Ο Νίκος Παππάς στο Sportal: «Ο Πιτίνο φλυαρεί, ο Κατσικάρης είναι... αριβίστας, εκτιμώ τον Κασσελάκη» (vid)

Ο Νίκος Παππάς μιλάει στο Sportal για ΟΛΑ. Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, τους δημοσιογράφους, τον φετινό Παναθηναϊκό, το συμβάν με τον διαιτητή σε αγώνα ανεξάρτητου πρωταθλήματος, αλλά και για τον Στέφανο Κασελλάκη.

Την μπασκετική του ζωή ο Νίκος Παππάς την έζησε σε fast forward, ρούφηξε κάθε στιγμή, βίωσε όλα τα συναισθήματα στο έπακρο και έχοντας κλείσει τους λογαριασμούς του με το παρκέ και την «πορτοκαλί» μπάλα, αισθάνεται πλήρης και χωρίς απωθημένα!

Είναι ευλογία ότι έχεις ονειρευτεί να το ζήσεις και ο παλαίμαχος παίκτης του Παναθηναϊκού το πέτυχε. Αν κάποιος του έλεγε σε νεαρή ηλικία ότι θα βιώσει όλα τα συναισθήματα και θα γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών της αγαπημένης του ομάδας δεν θα το πίστευε. Κι όμως τα όνειρα καμιά φορά βγαίνουν αληθινά.

Ο Νίκος Παππάς σε μια συνέντευξη-εξομολόγηση μιλάει για όλα στο Sportal. Αναφέρεται στον Παναθηναϊκό και όσα έζησε, το φινάλε του, τα λάθη που έκανε, τους προπονητές που συνεργάστηκε. Τι λέει για Πιτίνο, Τζόρτζεβιτς, Πεδουλάκη και Σφαιρόπουλο. Ακόμη, εξηγεί τι σημαίνει για τον ίδιο ο «αιώνιος» αντίπαλος Ολυμπιακός. Παίρνει θέση για το περιστατικό με τον διαιτητή και την αποβολή του σε αγώνα ανεξάρτητου πρωταθλήματος.

Επίσης, μιλάει για την ενασχόληση του με την πολιτική και τι λέει για τον Στέφανο Κασελλάκη, μετά τη συνάντηση τους.

- Κλείνοντας τα μάτια μπορείς να ανακαλέσεις στη μνήμη σου την ώρα που μπήκες στο γήπεδο για τελευταία φορά και έκανες το σουτ στον αιφνιδιασμό; Αυτή είναι η τελευταία εικόνα σου. Την έχεις ξαναδεί;

«Για να είμαι ειλικρινής όχι ιδιαίτερα. Θέλω να πω ότι ήμουν συνειδητοποιημένος ότι θα είναι το τελευταίο μου παιχνίδι. Από κει και πέρα κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτά που έζησα. Είμαι ευχαριστημένος ακόμη και με το φινάλε μου. Έπαιξα ενάντια στον Ολυμπιακό, τον πιο ανταγωνιστικό αντίπαλο που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια στην ομάδα. 

Έβαλα το τελευταίο μου καλάθι ενάντια στον Ολυμπιακό. Εννοείται πως το φινάλε μου είναι με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, της αγαπημένης μου ομάδας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες, το έζησα και το βίωσα όπως ακριβώς ήθελα και ονειρεύτηκα. Αν σκεφτώ τον εαυτό μου πιτσιρίκο και του έλεγα ότι θα το ζήσω αυτό ίσως να μην το πίστευα. Άρα δεν μπορώ παρά να είμαι ικανοποιημένος».

Εδώ ολόκληρος Διαμαντίδης τελείωσε την καριέρα του με buzzer-beater του Σπανούλη. Θέλω να σου πω ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε και όλα

- Πέρσι η τελευταία εικόνα σου στο παρκέ συνδυάστηκε μ’ έναν τελικό «αιωνίων» που διεκόπη. Ήταν αυτό που ήθελες στο φινάλε της καριέρας σου ή θα ήθελες να είναι διαφορετικά;

«Προφανώς και δεν είναι αυτό που θα ήθελα, δεν έχει να κάνει απλά με το δικό μου τέλος της καριέρας, έχει να κάνει με το γενικότερο κοινωνικό ζήτημα. Επεισόδια δεν χωράνε πουθενά, η βία δεν χωράει πουθενά, δυστυχώς όμως, ακόμη δεν έχουμε καταφέρει όλο αυτό να το εξαλείψουμε, ώστε να έχουμε την απόλυτη γαλήνη και αρμονία στα γήπεδα. 

Σίγουρα ήταν μια κακή συνθήκη για το δικό μου τέλος, αλλά εδώ ολόκληρος Διαμαντίδης τελείωσε την καριέρα του με buzzer-beater του Σπανούλη. Θέλω να σου πω ότι δεν μπορούμε να τα έχουμε και όλα. Είμαι ευχαριστημένος όσον αφορά το δικό μου το κομμάτι και από κει και πέρα είμαι ανυπόμονος να ζήσω τη ζωή που έχω μπροστά μου».

