Η ΑΕΚ έπαιξε σαν νταμπλούχος και νίκησε με 3-0 την Αντβέρπ

Η Ένωση δείχνοντας εξαιρετικά στοιχεία και με τον Ζίνι να σκοράρει, κέρδισε την νταμπλούχο Βελγίου Αντβέρπ στο δεύτερο φιλικό της προετοιμασίας.

Είναι δεδομένο πως για τον Ματίας Αλμέιδα θα ισχύει το δόγμα σύμφωνα με το οποίο «στην προετοιμασία έχει σημασία η δουλειά στην προπόνηση, τα φιλικά γίνονται για να γίνουν». 

Παρόλα αυτά, πάντα η νίκη αλλά και πολύ περισσότερο η αγωνιστική εικόνα σε τεστ που είναι δυνατά, έχουν την σημασία τους. Και η ΑΕΚ είχε αγωνιστική εικόνα νταμπλούχου, στο σημερινό φιλικό (τεσσάρων 30λεπτων) με την Αντβέρπ, η οποία πέρυσι κατέκτησε και τις δυο κούπες στο Βέλγιο. Η Ένωση νίκησε με 3-0, δείχνοντας σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού, πολλές από τις αρετές της περυσινής σεζόν. Άλλωστε ξεκίνησε με μια ενδεκάδα που με εξαίρεση το αριστερό άκρο και τον φορ, ήταν ίδια με την περυσινή.

Ο Βίντα με τον Μουκουντί ήταν στο κέντρο της άμυνας, ο Ρότα με τον Χατζισαφί στα δυο άκρα, ο Γιόνσον με τον Σιμάνσκι ήταν στα χαφ, ο Ελίασον έβγαινε δεξιά, ο Άμραμπατ ξεκίνησε αριστερά λόγω απουσίας και του Γκατσίνοβιτς και του Πινέδα, ενώ ο Τσούμπερ έπαιζε πίσω από τον Φαν Βέερτ που ήταν βασικός στην κορυφή. Η αλήθεια είναι πως στο πρώτο διάστημα του παιχνιδιού, δηλαδή στο πρώτο ημίωρο, η ΑΕΚ έδειχνε να έχει πιο βαριά πόδια και να της λείπει ο ρυθμός. Σε αντίθεση με τους πιο έτοιμους Βέλγους που είχαν καλύτερη κυκλοφορία και πίεσαν χωρίς να απειλήσουν.

Στο δεύτερο 30λεπτο όμως, η ΑΕΚ συνολικά βρήκε περισσότερο αγωνιστικό ρυθμό. Ο Άμραμπατ απελευθερώθηκε και ξεκλείδωσε επιθετικά όλους τους συμπαίκτες του. Ανέβηκαν πολύ και ο Γιόνσον, αλλά κυρίως ο Τσούμπερ. Από την παράλληλα σέντρα του Ελβετού, βρήκε την ευκαιρία ο Φαν Βέερτ να πλασάρει και να κάνει το 1-0. Αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα, ήταν πως η ομάδα και στο πρέσινγκ και στην κυκλοφορία της μπάλας, έβγαζες πολλά από τα στοιχεία που είχε στην περυσινή σεζόν και ήταν πυλώνες του αγωνιστικού μοντέλου του Αλμέιδα. Εξ ου και η ΑΕΚ ήταν πολύ καλύτερη από την Άντβερπ, σ’ όλο το δεύτερο 30άλεπτο.

Στο τρίτο κομμάτι του παιχνιδιού, ο Αλμέιδα άλλαξε όλη την ενδεκάδα. Ο Μήτογλου και ο Ρόκσον πήραν θέση στο κέντρο της άμυνας με τον Μοχαμάντι και τον Σιντιμπέ στα δυο άκρα της άμυνας. Ο Γαλανόπουλος ήταν μαζί με τον Λαμαράνα στα χαφ, ενώ ο Μάνταλος είχε ρόλο ελεύθερο πίσω από τον φορ Κοσίδη. Ο Μαχαίρας με τον Ζίνι, ήταν στα δυο άκρα της επίθεσης. Παρά τις αλλαγές, η ΑΕΚ του τρίτου 30άλεπτου, έπαιξε επίσης εξαιρετικό ποδόσφαιρο.

 Με εξαιρετικό Γαλανόπουλο και Μάνταλο, αλλά ακόμα και Λαμαράνα να κάνουν καλή δουλειά στην μεσάία γραμμή, η Ένωση είχε την απόλυτη κυριαρχία. Με το ξεκίνημα ο Σιντιμπέ βρήκε τον Ζίνι στην πλάτη της άμυνας και εκείνος με τρομερό κατέβασμα και «κρέμασμα» στον αντίπαλο τερματοφύλακα, έκανε το 2-0.

 Επίσης ο Ζίνι έχασε ακόμα δυο καλές ευκαιρίες και για δεύτερο δικό του γκολ. Αλλά το 3-0, το έκανε ο Κοσίδης, μετά από μια ασίστ του Μάνταλου.

Και αυτό ήταν και το τελικό σκορ. Παρόλο που η ΑΕΚ κέρδισε πέναλτι στο φιναλε από χέρι σε γύρισμα του Πήλιου(μπήκε στο τελευταίο 30αλεπτο), αλλά ο Μαχαίρας εκτέλεσε αουτ. Με τον Αλμέιδα πάντως , δεδομένα να έμεινε ευχαριστημένος από την εικόνα και της πρώτης και της δεύτερης ενδεκάδας. Προφανώς και η νίκη μετρά. Κυρίως όμως, αυτό που έχει σημασία για τον Αργεντινό τεχνικό, είναι τα στοιχεία που έβγαλε η ΑΕΚ στο μεγαλύτερο διάστημα ενός δυνατού τεστ, που ήταν μάλιστα μόλις και το δεύτερο της προετοιμασίας.

AEK (1’-60’): Στάνκοβιτς, Μουκουντί, Ρότα, Βίντα, Χατζισαφί, Σιμάνσκι, Γιόνσον, Άμραμπατ, Φαν Βέερτ, Τσούμπερ, Ελίασον.

ΑΕΚ (60’-120’): Αθανασιάδης, Σιντιμπέ, Μοχαμάντι, Μήτογλου, Ρόκσον, Γαλανόπουλος, Μάνταλος, Μαχαίρας, Ζίνι, Λαμαράνα, Κοσίδης.