Απολαυστικός Ραζνάτοβιτς στο Sportal: «Εγώ είχα πείσει τον Σπανούλη για τον Παναθηναϊκό - Δεν μπορούσα να πάω πιο πάνω από το Χίλτον»

Ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς, σε μια απολαυστική συνέντευξη στο Sportal.gr! Ο σπουδαίος ατζέντης μίλησε στην κάμερα του Euroleague Greece και τα είπε ΟΛΑ! Ο Βασίλης Σπανούλης, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η Παρτίζαν, ο Γιόκιτς και πολλά ακόμα, σε μια αποκλειστική συνέντευξη που θα συζητηθεί!

Ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς είναι για πολλούς ο κορυφαίος ατζέντης της Ευρώπης και αυτή τη άποψη δεν έχει δημιουργηθεί άδικα.

Ο Σέρβος εκπρόσωπος έχει παίκτες κάθε χρόνο σχεδόν σε όλες τις ομάδες της Euroleague, ενώ μην ξεχνάμε πως ο κορυφαίος παίκτης του ΝΒΑ αυτή τη στιγμή, Νίκολα Γιόκιτς, είναι επίσης δικός του. Βέβαια ο πρώτος σούπερ σταρ με τον οποίο συνεργάστηκε δεν είναι άλλος από τον Βασίλη Σπανούλη.

Ο «Kill Bill» και ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς συνεργάζονται από το 2003, όταν εκείνος ήταν στο Μαρούσι ακόμα, με τον Σέρβο να έχει πολλές ιστορίες από την κοινή του πορεία με τον εμβληματικό αρχηγό του Ολυμπιακού. Πολλές από αυτές βέβαια δεν τις κράτησε κρυφές, καθώς το Sportal τον «ανέκρινε» κι εκείνος είχε πολλά να μας πει!

Σε ένα υπέροχο βίντεο που επιμελήθηκε ο Χρήστος Τσουκαλάς και η Μαριάνα Αρφαρά, ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς μιλάει για τον Βασίλη Σπανούλη, για τους Ολυμπιακό – Παναθηναϊκό, τον Νίκολα Γιόκιτς, τον Αλέκσα Αβράμοβιτς, την κόντρα του με την Παρτίζαν, τον Εργκίν Αταμάν, τον Νίκολα Τόπιτς, το… σύνορο του Χίλτον που δεν μπορούσε να περάσει και πολλά ακόμα, σε μια πραγματικά απολαυστική συνέντευξη.

Δεν χρειάζεται όμως να πούμε πολλά εμείς. Είπε πολλά ο ίδιος ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς!

Απολαύστε την αποκλειστική συνέντευξη του Μίσκο στο Sportal.gr και τον Αχιλλέα Μαυροδόντη:

-Σας ευχαριστούμε που είστε μαζί μας σήμερα. Η πρώτη μας ερώτηση λοιπόν πρέπει να είναι για τον Βασίλη Σπανούλη. Ποια είναι η πρώτη ανάμνηση που έχετε με εκείνον;

-Ήταν ακριβώς 20 χρόνια πριν. Μου τηλεφώνησε ο Όλιβερ Πόποβιτς που έπαιζε στο Μαρούσι και μου είχε πως έχουν ένα ενδιαφέρον και ταλαντούχο παιδί που δεν είναι ευχαριστημένο με τον ατζέντη του και ρωτούσε πολλά για εμένα. Με ρώτησε εάν θα με ενδιέφερε να μιλήσω μαζί του. Ήμουν έκπληκτος γιατί τότε οι Έλληνες ατζέντηδες ήταν οι ισχυρότεροι στον κόσμο. Εκπροσωπούσαν πολλούς Σέρβους, όμως κανένας Σέρβος δεν εκπροσωπούσε Έλληνα παίκτη. Το σκεφτόμουν και είπα «ναι, ας το κάνουμε», χωρίς να έχω προσδοκίες ούτε καν να υπογράψει μαζί μου. Ήθελα να κάνουμε το μίτινγκ και να πάρουμε κάποιες εμπειρίες για το μέλλον. Το πρώτο ραντεβού ήταν στο ξενοδοχείο «Στράτος Βασιλικός», κοντά στο Χίλτον. Ήρθε με την μητέρα του και με κάποιο τρόπο είχαμε χημεία από την πρώτη στιγμή. Αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία προφανώς.

