Ο street artist με το ψευδώνυμο Sandman, δημιούργησε πριν από λίγες μέρες ένα εκπληκτικό γκράφιτι σε ένα τοίχο του γηπέδου του Απόλλωνα Καλαμαριάς, το οποίο είναι πραγματικά συγκλονιστικό
Η κοινωνία μας παραμένει σοκαρισμένη από το τραγικό συμβάν που συνέβη στα Τέμπη με τους 57 χαμένους συνανθρώπους μας. Οι αντιδράσεις συνεχίζονται πανελλαδικά, είτε μαζικά είτε -κάποιες φορές- μεμονωμένα. Στην τελευταία κατηγορία υπάγονται οι καλλιτέχνες του δρόμου, οι street artists που με τα έργα τους παίρνουν συχνά θέση για όλα τα στραβά της κοινωνίας μας, στηλιτεύοντας τις παθογένειες και την εγκληματική αμέλεια ετών με ένα μόνο έργο τους.
18:57 - 19.03.2023
«Προδότες της χώρας πολιτικοί...» - Το πανό των φίλων του Άρη για την τραγωδία των Τεμπών
Οι οπαδοί του Άρη κρέμασαν ένα πανό ενόψει της αναμέτρησης με τον ΠΑΟΚ, το οποίο αναφέρεται στο δυστύχημα των Τεμπών που συγκλόνισε τη χώρα.
Έτσι και ο sandman, κατά κόσμο Ορέστης Παπαγεωργίου, ο οποίος ζωγράφισε ένα χέρι ρομπότ του οποίου το μεσαίο δάχτυλο απεικονίζει το μοιραίο τρένο, στάζοντας αίμα στην άκρη του, και, σχηματίζοντας παράλληλα -με πολλαπλούς αποδέκτες- τη γνωστή χειρονομία. Γράφει δε ο ίδιος στη σελίδα του στο ίνσταγκραμ για το εν λόγω έργο του: «Αφιερωμένο σε όσους έφυγαν αναίτια. "Αφιερωμένο" σε όσους ευθύνονται.. Για να μην ξεχάσουμε, να μην εφησυχασουμε, μέχρι οι υπεύθυνοι να πληρώσουν, μέχρι να μπορούμε να ταξιδεύουμε χωρίς να παίζουμε τη ζωή μας κορώνα-γραμματα, μέχρι η ζωή να αποκτήσει περισσότερη αξία από το χρήμα..»
Βρέθηκε δε καλεσμένος στο ραδιόφωνο του Metropolis 95.5 όπου και δήλωσε πάλι σχετικά με το υπέροχο έργο του: «Υπάρχει έντονη κινητικότητα ηλεκτρονικά. Πρόκειται για ένα ρομποτικό μηχανικό χέρι το οποίο κάνει μία συγκεκριμένη χειρονομία, το μεσαίο δάχτυλο είναι το μοιραίο τρένο και στάζει αίμα κάτω στο πάτωμα, δείχνοντας την τραγικότητα της κατάστασης. Θέλω να υπάρχει κάτι σαν μνημείο γιατί η μνήμη μας είναι μνήμη χρυσόψαρου. Θέλω να μας θυμίζει ότι υπάρχουν ευθύνες που πρέπει να αποδοθούν. Γιατί μέχρι στιγμής οι ευθύνες είναι κάτι αόριστο. Γι' αυτό και ο κόσμος βγαίνει ξανά και ξανά στους δρόμους. Είναι σημαντικό όσοι περνάνε από εκεί να το βλέπουν, γι' αυτό το έκανα σε κεντρικό σημείο».
Ενώ ολοκλήρωσε λέγοντας: «Δυστυχώς είχα τρία άτομα στον ευρύτερο κύκλο μου που ήταν στο τρένο. Ευτυχώς δεν είχα κάποιον από τον στενό μου κύκλο. Εμαθα ότι κάποιοι που ήταν δίπλα μου πριν από λίγο καιρό έφυγαν από την ζωή. Κατανοήσαμε όλοι ότι από καθαρή τύχη δεν ήμασταν στη θέση αυτών των ανθρώπων. Είχα προσφάτως μία κουβέντα με κάποιον και λέγαμε χαίρομαι που ζεις, που είσαι εδώ».