Τσιάμης: «Οι προσπάθειές μας ελπίζω να ελάφρυναν λίγο τον πόνο των Ελλήνων»

Ο Δημήτρης Τσιάμης στη συνέντευξη που έδωσε μετά την προσπάθειά του στον τελικό του τριπλούν μίλησε για την κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα, αλλά και το άλμα που πιστεύει, ότι ήταν έγκυρο.

Ο Δημήτρης Τσιάμης έκανε μια πολύ καλή προσπάθεια στο τελικό του τριπλόυν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου, αλλά δεν κατάφερε να ανέβει στο βάθρο. Ο Έλληνας αθλητής μετά τον τελικό στη συνέντευξη που έδωσε, έκανε λόγο στην κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα μετά την φονική σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη, αλλά και για το άλμα του, που όπως ο ίδιος θεωρεί ήταν έγκυρο, παρόλο που του το ακύρωσαν.

Αναλυτικά όσα δήλωσε: 

«Απλά πέρασε ένα χιλιοστό ίσως η μύτη του παπουτσιού μου, ήταν σίγουρα άλμα μεταλλίου, ήταν πάνω από το σημάδι που έχουν χάλκινο και ασημένιο. Δεν ξέρω αν ήταν χάλκινο ή ασημένιο, το μόνο σίγουρο είναι πως θα είχαμε δύο ελληνικά μετάλλια αν ήταν έγκυρο. Έκανα και το πέμπτο άλμα που πάτησα πίσω.

Και εγώ ήμουν σε καλή κατάσταση, ήταν πολύ ανοιχτός ο αγώνας, θα μπορούσε να πάει σε οποιονδήποτε το μετάλλιο, ευτυχώς κατάφερε ο Νίκος και το έκανε και πήραμε μία χαρά τουλάχιστον οι Έλληνες να έχουμε ένα μετάλλιο. Η πικρία για μένα είναι ότι θα μπορούσα και εγώ να είχα πάρει ένα μετάλλιο. Δεν τα κατάφερα, και άλλοι αθλητές ήταν άτυχοι φυσικά, δεν μπορώ να πω μόνο για τον εαυτό μου, ήταν ένας αγώνα πολύ βατός.

Θέλω να πω σε όλους τους Έλληνες ότι τους σκεφτόμαστε από εδώ με τις προσπάθειές μας και προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο μπας και ελαφρύνουμε λίγο τον πόνο τους που είναι σίγουρα αβάσταχτος. Ελπίζω το μετάλλιο του Νίκου και οι προσπάθειες οι δικές μου να τους έδωσαν έστω χαρά».

Για το γεγονός πως έγινε ο γηραιότερος αθλητής που πήρε μέρος σε τελικό στο τριπλούν: «Για μένα δεν είναι οι συμμετοχές, δεν τα βλέπω ότι γίνεται κάτι, εγώ κοιτώ την επίδοση, δεν με νοιάζει καν αν είμαι ο μεγαλύτερος αθλητής που έχει συμμετάσχει, αυτά είναι καθαρά για τα στατιστικά, εγώ προσπαθώ πάντα για το καλύτερο, ήρθα με την πεποίθηση πως μπορώ να κάνω ένα άλμα στα 16:80, 16,90 γιατί τόσο πίστευα ότι θα πήγαινε το μετάλλιο, προσπάθησα για το καλύτερο, ήμουν και εγώ σε κατάσταση για το μετάλλιο, δεν τα κατάφερα. Συνεχίζουμε. Το μόνο που συζητούσε όλη η ομάδα με το που φτάσαμε ήταν για το ατύχημα που έγινε και για τον άδικο χαμό όλων των παιδιών. Μόνο αυτό συζητούσαμε, δεν άκουγες τίποτα άλλο. Ξεχάσαμε τους αγώνες και επικεντρωθήκαμε μόνο σε αυτό».