-Όταν ξεκινήσατε να δουλεύετε μαζί του, περιμένατε πως θα καταλήξετε σε μια τελετή απόσυρσης της φανέλας του;

-Όχι. Ούτε καν. Αν θέλω να είμαι ειλικρινής, κανείς δεν περιμένει μια τέτοια καριέρα. Έχω την ελευθερία να πω πως αυτή είναι η σπουδαιότερη ευρωπαϊκή καριέρα όλων των εποχών. Πάντα λέω πως κάνεις δουλειές και ό,τι και να κάνεις έχεις εμπόδια. Τίποτα δεν δουλεύει. Κάποιες φορές όμως, ό,τι εύχεσαι να συμβεί, συμβαίνει. Ήταν με εκείνον. Μερικούς μήνες αφότου αρχίσαμε τη δουλειά, επιλέχθηκε στο Νταφτ. Κανείς δεν περίμενε αυτό. Μετά ήταν ένα μεγάλο καλοκαίρι που έπρεπε να αποφασίσουμε πού θα πάει. Και οι δύο μεγάλες ομάδες της Αθήνας ενδιαφέρθηκαν. Τότε ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλύτερη ομάδα, όμως ο ανταγωνισμός ήταν δύσκολος στα γκαρντ. Ήμουν ενάντια. Μετά όμως μίλησα με τον Ζέλικο (Ομπράντοβιτς) και μου εξήγησε πώς θα τον χρησιμοποιήσει και θα παίξει με τρία γκαρντ, που ήταν επαναστατικό. Τον εμπιστεύτηκα γιατί σύμφωνα με την εμπειρία μου, ο Ζέλικο είναι σπουδαίος και ό,τι λέει το κάνει. Είπα στον Μπίλι «το παίρνω πάνω μου, πάμε στον Παναθηναϊκό». Υπέγραψε και ήταν εξαιρετική κίνηση. Μετά πήγε στο ΝΒΑ. Εκεί, μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο περιμέναμε πως θα είναι Ολ Σταρ από την πρώτη χρονιά, γιατί διέλυσε τον Κρις Πολ. Υπάρχει και τώρα, όμως τότε, ακόμα περισσότερο, οι Ευρωπαίοι ήταν δεύτερης κατηγορίας για τους Αμερικανούς. Δεν δούλεψε. Ο Μπίλι δεν είναι κάποιος που έχει υπομονή στον πάγκο. Ακόμα και στα μέσα της σεζόν έλεγε πως πρέπει να γυρίσει. Οι ομάδες του ΝΒΑ έβαλαν εμπόδια σε αυτό και πήρε χρόνο. Το καλοκαίρι ήταν πραγματικά δύσκολο. Μπορώ να πω πως από τα 20 χρόνια, εάν διαλέξω μια πρόταση, κάτι που ήταν το highlight, ήταν μια συζήτηση τότε. Με κάλεσε, παρότι δεν είχαμε φτιάξει την κατάσταση και μου είπε επί λέξη «αν με αγαπάς, σε παρακαλώ γλίτωσέ με από εδώ». Αυτό έβαλε πίεση σε εμένα, αλλά τα καταφέραμε. Επέστρεψε στην Ευρώπη και ήταν η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας του. Φυσικά ακόμα μετανιώνει που δεν έκανε κάτι μεγάλο στο ΝΒΑ, όμως από την άλλη έκανε κάτι απίθανο και σπουδαίο στην Ευρώπη, οπότε δεν πειράζει.

