Μια ζωή μόνο ΑΕΚ: Ο Μηνάς Γκέκος στο Sportal για τα 100 χρόνια της «Ένωσης»

Τα χρόνια των Μοϊκανών, οι επιτυχίες, οι αποτυχίες, η καριέρα στην ΑΕΚ και ο απολογισμός. Ο Μηνάς Γκέκος ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεων μέσα από το Sportal και δίνει ατάκες για όσα βίωσε στην πορεία του στην Ένωση.

Μια καριέρα όλο... ΑΕΚ με μια μικρή πράσινη στάση. Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κάποιος την πορεία του Μηνά Γκέκου από το 1975 όταν και βρέθηκε στην Ελλάδα, από την Κωνσταντινούπολη όπου και έχει καταγωγή, έως και το 1995, όταν και κρέμασε τα παπούτσια του.

Ο Γκέκος δεν ήταν μια απλή περίπτωση παίκτη για τον οργανισμό της ΑΕΚ. Με τα χρόνια εξελίχθηκε σε τοτέμ, σε παίκτη που «σημάδεψε» μια ολόκληρη εποχή, στην οποία οι παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα της Ένωσης ονομάστηκαν «Μοϊκανοί» από τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη.

Όσα έζησε ο εμβληματικός αρχηγός της Ένωσης εκείνα τα χρόνια χρειάζονται τόμους ολόκληρους για να περιγραφθούν. Τόσο για την αγωνιστική κατάσταση της ομάδας εκείνα τα χρόνια, όσο και για τα όσα βίωναν άπαντες έξω από τις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Με όπλο την αγάπη του κόσμου, αλλά και το δέσιμο με τη φανέλα, όμως οι «Μοϊκανοί» κατάφερναν να ξεπεράσουν κάθε δυσκολία και να τρυπήσουν κάθε ταβάνι. Με τον Μηνά Γκέκο σταθερά στην πρώτη γραμμή.

Το δέσιμο του Γκέκου με την ΑΕΚ όμως ήταν τέτοιο που δεν την υπηρέτησε μόνο ως παίκτης, αλλά και από διαφορετικά πόστα, όπως αυτό του προπονητή. Πάντα ήταν εκεί στα δύσκολα για να βάλει πλάτη.

Το Sportal τον συνάντησε και εκείνος γύρισε τον χρόνο πίσω στα χρόνια που οι Μοϊκανοί πήγαιναν κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, αναφέρεται στην συνύπαρξη με τον Κερτ Ράμπις και το μεγάλο «αν» που παραμένει αναπάντητο έως και σήμερα, μοιράζεται ιστορίες από εκείνα τα χρόνια και απαντάει στο ενδεχόμενο μελλοντικής επιστροφής στην ομάδα.

Ο λόγος όμως στον πρωταγωνιστή. Έναν άνθρωπο που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή...

-Το παρατσούκλι που συνδέει τη δική σας εποχή είναι «Μοϊκανοί». Θα θέλαμε να μας πείτε το background, πώς βγήκε, ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις;

«Το "Μοϊκανοί" το είχε βγάλει ο Φαίδων Κωνσταντουδάκης. Ήταν μια εποχή που μας είχαν όλοι για φούντο. Ξεκίνησε το πρωτάθλημα και είχαμε ένα απίστευτο σερί 5-6 αγωνιστικές. Ήμασταν και τιμωρημένοι, αλλά κερδίσαμε τον Παναθηναϊκό στο Σπόρτιγκ, κερδίσαμε τον ΠΑΟΚ σε ουδέτερο γήπεδο. Είχαμε 6-7 παιχνίδια σερί που όλοι έλεγαν ότι θα είχαμε 0-6 και είχαμε 6Χ6. Ήταν η προσπάθεια η οποία κάναμε και ο Φαίδων το πήρε και το έκανε Μοϊκανοί και πήγε καλά η χρονιά εκείνη και βγήκε το παρατσούκλι».

