Μέσι: Φωτογραφία ντοκουμέντο από την πρώτη του συνέντευξη σε ηλικία 13 ετών (pic)

Το γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ώρες η πρώτη συνέντευξη που έδωσε ο Λιονέλ Μέσι στην εφημερίδα Diario La Capital σε ηλικία 13 ετών.

Ο Λιονέλ Μέσι πήρε από το χέρι την Αργεντινή και την οδήγησε στον τελικό του 22ου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο 35χρονος σούπερ σταρ είναι μία ανάσα από το να κατακτήσει το τρόπαιο που λείπει από τη συλλογή του. Αυτό του Μουντιάλ. Για να το καταφέρει θα πρέπει να ξεπεράσει το τελευταίο εμπόδιο της διοργάνωσης, την παγκόσμια πρωταθλήτρια, Γαλλία. Να πούμε εδώ ότι ο αρχηγός της Αργεντινής δεν προπονήθηκε χθες (15/12) καθώς έχει κάποιες ενοχλήσεις στο αριστερό του πόδι μετά τον ημιτελικό με την Κροατία. 

Ο Λιονέλ Μέσι θέλει με το τελευταίο σφύριγμα του Σιμόν Μαρτσίνιακ στο «Λουσαΐλ» να κρατά στα χέρια του το βαρύτιμο τρόπαιο. Στο απόηχο του τελικού της Κυριακής (18/12), κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο η πρώτη συνέντευξη του αρχηγού της «αλμπισελέστε», που έδωσε στην εφημερίδα της χώρας του Diario La Capital στις 3 Σεπτεμβρίου 2000. 13 ετών ήταν τότε ο «Λίο». 

Το δημοσίευμα της αργεντίνικης εφημερίδας έγραφε: «Ο Λιονέλ Μέσι είναι ένας παίκτης που αγωνίζεται ως επιτελικός μέσος για την ομάδα του. Δεν είναι ένας ακόμη πολλά υποσχόμενος παίκτης, αλλά ένα παιδί με τεράστιο μέλλον μπροστά του. Παρά το ύψος του, μπορεί να ξεπεράσει κάθε αντίπαλο, να ντριμπλάρει και να σκοράρει, ενώ είναι απολαυστικός με την μπάλα και σήμερα (εκείνη την εποχή) αποκαλύπτεται στον κόσμο». 

Και ακολούθησε η συνέντευξη του Λιονέλ Μέσι: 

Ο ήρωάς του: Έχω δύο. Είναι ο μπαμπάς μου, Χόρχε, και ο νονός μου, Κλαούντιο. 

Ο αγαπημένος του προπονητής: Όλοι όσοι είχα, γιατί έχω μάθει κάτι απ' όλους αυτούς. 

Ποιον παίκτη ξεχωρίζει: Δύο. Τον αδερφό και τον ξάδερφό μου. 

Η ομάδα του: Νιούελς Ολντ Μπόις. 

Το χόμπι του: Να ακούω μουσική. 

Το είδος μουσικής που του αρέσει: Cuarteto και Cumbia. 

Το αγαπημένο του βιβλίο: Η Βίβλος.

Ταινία: Baby’s Day Out.

Άθλημα: Χάντμπολ. 

Μοντέλο: Νικόλ Νόιμαν. 

Φαγητό: Κοτόπουλο με σάλτσα. 

Αγαπημένο μάθημα: Ισπανικά.

Στόχος: Να τελειώσω το σχολείο. 

Μία στιγμή χαράς: Όταν γίναμε πρωταθλητές. 

Μία στιγμή λύπης: Ο θάνατος της γιαγιάς μου.

Μία ελπίδα: Να παίξω με τη Νιούελς στην πρώτη κατηγορία. 

Ταπεινοφροσύνη: Αυτό που δεν πρέπει ποτέ να χάσει κανένας άνθρωπος. 

Προσδοκίες για εκείνη τη χρονιά: Να γίνουμε ξανά πρωταθλητές. 

Οι φίλοι του: Είμαι τυχερός που έχω πολλούς καλούς φίλους. Αν προσπαθούσα να τους ονομάσω θα ξεχνούσα κάποιον.