-Εάν βάλουμε τον Βασίλη Σπανούλη της εποχής του στο ΝΒΑ στην τωρινή κατάσταση του ΝΒΑ, πιστεύετε πως θα πετύχαινε;

-Χωρίς αμφιβολία. Το ΝΒΑ όμως, όπως λέω συχνά, για τους Ευρωπαίους παίκτες, είναι σαν το Καζίνο. Μπορεί να είσαι σπουδαίος, αλλά να πας σε μια κακή κατάσταση και δεν λειτουργεί. Έχω ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Στο ίδιο Ντραφτ είχα τον Ζίζιτς και τον Ζούμπατς. Ίδια χώρα, ίδια ηλικία, ίδια θέση. Και τότε ο Ζίζιτς ήταν καλύτερος. Επιλέχθηκε στο 20κάτι και ο Ίβιτσα Ζούμπατς στο 30κάτι. Ο Ζούμπατς πήγε σε τέλειες συνθήκες, ο Ζίζιτς σε κακές συνθήκες. Τώρα, 7 χρόνια μετά, ο Ζίζιτς είναι από τους καλύτερους σέντερ στην Ευρώπη και ο Ζούμπατς σε μεγάλο συμβόλαιο με τους Λ.Α. Κλίπερς. Ο Μπίλι δεν είχε τύχη. Είχε έναν κόουτς που ό,τι και να έκανε, δεν τον εμπιστευόταν, απλά επειδή ήταν Ευρωπαίος.

- Όταν σας ανακοίνωσε πως θα αποσυρθεί, προσπαθήσατε να τον μεταπείσετε;

- Όχι δεν το έκανα. Ήταν πραγματικά η ώρα να το κάνει. Έπαιξε πολύ καιρό και στο μπάσκετ πρέπει να ξέρεις πότε να πας κάπου και πότε να φύγεις από κάπου. Ήταν πραγματικά η ώρα να αποσυρθεί. Θα μπορούσε σίγουρα να παίξει ακόμα μια χρονιά. Όμως με όχι σημαντικό ρόλο. Δεν θα ήθελα να τον δω να έχει μικρό ρόλο και συμφωνήσαμε και οι δύο πως ήρθε η ώρα να φύγει.

- Ποια είναι η αγαπημένη σας «Βασίλης Σπανούλης» ανάμνηση; Αυτό το συγκεκριμένο πράγμα που δείχνει ποιος ήταν ο Μπίλι.

- Είναι δύσκολο να πεις μια. Όλοι τον θυμούνται για τα μεγάλα σουτ, όμως δεν ήταν μόνο ένα, ήταν πολλά. Το να πεις ποιο ήταν το πιο σημαντικό είναι δύσκολο. Εγώ όμως πιστεύω πως δεν ήταν σουτ. Ήταν η ασίστ του στον Πρίντεζη στην Πόλη. Είναι κάτι που όλοι στην Ευρώπη το θυμούνται και θα το θυμούνται. Αυτό το παιχνίδι είναι πραγματικά σπέσιαλ.

- Πριν πάμε στον προπονητή Βασίλη Σπανούλη, έχω μια ακόμα ερώτηση για τον παίκτη. Τι θυμάστε από τις πρώτες διαπραγματεύσεις με τον Ολυμπιακό;

- Ήταν πραγματικά δύσκολο. Η απόφαση να το κάνεις θέλει θάρρος. Δεν είναι όπως σήμερα. Σήμερα είναι και πάλι δύσκολο, αλλά δεν πλησιάζει καν το πώς ήταν το 2010. Περίμενα πως μόλις δείχναμε πως θέλουμε να πάμε στον Ολυμπιακό, θα γινόντουσαν όλα γρήγορα. Γιατί ήταν κάτι που πίστευα πως θα άλλαζε το ευρωπαϊκό μπάσκετ και είδαμε μετά το άλλαξε. Αλλά για κάποιο λόγο δεν ήταν τόσο γρήγοροι. Πήρε 5 ή 6 εβδομάδες ερχόμουν Πέμπτη πρωί και Πέμπτη βράδυ γυρνούσα πίσω στο Βελιγράδι. Στο τέλος βρήκαμε λύση και ο Μπίλι πήγε. Είναι μια σπουδαία στιγμή για το Ευρωπαϊκό μπάσκετ αλλά και η νούμερο 1 στιγμή της καριέρας μου ως ατζέντης. Ό,τι και να κάνω τα επόμενα χρόνια, δεν θα το αλλάξει αυτό. Θα μείνει για πάντα η νούμερ 1 στιγμή της καριέρας μου.