-Αναπολείτε εκείνες τις εποχές;

«Είναι λογικό να τις αναπολείς, αλλά έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα πράγματα και είναι σε ένα τελείως άλλο επίπεδο. Όπως είναι όλα. Τώρα μιλάμε, κάνουμε μια συνέντευξη και είναι ασύρματα όλα, έχουμε τα κινητά, τα email, έχουμε επικοινωνία. Όσο μεγαλώνεις αναπολείς».

-Τι βάρος ευθύνης είχε ο Μηνάς Γκέκος ως παίκτης της ΑΕΚ, ως αρχηγός της ΑΕΚ, ως άνθρωπος που σημάδεψε μια εποχή. Πώς ήταν όλο αυτό;

«Είχες το βάρος γιατί περίμεναν πολλά από σένα και δεν ήταν εύκολο. Δεν είχαμε και τους κατάλληλους ώστε να μπορούμε να διαχειριστούμε καταστάσεις. Και καλές και κακές. Έπρεπε να το κάνεις μόνος με τους συμπαίκτες σου ώστε να γίνεται καλύτερο το αποτέλεσμα κάθε φορά. Δεν ήταν εύκολο και για μένα. Περίμεναν πολλά, περίμενε και ο κόσμος και υπήρχαν παιχνίδια που δεν έπαιζα καλά και δεν έβγαινα από το σπίτι για 3 μέρες. Έτσι είχα συνηθίσει. Ήταν άλλες εποχές. Καλές εποχές, δεν μπορώ να πω, με τα καλά και τα κακά τους. Ορισμένες φορές διαχειριζόμουν καλύτερα τον εαυτό μου. Ήταν και το συναισθηματικό κομμάτι, γιατί τότε παίζαμε περισσότερο για εμάς, για τον κόσμο, δεν είναι όπως είναι τώρα. Και τώρα είχαμε νατουραλιζέ και έναν ξένο και εξελίχθηκε. Είναι τελείως διαφορετική εποχή και είχαμε το βάρος της ευθύνης. Όταν περιμένει ο κόσμος κάτι περισσότερο κάθε φορά αυτή η πίεση εκτός από άγχος σου δημιουργεί και ευθύνες. Μέχρι ένα σημείο θέλω να πιστεύω ότι το διαχειρίστηκα καλά».

-Η αγάπη που εισπράττετε ακόμα και σήμερα είναι η ανταμοιβή όλων αυτών των 18 ετών;

«Νομίζω ναι. Μιλάω με τον κόσμο και πρόσφατα είχαμε πάει στην Κατερίνη να μας τιμήσει ένας μεγάλος σύνδεσμο, μαζί με έναν εξίσου άξιο και μεγάλο ποδοσφαιριστή, όπως ο Άκης Ζήκος. Μην ξεχνάμε έπαιξε και τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Είδες την αγάπη του κόσμου. Είναι κάτι που σε χαροποιεί, είναι κάτι που σου μένει και σε αναγνωρίζουν, το πόσο προσπάθησες. Αν έχεις κάνει όλα καλά ή όχι, σίγουρα δεν τα έχεις κάνει όλα καλά. Εκτιμάνε όμως την προσπάθεια».

-Το 2024 μπορούν να υπάρξουν Μοϊκανοί;

«Όχι. Μου βγήκε λίγο αυθόρμητα αυτό το όχι, ίσως ήθελε περισσότερη επεξεργασία το ερώτημα, αλλά οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Φυσικά πάντα θα υπάρχει ομάδα που υπερβάλει τον εαυτό της και θα κάνει κάτι παραπάνω, όχι όμως στον βαθμό όπως ήμασταν εμείς».

-Με καταγωγή από Κωνσταντινούπολη, μήπως τελικά ήταν γραφτό να παίξετε στην ΑΕΚ;

«Μάλλον! Κωνσταντινούπολη, ΑΕΚ, είναι συνδεδεμένα όλα. Είχε γίνει μια προεργασία, με την έννοια πως είχα πάει να δω τον αδερφό μου που σπούδαζε, πήγα πίσω, τελείωσα το σχολείο, ήρθα εδώ, πήγα στην ΑΕΚ. Ήταν προπονητής ο Μιχάλης Αναστασιάδης στα εφηβικά μου είπε να πάω εκεί, πήγα άρχισα και έπαιζα. Είχε έρθει ο αείμνηστος Κώστας Μουρούζης, με είδε, με πήρε στην πρώτη ομάδα, άρχισα και έπαιζα. Προφανώς ήταν γραφτό».

