Τσούμπερ στο Sportal: «Μην ακούω για Conference -Αν δεν θέλουν να έρθουν στο Champions League, να μου δώσουν τα εισιτήρια»

Για τον Στίβεν Τσούμπερ η καριέρα του στην ΑΕΚ είναι σαν τρενάκι του Λούνα Πάρκ, αλλά το απολαμβάνει τρελά και μπροστά στην κάμερα και το μικρόφωνο του Sportal, τα θυμάται, τα περιγράφει και τα λέει όλα γι αυτό το "τρελό" και ζόρικο ταξίδι

Ήρθε στην ΑΕΚ από την Μπουντεσλίγκα, με υποδοχή μεταγραφικής «βόμβας». Αλλά δανεικός. Η πρώτη σεζόν κύλησε δύσκολα για τον ίδιο, τραγικά για την ομάδα. Αλλά η ΑΕΚ ενεργοποίησε την οψιόν αγοράς του μέχρι και το 2025. Τον περασμένο Οκτώβρη επέλεξε να κάνει επέμβαση στους κοιλιακούς, θυσιάζοντας το παγκόσμιο κύπελλο και μένοντας για τρεις μήνες εκτός δράσης. Αλλά στο τέλος της σεζόν πήρε νταμπλ, ήταν πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ στα Play Offs του πρωταθλήματος και επέστρεψε στην εθνική του ομάδα.

Για τον Στίβεν Τσούμπερ η καριέρα του στην ΑΕΚ έμοιαζε από την πρώτη στιγμή σαν τρενάκι του Λούνα Παρκ. Όμως όταν στάθηκε μπροστά στο μικρόφωνο και στην κάμερα του Sportal, ο Ελβετός είπε χωρίς δισταγμό, πως η ΑΕΚ είναι κάτι παραπάνω από το σπίτι του. Και τον εαυτό του τον βλέπει στα κιτρινόμαυρα και πέρα από το 2025 που λήγει το τρέχον συμβόλαιο. Φυσικά είπε ο Τσούμπερ κι άλλα πολλά.

Για την δύσκολη απόφαση του για την επέμβαση, που όμως δεν θα άλλαζε με τίποτα. Για το γκολ που θέλει να βλέπει ξανά και ξανά. Για το μυστικό της ΑΕΚ. Για τον Ματίας Αλμέιδα. Για την Ευρώπη, το Champions League αλλά και το Conference League. Αλλά και για το πόσο «διψασμένοι» είναι οι «κιτρινόμαυροι» να επαναλάβουν όλα όσα έκαναν στην περυσινή σεζόν. Και όχι μόνο ως προς τα τρόπαια. Αναλυτικά όλα όσα είπε αποκλειστικά στο Sportal ο Στίβεν Τσούμπερ, στο φινάλε της προετοιμασίας της ΑΕΚ στο Μπουργκ Χάαμσταντ.

«Νομίζω πως η απάντηση είναι απλή. Γιατί ήμασταν μια ομάδα. Από τους παίκτες που παίζαμε μέσα στο γήπεδο, μέχρι όλα τα μέλη της ομάδας, μέχρι αυτούς που έφτιαχναν το γήπεδο. Δουλέψαμε ενωμένοι. Και στις δύσκολες στιγμές ο ένας ήταν πάντα δίπλα στον άλλον».

- Η νίκη στον τελικό του κυπέλλου και μάλιστα με δέκα παίκτες από το 4ο λεπτό, ήταν μια απάντηση για το ποια ήταν η καλύτερη ομάδα;

«Δεν είναι εύκολο να παίζεις με παίκτη λιγότερο. Κάποιες φορές μπορεί να σε βοηθήσει διότι ξέρεις πως παίζεις με μειονέκτημα και επομένως ξέρεις πως πρέπει να δώσεις πολύ περισσότερα. Για την αντίπαλη ομάδα επίσης μπορεί να είναι μειονέκτημα, γιατί σκέφτεται πως τώρα θα κερδίσουμε αλλά ο αντίπαλος τα δίνει όλα. Και όποιον και αν ρωτήσεις ακόμα και μέσα στην προπόνηση, είναι πολύ δύσκολο όταν ο αντίπαλος δίνει πάνω από το 100%. Τα δώσαμε όλα. Και στο τέλος είχαμε και λίγη τύχη και ναι, πετύχαμε την απόλυτη νίκη».