- Ποια είναι τα σχέδιά σας για τον προπονητή Βασίλη Σπανούλη;

- Νομίζω πως έχει κάθε λόγο να πιστεύει πως θα κάνει καλύτερη καριέρα ως προπονητής απ’ ό,τι έκανε ως παίκτης. Για προπονητής είναι νέος. Αν σκεφτούμε πως ο Ντούντα δούλευε ως τα 70 του, ο Μπίλι έχει τουλάχιστον 25 χρόνια μπροστά του. Είναι ήδη πολύ κοντά στο τοπ επίπεδο. Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός μαζί του, αλλά μιλάω με πολλούς παίκτες που είχε πέρσι, αλλά και με τον Ντάνγκουμπιτς και με άλλους παίκτες, που όλοι λένε το ίδιο. Μια σπουδαία προπονητική καριέρα έρχεται. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Είμαι και πολύ χαρούμενος που βοήθησα σε αυτό. Υπήρχε μια περίοδος που δεν ήταν σίγουρος αν θέλει ή δεν θέλει να το κάνει. Τότε του παρουσίασα την ιδέα να γίνει προπονητής στο Adidas Next Generation. Φυσικά είπε «όχι, τι είναι αυτό;». Προσπάθησα πραγματικά και σιγά – σιγά να τον πείσω να το κάνει, απλά για να δοκιμάσει πώς θα δουλέψει αυτό. Μπορεί να μην του άρεσε. Να δει πώς είναι το να στέκεται στη γραμμή, πώς θα αντιδρούν μαζί του οι παίκτες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως ήμουν εκεί στο πρώτο του παιχνίδι. Ήταν ένα παιχνίδι στο τουρνουά του Βελιγραδίου απέναντι στη Μέγκα. Δεν πήγε καλά για τον προπονητή μας, γιατί η Μέγκα κέρδισε εύκολα, όμως μετά από το πρώτο δεκάλεπτο φαινόταν ξεκάθαρα πως θα γίνει μεγάλος προπονητής.

- Δουλέψατε με τον Βασίλη Σπανούλη. Δουλεύετε τώρα με τον Νίκολα Γιόκιτς. Ο ένας είναι ο σπουδαιότερος παίκτης της Ευρωλίγκας για πολλούς από εμάς, ο άλλος είναι από τους κορυφαίους Ευρωπαίους όλων των εποχών, παρότι είναι ακόμα πολύ νέος. Πόσο όμορφο είναι για έναν ατζέντη να βλέπει τους παίκτες του να μεγαλώνουν και να γίνονται τόσο μεγάλοι σταρ;

- Είναι πραγματικά υπέροχο συναίσθημα. Αναφέρατε αυτούς τους δύο, αλλά είναι πολλοί.

- Αυτοί είναι απλά οι δύο μεγάλοι σταρ.

