Κατάθεση ψυχής του Ζέκα στο Sportal: «Φίλε, σαν τον Παναθηναϊκό δεν έχει»

Ο Ζέκα παραχώρησε συνέντευξη στο Sportal μιλώντας για το όνειρο της επιστροφής του στον Παναθηναϊκό, το πρωτάθλημα που θέλει, τη διαφορετική ομάδα που συναντά απ' αυτή που έφυγε και τα δάκρυα στο «αντίο» του στην Κοπεγχάγη.

Μεσημέρι Δευτέρας, στις 4 Σεπτεμβρίου του 2017, ήταν που ο Ζέκα περνούσε για τελευταία φορά ως παίκτης του Παναθηναϊκού την μεγάλη πύλη του προπονητικού κέντρο της ομάδας στο Κορωπί. Πήγαινε για να πάρει τα τελευταία του πράγματα και για να αποχαιρετήσει τους συμπαίκτες του. Σε ένα κλίμα που σύμφωνα με περιγραφές παικτών που βρίσκονταν εκεί, είχε κλάμα. Πολύ κλάμα. Απ' όλους. Ο Ζέκα έφευγε από το... σπίτι του και οι συμπαίκτες του έχαναν τον αρχηγό τους, την ψυχή της ομάδας σε γήπεδο και αποδυτήρια.

«Ήρθες Πορτογάλος, έφυγες Έλληνας», ανέφερε η ανακοίνωση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός εκείνες τις μέρες. «Αλλά ο δεσμός Παναθηναϊκού και Ζέκα δεν σπάει», κατέληγε. Και δεν έσπασε ποτέ. Έξι χρόνια μετά η ΠΑΕ Παναθηναϊκός στη νέα ανακοίνωσή της για τον Ζέκα ανέφερε πως «επιστρέφει στο σπίτι του». Έτσι ακριβώς τον νιώθει τον Παναθηναϊκό ο Ζέκα. Σπίτι του. Και δε θα μπορούσε να μη γυρίσει σε αυτό, προκειμένου να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που αγάπησε όσο καμία, όπως λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Sportal».

«Σαν τον Παναθηναϊκό πουθενά»

«Φίλε, σαν τον Παναθηναϊκό πουθενά. Εδώ είναι το σπίτι μου. Εδώ είναι τα όνειρα μου». Θα μπορούσαν αυτές οι 14 λέξεις να είναι ολόκληρη η συνέντευξη του Ζέκα. Κρύβουν όλο το συναίσθημά του. Όλα του τα «θέλω». Μας μίλησε για τα δάκρυα στην Κοπεγχάγη σε ένα ανεπανάληπτο «αντίο» που του είχαν ετοιμάζει οι Δανοί, οι οποίοι επίσης τον λάτρεψαν μετά από έξι χρόνια εκεί. Για την επικοινωνία που είχε με τον Γιάννη Αλαφούζο και τη γνωριμία που περιμένει με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Για το όνειρο του πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό, τα βήματα προόδου που έχει κάνει η ομάδα σε σχέση με την εποχή που έφυγε από την Ελλάδα. Και φυσικά για τον αγαπημένο του Νίκο Βέρτη, τον οποίο έμαθε και στους Δανούς όσο καιρό βρισκόταν στην Κοπεγχάγη.

- Πως είναι το συναίσθημα να επιστρέφεις εκεί που περίμενες πάντα;

«Φίλε ήταν πάντα το όνειρό μου να γυρίσω στον Παναθηναϊκό. Και το ήξερα από τότε που έφυγα. Είναι η ομάδα που με έκανε αυτό που είμαι, εκείνη που μου έδωσε όσα ζητούσα. Σαν τον Παναθηναϊκό πουθενά».

- Αγαπήθηκες πολύ και στη Δανία. Και σε είδαμε να «σπας» στο παιχνίδι του αποχαιρετισμού.

«Ήταν καταπληκτικό όλο αυτό που έζησα. Εκαναν κάτι που δεν το περίμενα. Είναι πολύ παραπάνω απ' αυτό που είχα στο μυαλό μου και χαίρομαι πάρα πολύ που το έζησα όλο αυτό, που μπορούσα να δω την αγάπη του κόσμου. Ηταν μια μέρα που δε θα ξεχάσω ποτέ».

Τα δάκρυα

- Τι σου πέρασε από το μυαλό και έτρεχαν τα δάκρυά σου;

«Εκλαιγα γιατί έχω παίξει αρκετά χρόνια, έχω κάνει πολλούς φίλους. Με όλα αυτά που μου έκαναν μετά το παιχνίδι πέρασαν από το μυαλό μου όλα όσα κέρδισα εκεί. Και όλα όσα έζησα. Τα καλά και τα άσχημα. Οι τίτλοι και οι τραυματισμοί. Ήταν καταπληκτικό, είχα γεμίσει από συναισθήματα. Είμαι άνθρωπος που ζω με συναισθήματα και δεν μπορούσα να κρατήσω τα κλάματα, γιατί η Κοπεγχάγη είναι ένα μεγάλο κομμάτι στη ζωή μου».

- Από τον Παναθηναϊκό είχες φύγει με άλλον τρόπο. Έγιναν όλα πολύ ξαφνικά, πολύ γρήγορα και σε ένα σημείο που ο κόσμος δεν είχε τη δυνατότητα να σε αποχαιρετήσει όπως συνέβη στη Δανία.