- Είχε αυτή η ΑΕΚ κάποιο μυστικό για την επιτυχία της;

«Όχι, στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν μυστικά. Το ποδόσφαιρο είναι αλήθεια, είναι τιμιότητα. Η ομάδα πάλεψε κάθε μέρα για τα πιστεύω της. Το να πετύχεις κάποιες φορές γίνεται γρήγορα, κάποιες άλλες χρειάζεται περισσότερο, αλλά στο τέλος είμαστε πολύ χαρούμενοι που πετύχαμε και πήραμε και τους δυο τίτλους που μπορεί κανείς να μην το πίστευε. Αρχίσαμε να πιστεύουμε από την πρώτη μέρα πως μπορούμε να το πετύχουμε, αλλά κάθε μέρα, νίκη με τη νίκη, αρχίσαμε να το πιστεύουμε όλο και περισσότερο».

- Αν κλείσεις τα μάτια σου, ποιες είναι οι τρεις στιγμές που σου έρχονται κατευθείαν στο μυαλό από την περυσινή σεζόν;

«Τα τελευταία λεπτά της νίκης με τον Ιωνικό. Μας έκανε να πιστέψουμε πως μπορούμε να γυρίσουμε παιχνίδια. Η δεύτερη είναι η επέμβαση που έκανα, η οποία μπορεί να με πλήγωσε πολύ, αλλά μου έκανε και πολύ καλό στην καριέρα μου. Και η τρίτη ήταν το τελευταίο σφύριγμα στο τέλος του τελικού του κυπέλλου, όταν κάθεσαι στον πάγκο και βλέπεις όλα τα παιδιά να πανηγυρίζουν. Και τότε σου λείπουν και οι οπαδοί που δεν ήταν εκεί».

- Να πάμε και στην επέμβαση σου. Πόσο δύσκολο ήταν να πάρεις την απόφαση να θυσιάσεις την συμμετοχή στο παγκόσμιο κύπελλο, για να κάνεις αυτή την επέμβαση;

«Δεν είχα πάει επίσης και τον Σεπτέμβριο στην εθνική, λόγω του τραυματισμού μου. Ήταν σαν να έχω μια αλυσίδα που με πήγαινε από τραυματισμό σε τραυματισμό. Έβλεπα όλους τους συμπαίκτες μου στην Ελβετία να πανηγυρίζουν την πρόκριση στο Μουντιάλ και αυτό με πονούσε. Αλλά αυτό βοήθησε. Διότι όταν κάτι σε πονάει, το καταλαβαίνεις πολύ καλύτερα. Άρχισα να καταλαβαίνω πως έπρεπε να κάνω κάποια πράγματα για να ξαναμπώ στην ρότα μου. Κάποια πράγματα δεν σημαίνουν μόνο περισσότερη προπόνηση ή μεγαλύτερη συγκέντρωση. Άλλαξα κάποια πράγματα. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία».

- Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, θα έπαιρνες ακριβώς την ίδια απόφαση για την επέμβαση;

«Φυσικά ναι»

- Επέστρεψες όμως στο γήπεδο καλύτερος και πιο δυνατός. Αυτό ήταν μόνο θέμα δουλειάς ή και πίστη;