- Ναι ναι. Και για αυτούς τους δύο, αλλά και για πολλούς ακόμα, δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα γίνουν. Είναι φυσικά ταλαντούχοι παίκτες, αλλά κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει για τον Βασίλη από την εποχή του Αμαρουσίου πως θα γίνει ίσως ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών στην Ευρωλίγκα. Ή για τον Γιόκιτς, ένα νέο παιδί που πήγε στη Μέγκα, πως θα γίνει τρεις φορές MVP του ΝΒΑ. Αν το πει κάποιος θα του πουν πως πρέπει να πάει στο νοσοκομείο και πως χρειάζεται βοήθεια. Αυτόν είναι κάτι σπουδαίο και απολαμβάνω αυτές τις στιγμές, όταν τα παιδιά μου καταφέρνουν κάτι. Εντάξει έχω παίκτες που είναι καλύτεροι από οικονομικής πλευράς, όμως είμαι υπερήφανος από πλευράς μου που χτίζουμε αυτή την καριέρα με συμβουλές, με κινήσεις. Πραγματικά το απολαμβάνω.

- Σας ρώτησα για τον Νίκολα Γιόκιτς. Απουσίασε από την Εθνική το καλοκαίρι. Πιστεύετε πως μαζί του θα μπορούσε να κατακτήσει το χρυσό η Σερβία;

- Ναι.

- Μιλήσατε μαζί του για την απόφασή του να μην είναι εκεί;

- Όχι ιδιαίτερα. Πριν χρόνια, όταν απουσίασε, όλη η χώρα ήταν εναντίον μου. Από τότε επέλεξα να μην εμπλακώ με αυτό, όμως ήξερα. Σκεφτείτε τι πέρασε φέτος. Τελείωσε τη σεζόν αργά τον Ιούνιο και έπαιξε εκατοντάδες παιχνίδια, αλλά σε αυτά τα εκατοντάδες παιχνίδια, έπαιξε 35-37 λεπτά. Και από τα 37 λεπτά η μπάλα είναι στα χέρια του για 25 λεπτά. Είναι θέμα κούρασης. Είναι δύσκολο για αυτόν να συνεχίσει το μπάσκετ 5 εβδομάδες μετά από αυτό. Του χρόνου ελπίζω πως η κατάσταση θα είναι διαφορετική.

- Οι Ολυμπιακοί αγώνες ίσως είναι κίνητρο για εκείνον.

- Δεν είναι αυτό. Για εκείνον και για πολλούς άλλους το κίνητρο είναι η Εθνική ομάδα. Πανευρωπαϊκό, Παγκόσμιο ή Ολυμπιακοί δεν έχει σημασία. Όλοι οι παίκτες τα τελευταία 25 χρόνια απουσιάζουν μερικές φορές. Κανείς δεν παίζει όλα τα 10-15 χρόνια στην Εθνική ομάδα. Οι φίλαθλοι είναι κατά αυτού. Εάν είσαι όμως είσαι μέτριος παίκτης, είναι λίγο εναντιωμένοι σε αυτό. Αν είσαι όμως σταρ και κάποιος που εγγυάται επιτυχία, τότε είναι πραγματικά ενάντια σε αυτό. Όμως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε στους ανθρώπους πως η επιθυμία τους να είναι οι παίκτες εκεί είναι αδύνατον να συμβεί.

- Εξηγήστε μας πόσο δύσκολο ήταν αυτό που έγινε στην Σερβία με τις δηλώσεις από την Παρτίζαν για εσάς;