-Δεν την υπηρετήσατε μόνο σαν παίκτης, αλλά και από άλλα πόστα. Ήταν η ανάγκη, η υποχρέωση, η αγάπη; Τι ήταν;

«Όλα μαζί. Οι συνθήκες τότε ήταν χειρότερες απ' ότι έπαιζα. Με είχαν πάρει τηλέφωνο, μου είπαν να βοηθήσω. Κάναμε μια προσπάθεια αλλά δεν τα καταφέραμε γιατί οι συνθήκες ήταν άθλιες. Ούτε καν θέλω να τα συζητάω».

-Ο Κερτ Ράμπις ήταν Μοϊκανός;

«Θα μπορούσε να ήταν. Αλλά δυστυχώς για την ΑΕΚ, ευτυχώς για τον ίδιο έκανε πολύ μεγάλη καριέρα στο Λος Άντζελες με τους Λέικερς. Πήρε πρωταθλήματα. Έπαιξε με τους καλύτερους παίκτες, με Μάτζικ Τζόνσον και Αμπντούλ-Τζαμπάρ. Έκανε μεγάλη καριέρα, πήρε πρωταθλήματα. Ήταν καλό για εκείνον, αλλά όχι για την ΑΕΚ, γιατί αν θα έμενε θα είχαμε αλλάξει επίπεδο. Η ΑΕΚ θα ήταν σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο».

-Η σχέση σας ήταν τόσο καλή γιατί εσείς ως πλέι μέικερ του πασαάρατε τη μπάλα; Από εκεί ξεκίνησαν όλα;

«Έτυχε. Τα βρήκαμε μεταξύ μας. Μας βοήθησε πολύ, πήραμε το κύπελλο και έπαιξε μισή χρονιά. Είχε συμφωνήσει με εμάς να κάτσει άλλα 3 χρόνια, αλλά πήγε στους Λέικερς και έκανε μεγάλη καριέρα. Έχουμε επαφές, τώρα μιλάμε λιγότερο, αλλά είχαμε δεθεί σαν ομάδα και εκείνος ήταν ένας ψηλός που έλειπε και δεν υπήρχαν πολλοί ψηλοί. Ήταν επαγγελματίας 100%. Ευτυχώς γι αυτόν πήγε στο ΝΒΑ. Δεν ζορίστηκε ιδιαίτερα, μόλις άρχισε κι έμπαινε. Αν έμενε θα ενισχυόταν η ομάδα και θα πηγαίναμε σε ένα άλλο επίπεδο. Έκανε αυτό που έκανε πολλά πράγματα».

-Το μέλλον θα μπορούσε να βρει τον Μηνά Γκέκο στην ΑΕΚ;

«Αρχίζουμε και μεγαλώνουμε, είναι διαφορετικά τα πράγματα, έχουν άλλο σκεπτικό εκεί. Δεν λες ποτέ για τίποτα. Έχουν περάσει τα χρόνια τώρα και είναι διαφορετικά τα σκεπτικά. Είναι άλλος ο προορισμός. Θα το δείξει στο μέλλον».

-Αν η ζωή σας και η πορεία σας στην ΑΕΚ γινόταν βιβλίο ή ταινία, τι τίτλο θα διαλέγατε;

«Είναι κάτι που δεν θέλω να το πω έτσι πρόχειρα. Θέλει λίγο σκέψη. Δεν μου έρχεται κάτι τώρα. Ίσως είναι αυτό που είπε ο Φαίδων, "ο τελευταίος των Μοϊκανών" μπορεί να είναι και αυτό, αλλά δεν ξέρω».