«Ξέρεις κάτι; Το ήξερα πως θα γυρίσω στον Παναθηναϊκό και νομίζω πως το ήξερε και ο κόσμος. Δε θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο με την Κοπεγχάγη, που έφυγα και δε θα υπάρξει επιστροφή. Και δεν είναι μόνο αυτό. Θέλω να είμαι ειλικρινής και δίκαιος. Από τον Παναθηναϊκό έχουν περάσει πολύ μεγάλοι παίκτες, έχουν φορέσει τη φανέλα του ποδοσφαιριστές που δεν είμαι ούτε καν κοντά σε αξία και προσφορά. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να γίνει κάτι ανάλογο. Αλλά τώρα είμαι εδώ, έχουμε όλο τον χρόνο με τον κόσμο να τα πούμε ξανά, να ζήσουμε μεγάλες στιγμές».

Το πρωτάθλημα

- Ποιος είναι ο στόχος; Ο Παναθηναϊκός έκανε μια χρονιά πρωταθλητισμού, έχασε τον τίτλο στο τέλος. Μπορείτε να τα καταφέρετε;

«Ερχομαι για να συνεχίσουμε την ίδια δουλειά που έκανε η ομάδα φέτος. Για να δώσουμε χαρά στον κόσμο. Και μακάρι να τους τη δώσουμε, να χαρούν και να χαρούμε κι εμείς. Να παίξουμε στην Ευρώπη και να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα».

Ο Αλαφούζος και ο Ιβάν

- Τον έβλεπες τον Παναθηναϊκό;

«Όσο μπορούσα τον παρακολουθούσα, είδα την πορεα που έκανε και ευχόμουν να πάρει το πρωτάθλημα. Εχουν κάνει καταπληκτική δουλειά. Οι προπονητές, η διοίκηση, ο πρόεδρος. Είναι όλοι μαζί και έχουν κάνει κάτι ιδιαίτερο. Εγώ αυτό που θέλω είναι να τους βοηθήσω να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο. Και να κάνουμε όλοι μαζί κάτι καλό για τον Παναθηναϊκό».

- Πόσο γρήγορα έκλεισες τη συμφωνία;

«Δεν υπήρχε τρόπος να χαλάσει κάτι. Είχα επαφή με τον πρόεδρο όλο αυτό το διάστημα, ουσιαστικά δε σταματήσαμε ποτέ να μιλάμε. Κι όταν ήρθε η ώρα ξέραμε και οι δύο πως θα συμφωνήσουμε. Συμφωνήσαμε στα πάντα πολύ γρήγορα. Ήταν πάρα πολύ εύκολο».

- Με τον Γιοβάνοβιτς πρόλαβες να μιλήσεις;

«Όχι, δεν έχω κάνει ακόμα κάποια κουβέντα με τον προπονητή. Ήταν σε διακοπές όταν έκλεισε η συμφωνία μου, αλλά θα το κάνω όταν θα έρθω στην Αθήνα. Σίγουρα όμως με ξέρει και σαν παίκτη και σαν άνθρωπο. Και ξέρω κι εγώ πόσο καλή δουλειά έχει κάνει».

Η εθνική, τα γόνατα και ο Βέρτης

- Αυτές οι μέρες είναι και μέρες εθνικής ομάδας. Την Παρασκευή με την Ιρλανδία, τη Δευτέρα με τη Γαλλία σε ένα νέο ξεκίνημα στα προκριματικά του EURO. Υπάρχει ακόμα στο μυαλό σου το κεφάλαιο εθνική;

«Ναι, γιατί όχι; Θα το ήθελα να παίξω και πάλι στην εθνική Ελλάδος. Αν είμαι καλά και μπορώ να βοηθήσω και αν ο προπονητής θεωρεί ότι έχω πράγματα να δώσω, θα ήταν μεγάλη μου χαρά να το κάνω. Έχετε δει άλλωστε πως όταν έπαιζα με την εθνική Ελλάδος η χαρά μου ήταν μεγάλη, το κίνητρο, η τιμή να αγωνίζομαι με τη φανέλα της εθνικής. Είμαι εδώ κι αν θεωρούν πως μπορώ να βοηθήσω, θα το κάνω».

- Προέρχεσαι από δύο σοβαρούς τραυματισμούς, δύο φορές μέσα σε έναν χρόνο ήρθε η ρήξη χιαστού. Πως νιώθεις; Πως είναι τα γόνατα;

«Νιώθω πολύ καλά. Θέλω ακόμα λίγο χρόνο, είμαι στην τελευταία περίοδο του τραυματισμού μου. Αλλά νομίζω πως όταν ξεκινήσουν τα ματς, στα τέλη Ιουλίου, θα είμαι έτοιμος για να παίξω και να βοηθήσω τον Παναθηναϊκό».

- Στην προετοιμασία θα ακούμε πάλι από τα αποδυτήρια τα τραγούδια του Νίκου Βέρτη; Έχουμε δει και βιντεάκια στη Δανία, τους τα έμαθες καλά.

«Στη Δανία άκουγα πολλά ελληνικά τραγούδια. Και Ιακωβίδη και Βέρτη και άλλους. Ημουν με τον Μάριο Οικονόμου και τον Πιέρρο Σωτηρίου και τους μαθαίναμε στους άλλους. Μ' αρέσουν πολύ τα ελληνικά τραγούδια και εύχομαι σε έναν χρόνο να έχουμε πάρει το πρωτάθλημα και να το γιορτάζουμε στον Βέρτη. Μη νομίζει πάντως κάποιος ότι ξενυχτάω στα μπουζούκια, δεν είμαι τέτοιος τύπος».