- Όλα είναι κομμάτια της δουλειάς. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα γιατί είστε από εδώ και γνωρίζετε την Αθήνα. Όταν ο Σπανούλης πήγε στον Ολυμπιακό μου είπαν πως το σύνορο για εμένα είναι το Χίλτον και να μην πάω πιο πάνω. Και δεν πήγα πιο πάνω για 5 χρόνια. Μου είπαν πως γνώριζαν το πρόσωπό μου και ήταν επικίνδυνο. Άλλοι ατζέντηδες δεν το αντιμετωπίζουν αυτό. Στην Σερβία εάν φέρεις έναν ξένο και εκείνος παίξει άσχημα λένε απλά πως ήταν κακός παίκτης. Εάν όμως τον εκπροσωπώ εγώ λένε «Α ο Μίστο φταίει, εκείνος μας έφερε κακό παίκτη». Είναι ίσως κομμάτι της επιτυχίας που έχω και πρέπει να ζήσω με αυτό. Σχετικά με την Παρτίζαν δεν θέλω πραγματικά να μιλήσω πολύ, γιατί ό,τι και να πω θα τους κάνει μεγαλύτερη ζημιά από οτιδήποτε άλλο. Τα πάντα είναι λάθος από την διοίκηση. Ιδιαίτερα του Ζόραν Σάβιτς. Η συνέντευξη του προέδρου, με τον οποίο έχω πολύ καλές σχέσεις, που δόθηκε πριν από μια εβδομάδα, το μόνο που είχε αληθινό είναι πως το όνομά μου είναι Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Όλα τα άλλα είναι λάθος και είναι λάθος γιατί του έδωσαν λάθος πληροφορίες. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Αυτό που μου αφήνει πικρία είναι πως αυτή η ομάδα είχε ιστορία και πριν από αυτή την διοίκηση. Όλοι οι ατζέντηδες του κόσμου μαζί δεν έχουν κάνει το 10% από αυτά που έχω κάνει εγώ. Ο Πέκοβιτς ήθελε να πάει στη Χέμοφαρμ, πήγε τελικά εκεί. Πήραν και μεγάλο μπάι άουτ. Ο Λοβέρν και ο Βέστερμαν δεν είχαν ακούσει ποτέ για εκείνους. Τους πήγα εκεί. Υπάρχει τεράστιος αριθμός παικτών του Ερυθρού Αστέρα που πήγαν εκεί. Ο Βίτκοβατς, ο Όστοϊτς, ο Μπογκντάνοβιτς. Και τότε ζούσα το αντίθετο, με όλους τους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα να με μισούν, επειδή πήγαινα τους παίκτες εκεί. Το έκανα γιατί ήταν καλό για εκείνους. Ο Βουγιόσεβιτς ήταν εκεί, οι παίκτες αναπτυσόντουσαν και έπαιζαν στην Ευρωλίγκα. Ακόμα και αν όλα όσα λένε για τον Μαντάρ είναι αλήθεια, που δεν είναι αλήθεια, είναι το ακριβώς αντίθετο, Δεν θα έπρεπε να αντιδράσουν έτσι, γιατί δεν είναι ούτε το 10% σε σχέση με όσα έκανα για εκείνους στο παρελθόν. Επίσης πριν μερικά χρόνια, όταν ήρθε νέα διοίκηση και νέος πρόεδρος, είχαν προπονητή τον Τρινκιέρι και ήταν σε τραγική κατάσταση, γιατί είχαν τα χρήματα αλλά δεν μπορούσαν να βρουν τους παίκτες μέσα στη σεζόν. Προσπάθησα πολύ και στα μέσα της σεζόν έφερα τους Ρένφρο, Γιάραμαζ, Γιάνκοβιτς και Ζάγκορατς. 4 παίκτες με συμβόλαιο στην ACB. Βρήκα τρόπο και για τους 4 να βγουν από τα συμβόλαιά τους και να έρθουν στην Παρτίζαν, ώστε να ξεκινήσει μια νέα εποχή. Δυστυχώς έχουν κοντή μνήμη προφανώς. Αυτό είναι.

- Μιλήσατε για την κατάσταση με την Παρτίζαν, αλλά και για τις σχέσεις σας με τον Παναθηναϊκό και πως δεν μπορούσατε να πάτε πάνω από το σύνορο του Χίλτον. Πώς φτιάξατε αυτή την κατάσταση; Γιατί τώρα έχετε πολλούς παίκτες εκεί…

- Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας δεν θυμάμαι πώς ακριβώς έγινε. Τα χρόνια πέρασαν. Χρειαζόντουσαν παίκτες, είχαν αλλάξει πρόσωπα στην ομάδα και η ατμόσφαιρα ήταν διαφορετική. Ο «πόλεμος» είχε τελειώσει και όλοι είχαν αποδεχθεί την κατάσταση. Και αρχίσαμε σιγά – σιγά να συνεργαζόμαστε ξανά. Αν θυμάμαι καλά ήταν Άντι Πάνκο. Ο Πάνκο είχε υπογράψει με τον Παναθηναϊκό.