- Πολλοί έλεγαν ότι επιβίωσες όλα αυτά τα χρόνια στον Παναθηναϊκό γιατί ήσουν ο αγαπημένος παίκτης του προέδρου. Τι απαντάς;

«Δεν το άκουγα συχνά αυτό, αλλά παρ’ ολ’ αυτά το μπάσκετ έχει να κάνει με σκορ, με αριθμούς. Οι αριθμοί μιλάνε, νομίζω ότι κυρίως εστιάζονταν στα συμβόλαια που υπέγραφα και βγαίνανε προς τα έξω χωρίς κανένα ιδιαίτερο ρεπορτάζ. Αλλά εντάξει αυτή είναι η ζωή του αθλητή, γι’ αυτό πληρώνεσαι αδρά για να την κάνεις. Υπάρχουν δυσκολίες, υπάρχουν όλων των ειδών οι κριτικές, αποδοκιμασίες, επιδοκιμασίες και όλα αυτά που τη συνοδεύουν. Σου ξαναλέω ότι, δεν με ενοχλούν ιδιαίτερα, μετά από ένα σημείο παθαίνεις ανοσία».

- Στον Παναθηναϊκό πήρες το συμβόλαιο που ήθελες για να κλείσεις την καριέρα σου. Τώρα τι γίνεται;

Όχι, δε νομίζω ότι έκανα κάποιο λάθος. Ίσα-ίσα πάντα εκφραζόμουν όπως ένιωθα, με το συναίσθημα, αυτός είμαι, αυτό είναι το DNA μου

«Προς το παρόν δεν μου έχει λείψει το μπάσκετ ιδιαίτερα. Η αλήθεια είναι πως και τα τελευταία χρόνια που έπαιζα δεν μου έλειπε, δεν μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση! Νιώθω ιδιαίτερα παραγωγικός, δημιουργικός γεμάτος όρεξη, υπάρχουν διάφορα πεδία που με ενδιαφέρουν και είμαι σε ένα μεταβατικό στάδιο που όλα τα βάζω στη σειρά, τα δρομολογώ για να ακολουθήσω αυτό που πραγματικά μου αρέσει και μου κάνει».

- Θεωρείς ότι έχεις κάνει κάποια λάθη που επηρέασαν την καριέρα σου; Και ποιά είναι αυτά;

«Όχι δε νομίζω ότι έκανα κάποιο λάθος. Ίσα-ίσα πάντα εκφραζόμουν όπως ένιωθα, με το συναίσθημα, αυτός είμαι, αυτό είναι το DNA μου προφανώς μπορεί να έβγαζες αργότερα κάποια συμπεράσματα με τη λογική και να μπορεί να ένιωθες ότι ίσως ήσουν λίγο υπερβολικός, λίγο επιπόλαιος οτιδήποτε, αλλά το ξαναλέω. 

Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος, έπαιξα στην ομάδα που αγαπάω δέκα χρόνια, έκανα ένα καλό κομπόδεμα μέσα από αυτό που είχα εγώ για χόμπι, ο κόσμος φώναζε το όνομα μου, έκανα φίλους, πολύ σημαντικό, ίσως το σημαντικότερο. Τι παράπονο να έχω; Αν αντί να κάνω δεξί ντράιβ έκανα αριστερό και έκανα επιθετικό φάουλ; Εντάξει. Κέρδισα τίτλους, γνώρισα ανθρώπους λόγω της ιδιότητας μου και αργότερα αυτές οι σχέσεις αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν σε φιλίες. Νομίζω ότι ήμουν πάρα πολύ τυχερός και αρκετά ικανός για να περιγράψω ότι σου περιγράφω».

- Το γεγονός ότι είσαι από τους ανθρώπους που ότι σκεφτείς θα το πεις, θεωρείς πως έχει επίπτωση και επίδραση αρνητική ενδεχομένως σ’ εσένα;

Καταλαβαίνω ότι ο συγκεκριμένος κλάδος προφανώς δεν αναφέρομαι σε όλους υπάρχουν αν όχι εξαιρέσεις υπάρχουν αρκετοί που κάνουν τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια. Είναι ένας χώρος ολίγον τι βρώμικος. Το βλέπω και στα πολιτικά με τα συστημικά μέσα με αυτά που μας πασάρουν τώρα που ασχολούμαι περισσότερο, αλλά και στον αθλητισμό. Όχι προφανώς δεν μετάνιωσα, δε νομίζω ότι έκανα και κάτι. Απευθύνθηκα σ’ αυτούς όπως απευθύνονταν και αυτοί σε μένα

«Ανάλογα το περιεχόμενο. Δεν σημαίνει πως οποιοσδήποτε λειτουργεί τόσο αυθόρμητα και με τέτοια ειλικρίνεια έχει και κάποια σπουδαία πράγματα να πει. Το ίδιο ισχύει και για μένα δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που άνοιγα το στόμα μου έλεγα ομορφιές. Σου ξαναλέω δεν μπορώ να πάω εντάντια στη φύση μου, έτσι λειτουργώ, έτσι είμαι, αυτό με καθορίζει και σαν άνθρωπο και όποιος θέλει με κρίνει όπως νομίζει και εγώ επηρεάζομαι όσο επηρεάζομαι».