«Πρώτα απ’ όλα, η βάση για όλα είναι η σκληρή δουλειά. Είτε μιλάμε για ποδόσφαιρο, είτε μιλάμε για την οικογένεια. Όλα είναι σκληρή δουλειά, για να πετύχεις πράγματα. Μετά πρέπει να πιστεύεις σ’ αυτό που κάνεις και να πιστεύεις και στους ανθρώπους του τεχνικού τιμ. Να πιστεύεις σε σένα. Και το επόμενο είναι να είσαι ήρεμος και με υπομονή. Δεν είναι εύκολο να είσαι μακριά από την ομάδα και να παρακολουθείς κάθε ματς από την κερκίδα. Και από τους πανηγυρισμούς να είσαι μακριά. Αλλά στην πραγματικότητα δεν είσαι μακριά. Είσαι μακριά αλλά είσαι πολύ κοντά με την ομάδα. Αυτό το αντιλαμβάνονται όλοι όσοι μένουν μακριά για μεγάλο διάστημα. Η υπομονή και η εμπιστοσύνη είναι σημαντικά. Όπως και να να κλείσεις και τον κύκλο σου. Όταν είσαι τραυματίας βλέπεις ποιοι πραγματικά είναι κοντά σου. Όταν είσαι επιτυχημένος αλλά και όταν δεν είσαι. Είχα ανθρώπους με βοήθησαν και μου έδειξαν αγάπη σε δύσκολες στιγμές. Και αυτό πραγματικά το εκτιμώ πολύ».

- Ήσουν ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ στα Play Offs, αλλά ποιο από τα γκολ σου απολαμβάνεις να βλέπεις ξανά και ξανά; Με τον Ιωνικό; Με τον Άρη στη Νέα Φιλαδέλφεια ή με τον Άρη στο Κλεάνθης Βικελίδης;

«Όταν έβαλα το γκολ με τον Ιωνικό, ήταν εδώ στην Αθήνα ο αδελφός μου. Και ήξερα όταν μπήκα μέσα στο γήπεδο, πως θα έκανα και γι αυτόν κάτι πολύ σημαντικό. Γιατί είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή μου. Επίσης στο ματς με τον Άρη (σ.σ. στη Νέα Φιλαδέλφεια) ήταν στο γήπεδο ο καλύτερος μου φίλος. Και το απόλαυσα πολύ εκείνο το γκολ, διότι είδα τρομερά συναισθήματα από τον κόσμο. Εκείνη την στιγμή έδειχναν να έχουν χάσει λίγο την πίστη τους για τη νίκη και άρχισαν να αισθάνονται πως θα προσπαθούσαμε πολύ αλλά στο τέλος δεν θα πετυχαίναμε. Και εκείνο το γκολ μας έδωσε την σιγουριά πως όλα τα μπορούμε. Όχι μόνο σ’ εμάς αλλά και σ’ όλο το γήπεδο. Και το χρειάζεσαι αυτό από το γήπεδο. Χρειάζεται να έχουν αυτή την πίστη οι οπαδοί. Οπότε διαλέγω το γκολ με τον Άρη στη Νέα Φιλαδέλφεια».

- Πάμε και στην επόμενη σεζόν. Έχετε ήδη κατακτήσει το νταμπλ. Είστε ακόμα διψασμένοι για τίτλους;

«Ο πατέρας μου πάντα με δίδασκε πως είναι πιο εύκολο να φτάσεις στην κορυφή, αλλά πολύ πιο δύσκολο να μείνεις εκεί. Τώρα είμαστε αυτοί που όλοι μας κυνηγάνε. Οι άλλες ομάδες για καιρό το είχαν αυτό. Υπήρχαν ομάδες που ήταν πρώτες και κέρδιζαν τους τίτλους τα προηγούμενα χρόνια, τώρα ήρθε η στιγμή να αλλάξουμε εμείς την ιστορία αυτή. Να κερδίσουμε συνεχόμενα πράγματα. Και δεν είναι μόνο το να κερδίζεις τίτλους. Για εμάς είναι σημαντικό να κτίζουμε και να αφήνουμε την υπογραφή μας μέσα στο γήπεδο για το πως παίζουμε και πως καταφέρνουμε να πετύχουμε. Θέλουμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε αυτό και αν στο τέλος κερδίσουμε πάλι το νταμπλ, φυσικά και το θέλουμε. Από τον προπονητή μέχρι και τους παίκτες, όλοι θέλουμε περισσότερα και περισσότερα».

