To μεγάλο «μυστικό» της φωτογραφίας, για το οποίο είναι περήφανη η UEFA

Τι κρύβεται πίσω από την συγκεκριμένη φωτογραφία και πως είναι case study για το μέλλον του ποδοσφαίρου σε όλον τον κόσμο;

Για κάποιους είναι μία απλή φωτογραφία. Μία ακόμη φωτογραφία ακαδημίας κάπου στον κόσμο. Με αγόρια και κορίτσια έως 12 ετών και τους τρεις προπονητές. Είναι όμως έτσι; Πριν σας αποκαλύψουμε το μυστικό (ή μάλλον μυστικά) της συγκεκριμένης φωτογραφίας, καλό θα ήταν να σας πούμε την ιστορία της ομάδας.

Η συγκεκριμένη ομάδα λοιπόν έθεσε ξεκάθαρες αρχές: 

Στόχος είναι η ευχαρίστηση και η φιλία 
Ολοι (αγόρια και κορίτσια) θα έχουν ακριβώς τον ίδιο χρόνο συμμετοχής ανεξάρτητα από τις ικανότητες τους 
Προτεραιότητα είναι η ατομική εξέλιξη και όχι η επιτυχία της ομάδας 
Περισσότερο παιχνίδι και χωρίς πολλούς κανόνες μέχρι την ηλικία των 10 
Role models ή γονείς που ήταν στο παρελθόν διεθνείς κοντά στην ομάδα 
Η ομάδα είχε προπονητή με δίπλωμα UEFA A και άλλους δύο γονείς που είχαν δίπλωμα UEFA B

Οταν τα παιδιά έφταναν 13 ετών τους γινόταν η εξής ερώτηση: «Θέλετε να προπονείστε 2 ή 4 με 5 φορές την εβδομάδα;». Οποιες κι αν ήταν οι απαντήσεις τις δύο φορές όλο το γκρουπ θα συνέχιζε να προπονείται μαζί για να διατηρηθούν οι φιλίες. 

Με λίγα λόγια, στόχος της συγκεκριμένης ομάδας μέχρι την ηλικία των 12 ετών ήταν να αναπτύξει την φιλία, την χαρά του παιχνιδιού και το ατομικό ταλέντο. Η εντολή ήταν για ελεύθερο ποδόσφαιρο και όχι για ένα ποδόσφαιρο κανόνων. Οχι στο build up παιχνίδι ή τίκι-τάκα ή σωστών θέσεων. Ναι στο ελεύθερο ποδόσφαιρο.

Η αποκάλυψη του μυστικού

Στην συγκεκριμένη φωτογραφία του 2011 λοιπόν βλέπουμε την Μπρίνε u12. Και κάτω αριστερά είναι ο Ερλινγκ Χάαλαντ. Και προφανώς από μόνος του ο Ερλινγκ Χάαλαντ είναι ένα case study, αλλά το εκπληκτικό με την συγκεκριμένη ομάδα είναι πως έβγαλε άλλους πέντε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που είτε συνεχίζουν και πληρώνονται από το ποδόσφαιρο είτε άλλαξαν σταδιοδρομία στην πορεία. 

Την Ανδρεα Νορχάιμ (Kόγκε) 
Τον Αντριαν Μπέρντσεν (Nότοντεν) 
Τον Αντρέας Ουελαντ (διεθνής με τη Νορβηγία στις μικρές ομάδες) 
Τον Τορντ Σάλτε (Aρένταλ) 
Τον Τζόναθαν Μπρουνες (Στρόμγκοσετ) 

Και δεν είναι μόνο αυτοί οι πέντε, συν ένας ο Χάαλαντ. Τα 35 από τα συνολικά 40 παιδιά της ομάδας συνέχιζαν να παίζουν ποδόσφαιρο μέχρι την ενηλικίωσή τους.

Επίσης μπορείτε εύκολα να φανταστείτε ποια απάντηση έδωσαν οι συγκεκριμένοι στην ερώτηση πόσες φορές θέλετε να προπονείστε την εβδομάδα όταν έγιναν 13...

Αυτό ακριβώς προσπαθεί να πετύχει η UEFA. Σε συνεργασία με τις 55 ομοσπονδίες να δημιουργήσει ένα περιβάλλον στο οποίο θα παίζουν ποδόσφαιρο όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά για όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο. 

Αλλωστε, οι ποδοσφαιριστές που θα κατακτήσουν το Champions League του 2035, αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε κάποιες ακαδημίες της Ευρώπης. 

Προφανώς, ο Χάαλαντ και ο κάθε Χάαλαντ είναι η εξαίρεση στο κανόνα. Το ποσοστό του να φτάσει ένα παιδί 12 ετών στο επίπεδο του Νορβηγού είναι μικρό. Κι αυτό που λέει η UEFA μεταξύ άλλων είναι πως «πρέπει να διατηρηθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ των σπορ, του σχολείου και της εκπαίδευσης».

«Σκοτώνουμε το ατομικό ταλέντο των παιδιών»

Στην παρουσίαση του Olivier Doglia (Senior Player Development Expert της UEFA) έδωσε το παρών και ο Ζβόνιμιρ Μπόμπαν, ο οποίος είναι τεχνικός διευθυντής στην UEFA και Chief of Football. Ο Μπόμπαν λοιπόν μας εξήγησε (στο Media Outreach Programme σε όλα τα Sportal) πως σε πολλές ακαδημίες στον κόσμο «σκοτώνουν» το ατομικό ταλέντο του ποδοσφαιριστή. 

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βλέπουμε ολοένα και λιγότερο ποδοσφαιριστές που θα πάνε στο ένας εναντίον ενός, που θα ψάξουν την πρωτοβουλία. Την ατομική ενέργεια. 

«Πριν πάω στην Μίλαν δεν ήξερα τι σημαίνει τακτική. Αλλά είχα το ατομικό ταλέντο και το ένστικτο της πρωτοβουλίας. Προφανώς όταν έπαιξα στο Καμπιονάτο κατάλαβα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει και η τακτική. Και ναι χρειάστηκα χρόνο προσαρμογής, αλλά μετά είχα τον συνδυασμό. Του ταλέντου μου και της τακτικής. Πλέον μεγαλώνουν τα παιδιά στις ακαδημίες μπαίνοντας σε καλούπια και οι προπονητές τους βάζουν τις φωνές γιατί κάποιο από αυτά πήγε στο ένας εναντίον ενός και δεν γύρισε την μπάλα πίσω για να γίνει σωστά το build up. 

Στόχος μας είναι να γυρίσουμε πίσω στις “ρίζες” του αθλήματος. Πείτε μου ένα ταλέντο που έχει βγάλει η Ιταλία τα τελευταία 5-10 χρόνια. Πείτε μου ένα. Εγώ ήξερα στην Ιταλία Μπάτζιο, Τζόλα, Πίρλο, Ντελ Πιέρο. 

Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι πρώτα απ’ όλα και πρέπει τα παιδιά αρχικά να το απολαμβάνουν. Τα άλλα θα έρθουν στην πορεία».