«Δεν μετάνιωσα όταν απευθύνθηκα στους δημοσιογράφους»

- Μεγάλη συζήτηση έγινε για το ξέσπασμα σου μετά το τρίποντο με την Φενέρμπαχτσε που κέρδισε ο Παναθηναϊκός, όπου απευθύνθηκες στους δημοσιογράφους με τον τρόπο που το έκανες; Έχεις μετανιώσει γι’ αυτό;

«Όχι, αν είναι δυνατόν! Όχι φυσικά. Ίσα-ίσα με το πέρασμα του χρόνου καταλαβαίνω ότι ο συγκεκριμένος κλάδος προφανώς δεν αναφέρομαι σε όλους υπάρχουν αν όχι εξαιρέσεις υπάρχουν αρκετοί που κάνουν τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια. Είναι ένας χώρος ολίγον τι βρώμικος. Το βλέπω και στα πολιτικά με τα συστημικά μέσα με αυτά που μας πασάρουν τώρα που ασχολούμαι περισσότερο, αλλά και στον αθλητισμό. Όχι προφανώς δεν μετάνιωσα, δε νομίζω ότι έκανα και κάτι. Απευθύνθηκα σ’ αυτούς όπως απευθύνονταν και αυτοί σε μένα».

- Πως βλέπεις τη νέα προσπάθεια του Παναθηναϊκού; Ποιο ήταν το λάθος που γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια;

«Ξεκάθαρα είναι οικονομικό το ζήτημα, τώρα έχουν επενδυθεί πάρα πολλά χρήματα. Αναλογικά βέβαια δεν είναι το αποτέλεσμα θεωρώ αυτό που ονειρεύονται οι φίλαθλοι ακόμη».

«Όταν ο Παναθηναϊκός μεγαλουργούσε επί εποχής Ομπράντοβιτς είχε τεράστια μπάτζετ»

- Παίζουν ρόλο τα χρήματα για να φτιάξεις μια ομάδα που να πρωταγωνιστεί;

«Αν δεν υπάρχει η κατάλληλη τεχνογνωσία, η τύχη και κάποιες συγκυρίες, σίγουρα παίζουν πολύ βασικό ρόλο. Ας μην κρυβόμαστε, και ο Παναθηναϊκός όταν μεγαλουργούσε επί εποχής Ομπράντοβιτς είχε τεράστια μπάτζετ. Υπήρχαν, άλλες φορές που είχε υποδυέστερα μπάτζετ, αλλά και πάλι ήταν στα καλύτερα 5-6 και με την τεχνογνωσία ξεπερνούσε τους υπόλοιπους. Σίγουρα παίζει. 

Όταν έχουν επενδυθεί 30 εκατομμύρια, δεν μπορείς να τα συγκρίνεις με τα 5-6 και 8 εκατομμύρια που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια. Παρ’ ολ’ αυτά βλέπεις ότι η εικόνα ακόμη δεν είναι η καλύτερη δυνατή γι’ αυτά τα λεφτά, αλλά θεωρώ ότι αν είσαι φίλαθλος του Παναθηναϊκού όπως είμαι εγώ μόνο αισιόδοξα μπορείς να δεις το μέλλον».

Τον Τζόρτζεβιτς με το πέρασμα των χρόνων τον έχω αδικήσει

- Πιστεύεις θα ήταν εύκολη ή δύσκολη η συμβίωση σου με τον Εργκίν Αταμάν; Δεδόμενου ότι είστε δυο άνθρωποι με εκρηκτικό ταπεραμέντο;

«Με αυτούς τους ανθρώπους πάντα πήγαινα καλά, διότι μπορούσαν να ταυτιστούν με τον παίκτη και χαρακτήρα Παππά για να μιλήσω και σε τρίτο πρόσωπο. Τις καλύτερες μου χρονιές τις έκανα με πολύ ισχυρές προσωπικότητες όπως ήταν ο Ιβάνοβιτς, ο Πασκουάλ, ο Σφαιρόπουλος, ο Πεδουλάκης. Τώρα δεν ξέρω αν υπήρχε πρόβλημα με κάποιον».

«Έχω αδικήσει τον Τζόρτζεβιτς»

- Με τον Τζόρτζεβιτς;

«Τον Τζόρτζεβιτς με το πέρασμα των χρόνων τον έχω αδικήσει, διότι είχε πέσει πάνω στο χειρουργείο μου, η ομάδα δεν πήγαινε καλά. Δεν είχα πρόβλημα ποτέ με τον Τζόρτζεβιτς, ποτέ δεν λογομάχησα, αυτό είναι προϊόν που πουλάει και τους αρέσει. Απλά δεν μπήκα και εγώ ποτέ σε διαδικασία να κάνω ιδιαίτερη αναφορά. 

Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο ζήτημα της σχέσης μου με τους προπονητές δεν έχει να κάνει τόσο με το κομμάτι των χαρακτήρων, αλλά είναι το πως διαχειρίζονται το αγωνιστικό κομμάτι και νιώθω ότι η ομάδα δεν πηγαίνει όπως πρέπει να πηγαίνει και θέλω να επέμβω σ’ αυτό. Δεν έχει να κάνει με το αν ο Παππάς είναι λίγο πιο αθυρόστομος, πιο οξύθυμος, πιο κυκλοθυμικός. Δεν θα τσακωνόμουν ποτέ με έναν προπονητή που η ομάδα μας πήγαινε τρένο; Θα πήγαινα εγώ να τσακωθώ να χαλάσω αυτό το πράγμα; Με τίποτα».