- Τι χρειάζεται η ΑΕΚ για να μπορέσει να προχωρήσει στα ευρωπαϊκά ματς του Αυγούστου;

«Όταν παίζεις στην Ευρώπη, τα ματς είναι διαφορετικά. Μπορείς σε καλή μέρα να κερδίσεις τον οποιονδήποτε, αλλά όταν είσαι σε κακή μέρα μπορείς να χάσεις από οποιαδήποτε ομάδα που είναι πολύ χειρότερη από σένα στα χαρτιά. Έχουμε δυο ματς για να περάσουμε στον επόμενο γύρο. Πρέπει να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι από ποτέ. Διότι μόνο ένα λάθος, μπορεί να μας κοστίσει. Να μας στοιχίσει την πρόκριση. Πρέπει να έχουμε πίστη στους εαυτούς μας. Μπορούμε να γυρίζουμε παιχνίδια, μπορούμε να φέρουμε ματς εκεί που θέλουμε και να τα κερδίζουμε».

- Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν πως ίσως είναι καλύτερη η ΑΕΚ να παίξει στους ομίλους του Conference και να προχωρήσει όσο γίνεται, με δεδομένο πως και ο τελικός γίνεται στη Νέα Φιλαδέλφεια. Συμφωνείς μ’ αυτό ή το Champions League είναι η υπέρτατη πρόκληση;

«Άς τους αφήσουμε αυτούς να λένε. Αν δεν θέλουν να έρθουν στο Champions League, να μου δώσουν τα εισιτήρια. Φυσικά μόνο Champions Legue».

- Όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ, μαζί και εσύ, έκαναν πέρυσι την καλύτερη σεζόν της καριέρας τους. Έχει κάτι μαγικό ο Αλμέιδα;

«Πιστεύω πως ο προπονητής έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια πάνω σ’ αυτό. Ο προπονητής και όλοι οι συνεργάτες του, αλλά και όλοι όσοι βρίσκονται γύρω από το προπονητικό τιμ, όλοι λατρεύουν αυτό που κάνουν και το κλαμπ. Μπαίνεις στα αποδυτήρια και αισθάνεσαι αυτή την αγάπη και το πάθος. Αισθάνεσαι πως μπορείς να πετύχεις πολλά περισσότερα. Κάποιες φορές χρειάζεται ο κατάλληλος καθοδηγητής για να καθοδηγήσει τους παίκτες και να τους κάνει να πιστέψουν μέσα σε δύσκολους καιρούς. Αν έχεις μια δυνατή προσωπικότητα στον πάγκο, αυτό βοηθάει πολύ. Πιστεύω πως ο κόουτς έβαλε μεγάλη προσπάθεια σ’ όλο αυτό που έχει γίνει. Και στο τέλος είναι η απόφαση των παικτών, προς τα που θα πάνε. Ο προπονητής μας δίνει τεράστια ελευθερία για το τι θα κάνουμε μέσα στο γήπεδο. Μας δίνει την κατάλληλη ώθηση και μετά εμείς πρέπει να κάνουμε αυτό που πρέπει, για να ζήσουμε το όνειρό μας».

- Έχεις κερδίσει το πρωτάθλημα, το κύπελλο, έχεις επιστρέψει στην εθνική ομάδα. Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;

«Έχω σταματήσει να κυνηγώ στόχους. Αφήνω να με κυνηγήσουν αυτοί. Το καλύτερο για μένα είναι έτσι. Ο δικός μου στόχος είναι να είμαι υγιής και να έχω δίπλα μου χαρούμενους ανθρώπους, που πραγματικά έχω. Και να συνεχίσω να δουλεύω σκληρά».

- Το όνομα στην φανέλα σου είναι στα ελληνικά, ο κολλητός σου φίλος, ο Ρότα, είναι Έλληνας, έκανες διακοπές στην Ελλάδα, αισθάνεσαι και λίγο Έλληνας; Θα ήθελες να μείνεις για πάντα στην Ελλάδα;

«Βλέπω τον εαυτό μου για πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Φυσικά πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα για να συμβεί αυτό. Αισθάνομαι σαν το σπίτι μου. Η ΑΕΚ μου έδωσε αγάπη, ο κόσμος γύρω από το κλαμπ μου έδωσε αγάπη, μου έδωσε αυτό που χρειαζόμουν. Αισθάνομαι εδώ κάτι παραπάνω από το σπίτι μου. Αισθάνομαι πως είμαι μέρος κάτι πολύ σημαντικού για την ζωή μου»