- Και ήταν η πρώτη ανταλλαγή στην ιστορία της Ευρωλίγκας.

- Νομίζω πως ήταν η πρώτη μου συμφωνία μετά το δράμα με τον Σπανούλη. Είναι λογικό. Περάσαν πολλά χρόνια και στο τέλος της ημέρας κατάλαβαν πως δεν έκανα κάποιο λάθος. Το ήξεραν και τότε, όμως ήταν ας πούμε επίπονο. Όπως ξέρετε είναι παράξενη κατάσταση. Πέρσι δεν είχα κανέναν παίκτη στον Ολυμπιακό για πρώτη φορά. Όμως έχουμε ακόμα πολύ καλές σχέσεις, φιλίες, όμως δεν είχα αυτό που χρειαζόντουσαν. Φέτος το ίδιο. Από τις 18 ομάδες της Ευρωλίγκας έχω παίκτες σε 15-16 και φέτος ο Ολυμπιακός είναι από τις ομάδες στις οποίες δεν έχω κανέναν παίκτη. Από την άλλη βλέπετε τώρα στον Παναθηναϊκό πως είναι ο κόουτς και τρεις παίκτες. Πέρσι ήταν επίσης ο κόουτς. Είναι κομμάτι της δουλειάς του ατζέντη.

- Μιλήσατε για τον προπονητή που είχε ο Παναθηναϊκός (Ντέγιαν Ράντονιτς). Τι πήγε λάθος σε αυτή την κατάσταση πέρσι; Γιατί βεβαίως είναι καλός προπονητής…

- Κατά τη γνώμη μου οι άνθρωποι γύρω του. Δεν μιλάω για τον ιδιοκτήτη γιατί πέρσι δεν ενεπλάκη στα πράγματα. Ο μάνατζερ και ο ασίσταντ μάνατζερ δεν τον άφησαν να φτιάξει την ομάδα του. Για παράδειγμα, πίεζα πολύ έντονα για να υπογράψουν τον Πετρούσεφ. Γιατί ο Πετρούσεφ πραγματικά δεν ήθελε να επιστρέψει, λόγω της κατάστασης μεταξύ Παρτίζαν και Ερυθρού Αστέρα. Και οι δύο ομάδες τον ήθελαν σαν τρελές, αλλά ήθελε να απαλλαχθεί από αυτή την κατάσταση. Επιπλέον η τιμή του ήταν αστεία. Δεν θυμάμαι καλά αλλά νομίζω ήταν 350.000 ή κάτι τέτοιο. Εκείνοι όμως είπαν όχι και πήραν κάποιους άλλους. Στο τέλος της ημέρας η ομάδα που έφτιαξαν δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο παίζει ο Ράντονιτς. Ειλικρινά, όταν ξεκίνησε η σεζόν το ήξερα. Το μόνο ερωτηματικό ήταν ο χρόνος.

- Πόσο καιρό θα μείνει;

- Πόσο καιρό θα επιβιώσει εκεί. Τώρα κάποιοι άνθρωποι εδώ γελούν μαζί του, όμως δεν είναι σωστό αυτό. Είναι ο πιο πετυχημένος κόουτς στην ιστορία της Αδριατικής λίγκας. Ήταν πολύ επιτυχημένος με την Μπάγερν. Πέρσι πριν τον Παναθηναϊκό κέρδισε το Σέρβικο Κύπελλο και την ABΑ. Και ξέρεις ποιος ήταν απέναντί του; Ο καλύτερος προπονητής της Ευρώπης. Αν το κάνεις αυτό είσαι τουλάχιστον σωστός προπονητής. Εδώ όμως γελούν μαζί του και λένε πως έφεραν τον Μίκι Μάους. Που δεν είναι αληθινό. Όπως είπαμε, κάποιες φορές κάποια πράγματα δεν λειτουργούν.