Όπως ξέρεις, πιτσιρικάς όταν ο Παναθηναϊκός έχανε από τον Ολυμπιακό δεν ήθελα να πάω σχολείο! Άρα καταλαβαίνεις όταν φτάνει η στιγμή που είσαι μέρος όλου αυτού πως το βιώνεις

- Έχεις καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα γιατί δεν βγαίνουν πλέον Έλληνες παίκτες που να κάνουν τη διαφορά; Διότι και η γενιά η δική σου ήταν σε συνθήκες ανταγωνισμού με τους ξένους;

«Θεωρώ ότι έχει να κάνει με πολιτικοκοινωνικά ζητήματα. Θέλω να σου πω αν είσαι γονιός και έχεις το παιδί σου και βλέπεις ότι έχει έφεση στα αθλήματα και το μπάσκετ. Πρέπει να σκεφτείς το μέλλον του παιδιού σου και αν θα είναι υγιές και θα μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σαν άνθρωπος. Τι θέλω να πω. Όταν κάποτε στην Α2 κατηγορία πληρωνόντουσαν με 60-70.000 ευρώ και πλέον στην Α1 πληρώνονται με 10.000 ευρώ το χρόνο και 8.000 ευρώ, άρα για να κάνεις πρωταθλητισμό και να βγάλεις καλά χρήματα που δεν είναι όπως παλιά, αλλά για να βγάλεις καλά χρήματα που θα σου εξασφαλίσουν το μέλλον πρέπει να μπεις σε μια ελίτ παικτών, 10-15 ανθρώπων και εγώ το παιδί μου ίσως να το αποθάρρυνα. 

Δε νομίζω όμως ότι λέξεις όπως ευγνωνοσύνη ή χρέος υπάρχουν στη διαδρομή μου και οφείλω κάπου να τις απευθύνω

Ξέρω εγώ; Προφανώς είμαι μιας άλλης φιλοσοφίας, μπορεί να κάνει το παιδί μου ότι γουστάρει αν αύριο-μεθαύριο αποκτήσω οικογένεια, αλλά ένας γονιός και είναι υγιές αυτό μπορεί να του πει δες έναν άλλο προσανατολισμό από το να παίξεις μπάσκετ. Γιατί τα 10-15 παιδιά στα 60.000 παιδιά που θα ασχοληθούν με αυτό το πράγμα είναι απειροελάχιστο ποσοστό. Είναι ρίσκο. Κάποτε τα γήπεδα τα ανοικτά ήταν γεμάτα παιδάκια που παίζανε μπάσκετ, στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα έβλεπες μια δίψα γι’ αυτό το άθλημα... Τώρα δεν υπάρχει αυτό το πράγμα».

«Δεν υπάρχει αθλητής στον κόσμο που να έχει κάνει τα τρία χειρουργεία μου και να έπαιζε όπως εγώ στον Παναθηναϊκό»

- Θεωρείς ότι είσαι ευγνώμων σε κάποιον η κάποιους ανθρώπους και ποιοι είναι αυτοί.

«Δεν έχω την ανάγκη ότι πρέπει κάποιον να ευγνωμωνώ. Από κει και πέρα, όλοι οι άνθρωποι με βοήθησαν και τους βοήθησα. Προπονητές, γυμναστές, προφανώς την οικογένεια μου, προέδρους που είχα. Αν αρχίσω να λέω για ονόματα ο κόουτς Σφαιρόπουλος ήταν ο πρώτος που με καθιέρωσε στην πρώτη κατηγορία απο πολύ μικρό και είχε την υπομονή μαζί μου για να παίξω και δυο κακά παιχνίδια και να περιμένει το τέταρτο-πέμπτο παρόλο που υπάρχει και η πίεση του αποτελέσματος στον Κολοσσό Ρόδου. 

Μετά αργότερα, ο Πεδουλάκης, μου έμαθε πολύ καλά αυτό το άθλημα. Να σκέφτομαι διαφορετικά, να βλέπω κάποιες άλλες οπτικές του μπάσκετ. Ο Πασκουάλ το εξέλιξε, προφανώς ο Γιαννακόπουλος πίστεψε σε μένα, με πήρε στην ομάδα επέμεινε κάποιες φορές όταν υπήρχαν αντιρρήσεις. Προφανώς έχει καθορίσει την πορεία μου. Ίσως ξεχνάω κάποιον στενοχωριέμαι, γυμναστές φυσιοθεραπευτές βάζουν ένα μικρό λιθαράκι και σε βοηθάνε. Όπως και εγώ με μια καλησπέρα χαμογελαστή να τον έκανα να περάσει λίγο καλύτερα στη δουλειά του ένα απόγευμα. Δε νομίζω όμως ότι λέξεις όπως ευγνωνοσύνη ή χρέος υπάρχουν στη διαδρομή μου και οφείλω κάπου να τις απευθύνω».

- Ποιος τραυματισμός ήταν πιο επώδυνος και αν θεωρείς ότι έπαιξαν ρόλο στην εξέλιξη σου.

«Έχω κάνει δυο χιαστούς, μηνίσκους και έναν αχίλλειο. Νομίζω ότι δεν πρέπει να υπάρχει άλλος αθλητής ίσως στον κόσμο που να έχει πάθει αυτά τα τρία χειρουργεία και να αγωνιζόταν μέχρι πέρσι στον Παναθηναϊκό. Δηλαδή, αυτές οι ατυχίες μου με κάνανε και αρκετά περήφανο στο να καυχιέμαι γι’ αυτό το πράγμα. Προφανώς, δεν το συζητώ. Αν ρωτήσεις κάποιον και του πεις έχεις περάσει χιαστό; Θα σου πει ότι γυρνάς άλλος αθλητής. Εγώ έχω περάσει δυο συν έναν αχίλλειο. Άρα καταλαβαίνεις τις δυσκολίες. Είναι μέρος του παιχνιδιού. 

