Ξέσπασμα του Μουρίνιο για τις μεταγραφές της Ρόμα και τη διαιτησία στον τελικό του Europa League - «Πριν 20 χρόνια θα είχα σκοτώσει...»

Ο Ζοσέ Μουρίνιο μίλησε για την κατάσταση στη Ρόμα, αφήνοντας αιχμές για την αργοπορία στις μεταγραφές και περιέγραψε τι συνέβη με τους διαιτητές στον τελικό του Europa League με τη Σεβίλλη.

Ο Ζοσέ Μουρίνιο παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στην «Corriere dello Sport».

Ο Πορτογάλος τεχνικός της Ρόμα τόνισε ότι έχει περάσει στιγμές απογοήτευσης στον σύλλογο και αναφέρθηκε και στη διαιτησία του τελικού του Europa League με τη Σεβίλλη.

Αναλυτικά όσα είπε: «Υπέγραψα στη Ρόμα, γιατί όταν γνώρισα τους Φρίνκινς μου άρεσε πολύ ο τρόπος που μιλούσαν. Αυτά τα λόγια με άγγιξαν βαθιά, το είχα ανάγκη. “Πιστεύουμε ότι είστε το κατάλληλο άτομο για να μας βοηθήσετε να κάνουμε τη Ρόμα μεγαλύτερο σύλλογο”. Μετέδωσαν τον ενθουσιασμό τους, μου άρεσε η προοπτική ενός διαφορετικού έργου. Τον πρώτο χρόνο που ήξερα την κατάσταση, κατάλαβα την επιθυμία του συλλόγου να μεγαλώσει και σκέφτηκα: Εντάξει, αυτό είναι τέλειο για μένα. Ένα βιογραφικό σαν το δικό μου, που έχει κερδίσει πολλά, συνήθως δεν αποδέχεται εύκολα ένα δυνητικά μικρό έργο. Μόνο ο Αντσελότι στην Έβερτον μου έρχεται στο μυαλό».

-Επομένως, όλα είναι καλά.

«Όλα δεν πάνε καλά, αλλά απολαμβάνω και τις δυσκολίες. Οργίζομαι για μια ώρα και αμέσως επιστρέφω με θετική διάθεση. Δεν με πιάνει κατάθλιψη, δεν απειλώ, δεν λέω ότι μου υποσχέθηκαν ουρανό και γη και δεν βλέπω τους ουρανούς ή τα βουνά. Ένα πράγμα που δεν μπορώ να αλλάξω είναι η φύση μου, δεν είμαι από αυτούς που λέω βλακείες».

- Ήθελες τον Πίντο (σ.σ. Πορτογάλος τεχνικός διευθυντής);

Το να λέω ότι είμαι σε ανοιχτό πόλεμο με τον σύλλογο, με τον Πίντο, ότι δεν είμαι χαρούμενος, είναι πολύ λάθος. Ο Πίντο ξέρει ότι αργήσαμε, ακόμα και οι ιδιοκτήτες το ξέρουν

«Εγώ, ναι. Ωστόσο… Μου είναι αδύνατο να πω ότι είμαι χαρούμενος. Αλλά το να λέω ότι είμαι σε ανοιχτό πόλεμο με τον σύλλογο, με τον Πίντο, ότι δεν είμαι χαρούμενος, είναι πολύ λάθος. Ο Πίντο ξέρει ότι αργήσαμε, ακόμα και οι ιδιοκτήτες το ξέρουν. Πριν από είκοσι χρόνια θα είχα σκοτώσει, πριν από είκοσι χρόνια θα είχα τσαντιστεί. Την πρώτη φορά στην Τσέλσι έφυγα, γιατί ήμουν πραγματικά σε πόλεμο με έναν αθλητικό διευθυντή».

-Φέτος είχατε κακή σχέση με τους θεσμούς και με τους διαιτητές...

