίπεδο είναι ότι έχουν σίγουρα πολύ ισχυρή αυτοπεποίθηση, αλλά είναι παίκτες που δεν συμπαθούν απαραίτητα τον εαυτό τους.

Κάποιοι πολύ γνωστοί παίκτες που ακολούθησα ήταν τρελοί γιατί είχαν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση, λόγω της παιδικής τους ηλικίας, της μόρφωσής τους, της διαδρομής της ζωής τους. Αλλά στο γήπεδο ήταν τερατώδεις.

Σήμερα, για να πάρουμε το παράδειγμα του ποδοσφαίρου, είναι όλο και πιο συνηθισμένο να βλέπουμε συλλόγους να προσφέρουν εσωτερική ψυχολογική υποστήριξη.

Στη Γαλλία, υπάρχει μια μετατόπιση, αλλά είναι αρκετά αργή”, παρατηρεί ο Μετέ. “Είμαι 40 ετών, σπούδασα στη Γερμανία και το 2006, κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ, το θέμα της ψυχικής υγείας ήταν ήδη εκεί. Πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, ο τερματοφύλακας της Γερμανίας Ρόμπερτ Ένκε αυτοκτόνησε και η ομοσπονδία άρχισε να απαιτεί από κάθε σύλλογο να έχει έναν ψυχολόγο ανά σύλλογο.

Αν σήμερα, όλο και περισσότεροι γαλλικοί σύλλογοι εξοπλίζονται με ψυχολογικές μονάδες, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται μοιάζουν περισσότερο με την πρόληψη, παρά με την πραγματική παρακολούθηση. Από υλικοτεχνική άποψη, απλά δεν θα ήταν δυνατό για έναν ψυχολόγο να υποστηρίξει 25 έως 30 παίκτες με εξατομικευμένο τρόπο. Αλλά τουλάχιστον, οι κραυγές από την καρδιά πολλών αθλητών όπως η Ναόμι Οσάκα (σ.σ. τενίστρια), η Ισαόρα Τιμπούς (σ.σ. Γαλλίδα ξιφομάχος) και ο Νεϊμάρ, είναι ικανές να ταρακουνήσουν τις γραμμές».