Ήξερα ότι έχει ρίσκο αυτό το επάγγελμα, ήξερα ότι υπάρχουν ατυχίες, ήμουν άτυχος της βίωσα, αλλά δε νομίζω ότι στο να εμμένω προσκολλημένος στο παρελθόν σ’ αυτές τις ατυχίες θα με βοηθούσε αν και προχωρούσα. Δούλευα πολύ σκληρά και κάθε φορά επανερχόμουν και ήμουν ανταγωνιστικός».

«Κάθε παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είναι ξεχωριστό, δύσκολα κοιμάσαι το βράδυ»

- Πες μου την άποψη σου για την ομάδα του Ολυμπιακού, ποια είναι τα αισθήματα σου για τον Ολυμπιακό.

«Όπως ξέρεις, πιτσιρικάς όταν ο Παναθηναϊκός έχανε από τον Ολυμπιακό δεν ήθελα να πάω σχολείο! Άρα καταλαβαίνεις όταν φτάνει η στιγμή που είσαι μέρος όλου αυτού πως το βιώνεις. Σίγουρα είναι μια ομάδα με τεράστια ιστορία, είναι ο μεγάλος αντίπαλος του Παναθηναϊκού. Κάθε παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είναι ξεχωριστό. Δύσκολα κοιμάσαι το βράδυ. Ανυπομονείς, έχεις ένα ιδιαίτερο άγχος που δεν το ζεις ούτε σε σοβαρά ζητήματα. Είναι τεράστιο κομμάτι της μπασκετικής μου καριέρας, πάντα διψούσα και ανυπομονούσα γι’ αυτά τα παιχνίδια και τις περισσότερες φορές ήμουν και απρόσμενα καλός, κάτι που δείχνει και την ψυχοσύνθεση μου, όσον αφορά τα συγκεκριμένα ματς».

- Πως είναι αλήθεια η προσμονή ενός ντέρμπι «αιωνίων»; Ένα ματς τίτλου. Είναι τόση η πίεση; Γιατί πολλοί μιλούν για την πίεση των ανθρώπων του μεροκάματου...

«Τα μεγαλύτερα προβλήματα που μπορώ να έχω στην καθημερινότητα μου να είναι τα άπλυτα πιάτα στο σπίτι μου ή ένα παιδάκι κάπου στην Αφρική που να μην έχει να πιεί νερό. Προφανώς, αλλά όπως και να το κάνουμε δυστυχώς η ευτυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, το πρόβλημα σου είναι το μεγαλύτερο που έχεις. Άρα αν εγώ δεν έχω να φροντίσω για να επιβιώσει η οικογένεια μου ή εγώ ο ίδιος και η πίεση η μεγαλύτερη που έχω είναι αυτό το ματς είναι η πίεση η μεγαλύτερη που υπάρχει για μένα. Τα ζητήματα τα σοβαρά όμως είναι αυτά που ανέφερες. 

Από κει και πέρα, στα αθλητικά πλαίσια, είναι η πίεση μεγάλη, είναι τα ματς που περιμένει πως και πως ο κόσμος του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Άρα καταλαβαίνεις από μπροστά σου περνάνε από συμβόλαια, καριέρες τα νεανικά παιδικά χρόνια που έβλεπα τα ματς στην τηλεόραση και όλα όσα σου περιέγραψα νωρίτερα».

Το μπάσκετ γιατί είχα ένα περιστατικό πρόσφατα σ’ ένα παιχνίδι μεταξύ φίλων και γνωστών, όπως και το ποδόσφαιρο είναι μια διαδικασία που λειτουργεί στους 200 σφυγμούς. Καταλαβαίνεις ότι η λογική πάει περίπατο, το συναίσθημα σε κατακλύζει

«Τα ντέρμπι σε κάνουν σύνθημα στα χείλη των οπαδών, αλλά μπορεί και να σε βρίζουν στον δρόμο»

- Τι είναι ο Ολυμπιακός για το Νίκο Παππά;

«Ο Ολυμπιακός αγωνιστικά είναι ο αιώνιος αντίπαλος, αλλά το έβλεπα σαν ένα τεράστιο κίνητρο. Τα ματς της χρονιάς, όπου και να ήτανε. Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρωλίγκα. Τι να κάνουμε είναι ο Ολυμπιακός. Είναι αυτά που θα σε κάνουν σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων, αυτά που μπορεί να σε κάνουν να σε βρίζουν στο δρόμο. Είναι αυτά τα ματς, τα απόλαυασα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, ήμουν τυχερός γιατί έπαιξα πάρα πολλά. Είναι από τις πιο κομβικές εικόνες και παραστάσεις που είχα στη ζωή μου αυτά τα παιχνίδια».