«Νιώθω πολύ καλύτερα όταν μιλάω για την UEFA και λιγότερο για την Ιταλία. Στην Ιταλία ένιωσα επίθεση, παραβίασαν την ελευθερία μου ως άντρα. Δεν νιώθω πλέον άνετα εδώ. Φοβάμαι μην λάβω περισσότερες ποινές. Αν μου πεις Ζοσέ, ας μιλήσουμε για τη Βουδαπέστη (τον τελικό του Europa), είμαι μέσα. Αλλά αν μου ζητήσετε να μιλήσω για την Ιταλία, για πολιτικές ήττες, για τις απόψεις που εξέφρασε ο κόσμος και γι’ αδικήματα με ενοχλεί.

Στη Βουδαπέστη ήταν μια από τις πιο όμορφες εμπειρίες της καριέρας μου, γιατί είδα τα πάντα, Όμορφα πράγματα, είδα μια οικογένεια, είδα ανθρώπους που σίγουρα δεν έτρωγαν καλά για μερικές εβδομάδες. να είμαι παρών, είδα μια συμπαγή ομάδα παικτών, τους ανθρώπους που εργάζονται κοντά μας, με απίστευτο πάθος. Έχω δει ανθρώπους να κυνηγούν ένα απολύτως φανταστικό όνειρο και να βιώνουν τη θλίψη της ήττας. Ο Μπόμπι Ρόμπσον μου έλεγε συχνά ότι τη στιγμή της λύπης πρέπει να σκέφτεσαι τη χαρά του νικητή. Ακολούθησα τις συμβουλές του, ήθελα να είμαι κοντά στον κόσμο μας και σεβαστήκαμε τη χαρά των φιλάθλων της Σεβίλλης, χαιρετούσαμε τους Ισπανούς συναδέλφους μας, συμπεριφερθήκαμε στο γήπεδο με εξαιρετική δικαιοσύνη και ταπεινότητα».

-Αλλά μετά κατέβηκες στο τούνελ για να πεις κάτι στον διαιτητή Τέιλορ.

«Ο Τέιλορ δεν ήταν εκεί, δεν ήταν».

-Πώς δεν ήταν εκεί;

«Ο Τέιλορ είχε μείνει μέσα στο γήπεδο και τον βρήκαν στο αεροδρόμιο την επόμενη μέρα».

-Συγγνώμη, αλλά για ποιον ήταν η ατάκα “γαμ...ο αίσχος”;

«Οι άλλοι ήταν εκεί, όχι ο Τέιλορ, ήταν ο τέταρτος διαιτητής, οι βοηθοί, ο Ροσέτι και ο Χάουαρντ Γουέμπ, ο τεχνικός διευθυντής των διαιτητών της Premier League, ο Τέιλορ δεν ήταν εκεί. Στον έκτο τελικό έχασα για πρώτη φορά, ήξερα την καλή πλευρά του ευρωπαϊκού νομίσματος και δεν είχα ζήσει ποτέ την κακή. Γι' αυτό λέω ότι από ανθρώπινη άποψη με έχει πλουτίσει κάπως».

-Ας επιστρέψουμε στον Τέιλορ.

Εκείνα τα λεπτά ένιωσα ότι έπρεπε να γίνω ο πατέρας της οικογένειας, γι' αυτό είπα στην ομάδα “μαζί ξανά του χρόνου”

«Θα σας πω μετά από αυτό που συνέβη, την αλήθεια. Το παιχνίδι τελειώνει, μπαίνω στο γήπεδο με την οικογένειά μου και τις οικογένειες των παικτών, βλέπω τόσο κόσμο να κλαίει, δεν κλαίω ποτέ μετά από μια ήττα… απορροφώ όλα αυτά τα συναισθήματα. Επιστρέφω γιατί θέλω να είμαι με τους παίκτες εκείνη τη στιγμή της απόλυτης θλίψης. Συμμετέχουμε στην τελετή, είμαστε άψογοι. Εκείνα τα λεπτά ένιωσα ότι έπρεπε να γίνω ο πατέρας της οικογένειας, γι' αυτό είπα στην ομάδα “μαζί ξανά του χρόνου”. Η αντίδραση των αγοριών ήταν υπέροχη, εκείνη τη στιγμή όλα είχαν τελειώσει».

