Το ντοκιμαντέρ για την τελευταία σεζόν του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς: «Υπήρχαν στιγμές που δεν ξέρω πώς δεν τρελάθηκα»
i

© Danilo Di Giovanni/Getty Images/Ideal Images

Το ντοκιμαντέρ για την τελευταία σεζόν του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς: «Υπήρχαν στιγμές που δεν ξέρω πώς δεν τρελάθηκα»

Sportal newsroom 17:28 - 20.02.2023 / Ανανεώθηκε: 09:50 - 20.08.2024

Ένα ντοκιμαντέρ για την τελευταία σεζόν του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς στην Μπολόνια βγήκε στη φόρα, στο οποίο δείχνει τις στιγμές του Σέρβου προπονητή μέσα και έξω από τα αποδυτήρια.

Η DAZN κυκλοφόρησε στη φόρα ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «We are one – the series» για την τελευταία σεζόν 2021-22 του Σίνισα Μιχαΐλοβιτς από τον πάγκο της Μπολόνια. Ο Σέρβος σήμερα θα έκλεινε τα 54 και η ιταλική ομάδα ανέβασε ένα μέρος από το ντοκιμαντέρ, στο οποίο αποκαλύπτονται συναισθηματικές στιγμές του Σέρβου μέσα και έξω από τα αποδυτήρια.

Τον Αύγουστο του 2021 η Μπολόνια μόλις είχε αποκλειστεί από το κύπελλο από την Τερνάνα και το ντοκιμαντέρ δείχνει τον Σέρβο να είναι έξω φρενών, τονίζοντας στους παίκτες του, ότι πρέπει να βγάλουν θυμό και να παλέψουν. 

«Τώρα θα κάτσω εδώ και δεν θα φύγω μέχρι να μου πείτε τι έγινε λάθος. Δεν βιάζομαι. Πρέπει να φτύσουμε αίμα, δεν υπάρχουν άλλα σκ@τα να κάνουμε. Χωρίς θυμό θα έχουμε μια γ@μ@τη σεζόν. Έχουμε τον Ορσάτο, μου αρέσει, είναι ένας διαιτητής που κάνει τους ανθρώπους να παίζουν. Δεν μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους να πέφτουν, αλλά να παλεύουν».

Τον Απρίλιο του 2021 η Μπολόνια είχε κερδίσει την Ίντερ, που πάλευε για κατάκτηση πρωταθλήματος, με τον Σέρβο να μιλάει μέσω βιντεοκλήσης και να λέει στους παίκτες του πόσο περήφανος και ευτυχισμένος είναι. «Ήσασταν ήρωες. Από την άλλη πλευρά, ίσως υπήρχαν καλύτεροι παίκτες από εσάς, αλλά εσείς ήσασταν καλύτεροι άνθρωποι από αυτούς. Και αυτό είναι που μετράει στη ζωή», ανέφερε συγκεκριμένα. 

Τέλος σε ένα άλλο σημείο του ντοκιμαντέρ ο Σέρβος μιλάει μέσα από το νοσοκομείο και δακρυσμένος λέει, ότι δεν ήθελε να τον βλέπουν αδύναμο τα παιδιά του, ενώ υποστήριξε, ότι έβλεπε τους αγώνες των παικτών του, νιώθοντας περήφανος για εκείνους. «Υπήρχαν στιγμές που δεν ξέρω πώς δεν τρελάθηκα. Δεν απάντησα καν στα παιδιά μου γιατί δεν ήθελα να με βλέπουν τόσο κουρασμένο και αδύναμο. Τα παιδιά… Και ξέρετε τι έκανα εκείνες τις στιγμές; Έβλεπα τα παιχνίδια σας και ήμουν περήφανος για εσάς».