- Με τον Χάκετ τσακώθηκες σε ντέρμπι αιωνίων και γίνατε κολλητοί. Μάλιστα, πρόσφατα που ήρθε στην Αθήνα πήγες και τον είδες; Με ποιον άλλο που μάλωσες θα μπορούσες να γίνεις κολλητός;

«Το μπάσκετ γιατί είχα ένα περιστατικό πρόσφατα σ’ ένα παιχνίδι μεταξύ φίλων και γνωστών, όπως και το ποδόσφαιρο είναι μια διαδικασία που λειτουργεί στους 200 σφυγμούς. Καταλαβαίνεις ότι η λογική πάει περίπατο, το συναίσθημα σε κατακλύζει. Η ένταση όλη αυτή. Γι’ αυτό δεν είναι το νομικό πλαίσιο το ίδιο για τους αγώνες. Αν κάνω ένα σκληρό φάουλ δεν θα μου κάνεις μήνυση για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Θα δεχθώ μια τεχνική ποινή ένα αντιαθλητικό φάουλ, άρα εκεί μέσα έχεις ένα ρόλο που τον ζεις έντονα. 

Από κει και πέρα, βγαίνοντας από τις τέσσερις γραμμές δεν έχεις να χωρίσεις με κάποιον κάτι. Ο στόχος μου είναι αγωνίζομαι για να κερδίσει η ομάδα μου και ότι διακυβεύεται. Και όταν θα βγω έξω και θα έχει τελειώσει αυτό είναι μια άλλη αφετηρία. Και μπορείς να κάνεις παρέα με ανθρώπους που αγωνίζονται στον Ολυμπιακό, μπορεί εκεί μέσα να αρπάχτηκες, να τσακώθηκες, αλλά νομίζω ότι όποιος δεν λειτουργεί έτσι, θεωρώ ότι απλά δεν λειτουργεί γενικά. Κάτι δεν πάει καλά».

- Με ποιον από τους προπονητές που συνεργάστηκες θα πήγαινες να πιείς ένα ποτήρι κρασί;

«Δεν έχω πρόβλημα, αν χτυπήσει το τηλέφωνο μου και μου πει κάποιος προπονητής έλα να πιούμε κρασί θα πάω να πιω ένα ποτήρι κρασί. Δεν έχω για κανέναν τόσο άσχημα συναισθήματα. Θεωρώ όλο αυτό είναι ένα προϊόν που πουλάει στην όλη φάση και είναι ωραίο και να το ζεις γιατί σου γεννιέται άλλο κίνητρο. Αλλά επί της ουσίας τώρα που είμαι έξω από όλο αυτό μου μοιάζουν αστεία».

Ο Πιτίνο μιλάει πολύ και φλυαρεί, με κουράζουν αυτοί οι άνθρωποι

«Ο Πιτίνο φλυαρεί, με κουράζουν αυτοί οι άνθρωποι»

- Υπάρχει κάποιος προπονητής που θα ήθελες να αποφύγεις;

«Ο Πιτίνο μιλάει πολύ και φλυαρεί, με κουράζουν αυτοί οι άνθρωποι! Δεν θα μου έβγαινε θα κουραζόμουν, με τον άνθρωπο δεν έχω πρόβλημα, μιλάει πολύ φλυαρεί, μιλάει για τον εαυτό του, δεν μπορώ».

Πάμε στο παιχνίδι των λέξεων:

Κατσικάρης: «Για τον συγκεκριμένο άνθρωπο έχω ακούσει διάφορα, προσπαθεί να προσεγγίζει μόνο τους προέδρους, άρα είναι λίγο σ’ αυτό αριβίστας και δεν μου αρέσουν γενικά αυτοί οι άνθρωποι. Δεν μου λέει κάτι απ’ όσο τον έχω ζήσει».

Τζόρτζεβιτς: «Είναι ένας άνθρωπος που έχει πολλές εικόνες, παραστάσεις. Προφανώς στη συνεργασία μας δεν δόθηκε χώρος, χρόνος για κάτι παραπάνω και πράγματι δημιουργήθηκε ένα κακό κλίμα, αλλά το να καθίσεις με τον Τζόρτζεβιτς και να ακούσεις πέντε ωραίες ιστορίες θα έχει πολύ ενδιαφέρον».

Ιβάνοβιτς: «Κοίταξε για κρασί θα πήγαινα μαζί του, απλά φοβάμαι στο κρασί μην μου έλεγε να κάνω γύρω-γύρω από το εστιατόριο κανένα σπριντ (γελάει). Τον συμπαθώ ιδιαίτερα, είναι ένας άνθρωπος που μου αρέσει, κρατάει με το πέρασμα των χρόνων την δικιά του ταυτότητα, είναι ξεχωριστός. Για κρασί λέω ναι».

Πασκουάλ: «Είναι ωραίος άνθρωπος μου αρέσει, το πως κινείται έξω από το γήπεδο. Είναι εξωστρεφής. Θα βγει θα περάσει καλά χαίρεται τη ζωή. Μου αρέσει».

Πεδουλάκης: «Ο Αργύρης είναι ιδιαίτερος άνθρωπος, είναι λαϊκός άνθρωπος μου αρέσει, έχει μέσα του όμορφες αξίες, θα πήγαινα για ένα κρασί, αλλά τον θεωρώ ειδικά στο αγωνιστικό κομμάτι κορυφαίο και στο λέω που πέρσι αρπαχτήκαμε κιόλας για ένα άλλο ζήτημα έξω από το μπάσκετ έντονα, αλλά τον εκτιμώ, τον συμπαθώ τον αγαπώ και ήταν από αυτούς που παίξανε πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία μου».