-Έχεις σκεφτεί να φύγεις;

“Οχι. Μόλις τελειώσουν όλα, επιστρέφουμε στα αποδυτήρια, κατεβαίνουμε στο γκαράζ και η διαιτητική ομάδα φτάνει στο γκαράζ. Με τον Γουέμπ έχω καλές σχέσεις, όπως και με τον Ροσέτι. Ξέρω ότι δεν ήμουν κομψός, αλλά δεν προσέβαλα κανέναν. Το «γαμ...ο αίσχος» μοιάζει πολύ με το ιταλικό «γαμώτο (cazzo)!», ένα ξέσπασμα ή με το πορτογαλικό «foda pra caralho». Πήγα στον Ροσέτι και του είπα: «Είναι πέναλτι ή δεν είναι πέναλτι; Ο Ροσέτι έκανε αυτό που κάνουν συνήθως οι διαιτητές, δεν μου απάντησε. Επανέλαβα την ερώτηση στον Γουέμπ, έβαλε το χέρι του στον ώμο μου και είπε «Ζοσέ, ναι, είναι πέναλτι».

Ο Γουέμπ έκανε αυτό που θα ήθελα να είχε κάνει ο Τέιλορ. Γιατί αν ο Τέιλορ ή κάποιος στη θέση του, μετά το ματς, αν ερχόταν κοντά μας, στα αποδυτήρια που έκλαιγαν όλοι κι έλεγε «έκανα λάθος, κάναμε λάθος, συγγνώμη», όχι μόνο θα τελείωνε εκεί, αλλά θα είχε και τον σεβασμό μας και τον θαυμασμό μας.

Το μόνο που λέω και θα λέω πάντα είναι ότι ήταν πέναλτι και με αυτό το πέναλτι η Ρόμα θα μπορούσε να είχε κερδίσει.

- Για το αεροδρόμιο;

«Το περιστατικό στο αεροδρόμιο συνέβη την επόμενη μέρα, αλλά δεν έχω καμία σχέση με αυτό το περιστατικό. Ήταν η αντίδραση μιας ομάδας οπαδών, δεν έχω καμία σχέση με αυτό. Προς μεγάλη μου έκπληξη, δύο μέρες μετά έλαβα ένα μήνυμα από έναν φίλο στην UEFA. Να κατακρίνω τη συμπεριφορά των οπαδών της Ρόμα. Η απάντησή μου ήταν: Να ζητήσει η UEFA ή ο Τέιλορ συγγνώμη από τους οπαδούς της Ρόμα και θα ζητήσω κι εγώ συγγνώμη. Αμέσως πήγα στον σύλλογο και είπα: από σήμερα θα είμαι στο επίκεντρο της θλιβερής διαιτησίας για τη συμπεριφορά του κόσμου, αλλά και τη δική μου στο γκαράζ. Αλλά τώρα χρειάζομαι την υποστήριξή σας. Είναι λυπηρό που δεν με υποστήριξε ο σύλλογος».

-Δέχτηκες δύο προσφορές από την Αραβία το καλοκαίρι.

«Αλ Χιλάλ και Αλ Αχλί».

- Τις είχες σκεφτεί;

«Ναι. Πριν πάω στη συνάντηση, ενημέρωσα τη Ρόμα ότι δεν είχα σκοπό να δεχτώ. Ένιωθα δέσμιος της υπόσχεσης στους παίκτες στη Βουδαπέστη και στους φιλάθλους. Αλλά αν με ρωτήσετε αν δεν δέχτηκα μόνο για αυτόν τον λόγο, απαντώ όχι, όχι μόνο για αυτό».