Πιτίνο: «Είναι έξυπνος πολύ, ήρθε και ανέλαβε μια ομάδα που έπαιζε ένα μπάσκετ που δεν το γνώριζε, τελείως διαφορετική συνθήκη, παρ’ ολ’ αυτά, είχε το θάρρος, το θράσος, την άγνοια κινδύνου να αναλάβει ένα τέτοιο πρότζεκτ στον Παναθηναϊκό και το πούλησε έτσι ώστε να φανεί ότι έγινε κάτι σπουδαίο. Παρ’ ολ’ αυτά έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον σαν άνθρωπος. Εμένα προσωπικά επειδή ίσως να μην ξέρω αυτά τα αμερικάνικα τα αού, με κούραζε! Αλλά προφανώς τον σέβομαι, τεράστια καριέρα, πετυχημένος σ’ αυτό που έχει κάνει δεν χωράει καμία αμφισβήτηση και αμφιβολία, πόσο μάλλον από εμένα».

Σφαιρόπουλος: «Τον Γιάννη τον εκτιμώ πάρα πολύ είναι ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος, γνωρίζει και καλά το αντικείμενο που ασχολείται. Είναι ο προπονητής που στα πρώτα βήματα μου τον είχα μια τριετία κοντά στον Κολοσσό και τον Πανιώνιο. Τον συμπαθώ, εκτιμώ αυτόν και την οικογένεια του, είναι από τους ανθρώπους που σέβομαι πάρα πολύ».

«Φύγαμε αγκαλιασμένοι με τον διαιτητή, ήταν φίλος μου»!

- Πρόσφατα στο ανεξάρτητο πρωτάθλημα που συμμετείχες είχες ένα συμβάν μ’ έναν διαιτητή, όπου του πέταξες τη μπάλα μετά από μια απόφαση. Και αποβλήθηκες από το πρωτάθλημα. Λίγες ημέρες μετά άλλος ένας αθλητής χειροδίκησε με διαιτητή. Πως εξηγείς αυτές τις εικόνες από πρώην αθλητές που πάνε για να παίξουν και να ξεσκάσουν χωρίς να έχουν το άγχος του πρωταθλητισμού.

«Αυτό δεν είναι ερασιτεχνικό, είναι πρωτάθλημα μεταξύ φίλων και γνωστών. Εγώ με τον συγκεκριμένο διαιτητή, είναι φίλος μου, μπήκαμε αγκαλιασμένοι και φύγαμε αγκαλιασμένοι! Τώρα το πως αυτό πολιτικοποιείται για άλλους λόγους, ξέρεις την δικιά μου την κατάσταση και θα γίνει εργαλείο για άλλους λόγους. Δεν χωράει καμία μορφή βίας, δεν το συζητώ, είναι απαράδεκτο. Από κει και πέρα δεν θα σου βρω ελαφρυντικό, μπορώ να μπω στο κεφάλι κάποιου που το έχει κάνει αυτό και είναι αυτό που είπα νωρίτερα. 

Εγώ με τον συγκεκριμένο διαιτητή, είναι φίλος μου, μπήκαμε αγκαλιασμένοι και φύγαμε αγκαλιασμένοι! Τώρα το πως αυτό πολιτικοποιείται για άλλους λόγους, ξέρεις την δικιά μου την κατάσταση και θα γίνει εργαλείο για άλλους λόγους.

Όταν έχεις μάθει στον πρωταθλητισμό να κινείσαι με μοναδικό γνώμονα τη νίκη και το αποτέλεσμα να ξεφεύγεις ή να σου βγαίνουν κάποια απωθυμένα που μπορεί να συγκρατιόσουνα σε 20 χρόνια καριέρας. Γιατί εγώ σε 20 χρόνια καριέρας έχω φάει τεχνικές ποινές μέχρι εκεί. Ούτε στο γήπεδο έχω παίξει μπουνιές που όλοι έχουν ένα περιστατικό όπου έπαιξαν ξύλο. Δεν είμαι τέτοιος τύπος. Δεν μπορώ να ξέρω ο συγκεκριμένος άνθρωπος τι σκέφτηκε και το έκανε. Εγώ στο δικό μου περιστατικό σκέψου επειδή τον διαιτητή τον ήξερα, κάποια στιγμή ξέρεις ήταν σε φάση λίγο χαβαλέ. Απορώ πως πέτυχα το κεφάλι του ρε γαμώτο. Την έριξα... Αγκαλιασμένοι φύγαμε».

- Όλοι όμως μείνανε στο περιστατικό, κανείς δεν είπε ότι είστε και φίλοι...

«Αν δεις το βίντεο στη συνέχεια είμαστε αγκαλιασμένοι. Μου φαίνεται αστείο εμένα, απλά εργαλιοποιείται για άλλους λόγους και σκοπούς».

- Ξέρω την αγάπη που έχεις για τα σκυλιά. Αν υπήρχε γυναίκα που σου έλεγε Νίκο ξέρεις δεν τα μπορώ, και ήταν η γυναίκα της ζωής σου ποια θα ήταν η αντίδραση σου;

«Δεν θα ήταν η γυναίκα της ζωής μου αν δεν άντεχε τα σκυλιά. Δεν αγαπάω μόνο τα σκυλιά, αγαπάω όλα τα ζώα. Θα ήθελα ο ιδανικός κόσμος στα δικά μου μάτια πρέπει να είναι vegan. Δεν είναι vegan, αλλά 2024 αν είναι δυνατόν να σκοτώνουμε ζωάκια για να τρεφόμαστε. Τόσο που έχει εξελιχθεί η επιστήμη. Τέλος πάντων άλλη κουβέντα. Όχι δεν θα ήταν η ιδανική γυναίκα της ζωής μου αν δεν ήθελε τα σκυλιά μου».

- Η επόμενη ημέρα σε θέλει να ασχολείσαι με τα κοινά. Παλιότερα θυμάμαι συμμετείχες σε δράσεις του ΚΚΕ, πρόσφατα συναντήθηκες με τον κ. Κασελλάκη. Μπορούμε να δούμε το Νίκο σύντομα στην πολιτική και σε πρωταγωνιστικό ρόλο;

«Είναι ένα πεδίο που με ενδιαφέρει, έχω τις ιδέες μου, τις αξίες μου, αν κάποιος ταυτίζεται με αυτά και μπορούμε να συμπορευτούμε είμαι ανοικτός σε αυτό. Από κει και πέρα έχω μάθει να κάνω πρωταθλητισμό, τρέφομαι από αυτό, ζω από αυτό. Αν έχεις οποιαδήποτε ιδέα, γνώση είμαι της άποψης πως αν δεν εφαρμοστεί είναι άχρηστη. Άρα το να κάτσω στον καναπέ μου και να λέω τις ιδέες μου και τις αξίες μου και όλα όσα σου περιγράφω αν δεν μπω σ’ αυτή την πίστα να τα εφαρμώσω δεν θεωρώ ότι έχουν και κάποιο λόγο ύπαρξης. Άρα ναι θα το ήθελα, απλά πρέπει να βρω τον χώρο που θα ταυτιστώ και θα το προχωρήσω».

«Να δώσουν την ευκαιρία στον Κασελλάκη»

- Αυτός ο χώρος είναι εκεί που βρίσκεται ο κ. Κασελλάκης;

«Έχω κάνει μια κουβέντα, τον εκτιμώ τον συγκεκριμένο άνθρωπο, θεωρώ ότι πρέπει να του δώσουν την ελευθερία επιτέλους να δουλέψει απερίσπαστος και να δούμε τα αποτελέσματα που θα φέρει. Από κει και πέρα, ήμουν και στο ΚΚΕ, δεν ήμουν ενεργά, μου αρέσουν αυτοί οι άνθρωποι, θεωρώ ότι είναι ότι πιο κοντά στον άνθρωπο τον ταλαιπωρημένο, τον αδικημένο, τον κατατρεγμένο, τον εργάτη, αυτόν που είναι πολύ χαμηλά στις ανισότητες που έχει δημιουργήσει η όλη κατάσταση.

 Να μην περιαυτολογήσω, θέλω οι ιδέες μου ότι και να είναι αυτές οι ιδέες μου, τις πιστεύω και θα τις στηρίζω μια ζωή, να τις εφαρμώσω και δεν μπορείς να τις εφαρμόσεις αν δεν μπεις μέσα εκεί».

- Την πάσα σου την έχουν δώσει. Μένει να την αποδεχθείς και να κάνεις το παρακάτω βήμα...

«Υπάρχει ο χώρος, υπάρχουν προτάσεις, υπήρξαν και στο παρελθόν, αλλά όπως βγήκα μόνος μου από την υποψηφιότητα του Δήμου, γιατί κάποια πράγματα δεν μου άρεσαν και δεν πρεσβεύουν τις δικές μου αξίες, είπα θέλω να είμαι σίγουρος. Γιατί καλώς η κακός δεν μπορείς να το κάνεις μόνο σου, υπάρχει και ένα κόμμα πίσω σου που πρέπει να σε κουβαλήσει ή να το κουβαλήσεις όπως θέλεις πες το. Άρα θέλω να είμαι σίγουρος για την επιλογή μου αυτή».

- Τι είναι πιο δύσκολο, αθλητικός χώρος ή πολιτική;

«Το σοβαρό είναι σίγουρα η πολιτική. Διότι, το να φοράω μια φανέλα δεν αφορά την δικιά σου επιβίωση, είναι η ψυχαγωγία σου, η αναψυχή σου, περνάμε καλά και μετά από μια ώρα το ξεχάσαμε πάμε σπίτι μας και πρέπει να υπάρχει φαγητό για να φάμε, να υπάρχει ζεστό σπίτι, πετρέλαιο, όλες αυτές οι παροχές που πρέπει να έχει ο οποιοσδήποτε για να επιβιώσει. Άρα καταλαβαίνεις ότι η πολιτική είναι πιο ιερή. Και ο αθλητισμός είναι ένα δύσκολο κομμάτι, οτιδήποτε ασχολούμαι θέλω να το κάνω σωστά, αν ασχοληθώ με την πολιτική θα βάλω τα δυνατά μου».

- Ποιος είναι ο τίτλος που θα έβαζες στην αθλητική σου διαδρομή...

«Δεν το λέω αλαζονικά, έγιναν όλα ακριβώς όπως τα ονειρεύτηκα. Δεν έχω μπασκετικά απωθημένα. Ήταν μια σύντομη καριέρα, γιατί πραγματικά με τους τραυματισμούς, με τις αναποδιές, στα 32 μου τελείωσα το μπάσκετ, αλλά τόσο ήθελα, τόσο έπαιξα. Κάπως έτσι θα μπορούσα να το πω».