- Στην Ευρώπη λέμε συχνά ότι οι ευρωπαίοι παίκτες δεν είναι όσο σπουδάιοι όσο ήταν κάποτε. Δεν υπάρχει πλέον ο Βασίλης Σπανούλης, παίκτες όπως ο Ντόντσιτς και ο Γιόκιτς παίζουν στο NBA, αλλά έχουμε κάποιες σταχτοπούτες όπως ο Αβράμοβιτς που ήρθε από το πουθενά και έλαμψε σε ένα μεγάλο τουρνουά όπως το Μουντομπάσκετ και ήταν και εξαιρετικόw με την Παρτιζάν πέρυσι. Πείτε μας για αυτήν την κατάσταση.

- Φυσικά, είναι ο ήρωας της χώρας, δεν μπορεί να βγει στο δρόμο, όλοι τρελαίνονται μαζί του. Είχε πολύ δύσκολο δρόμο, με πολλούς τραυματισμούς, αλλά δεν υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν πιο σκληρά από αυτόν. Όταν ήταν νέος έπαιξε για μια μικρή ομάδα και τον πήρε η Μέγκα σαν καλεσμένο για το Adidas Next Generation. Ζύγιζε 50 κιλά τότε. Πολύ καλό παιδί. Είναι αριστερόχειρας και πάντα μου άρεσαν αυτοί οι παίκτες. Μετά το τουρνουά του έδωσα μερικά παπούτσια της Μέγκα. Μετά για πολλά χρόνια δεν έκανα κάτι για αυτό το παιδί. Δεν ήμουν ο ατζέντης του. Έπαιζε στη σερβική λίγκα για την Μπόρατς Τσάτσακ. Η ομάδα δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο και το πρωτάθλημα πολύ κακό. Αλλά αυτός ήταν απίστευτος. Και πήγα να παρακολουθήσω ένα παιχνίδι στο Βελιγράδι. Έιχε 11 ριμπάουντ 6 ασίστ και 47 πόντους. Έβαλε δύο τρίποντα από τα δέκα-έντεκα μέτρα. Έτσι μετά το παιχνίδι αποφάσισα να τον εκπροσωπήσω. Παρά το γεγονός ότι δεν παίρνω παίκτες από αυτή τη λίγκα. Αλλά είπα ότι θα τον εκπροσωπήσω. Μιλήσαμε και του είπα: Κοίτα από αυτό το πρωτάθλημα δεν θα πας πουθενά στην καριέρα σου, αλλά εγώ ξέρω τον τρόπο. Πρέπει να σε βάλω στο καμπ του Τρεβίζο. Κάτι το οποίο ήταν πολύ δύσκολο. Το να βρεις θέση από τη σερβική λίγκα εκεί. Αλλά το έκανα και του είπα. Σε αυτό το καμπ δεν παίζεται σοβαρό μπάσκετ, γιατί οι παίκτες δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Οπότε πάικτες σαν τον Τέπιτς και τον Κέτσμαν που χρειάζονται σύστημα μοιάζουν κακοί και δεν πηγαίνουν εκεί. Αλλά αυτοί που δεν χρειάζονται κανέναν για να σκοράρουν, όπως τότε ο Αβράμοβιτς φαίνονται καλοί στο καμπ. Οπότε τον βάλαμε εκεί και φυσικά έλαμψε. Πίεση σε όλο το γήπεδο, τρίποντα και ξαφνικά λάβαμε κάποιες προσφορές και υπέγραψε με τη Βαρέζε. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο δύσκολο και μη ρεαλιστικό είναι να πας από μια μεσαία ομάδα της σερβικής λίγκας σε μια ομάδα του ιταλικού πρωταθλήματος. Είναι σαν να έπαιζε σε ομάδα της δεύτερης κατηγορίας στην Ελλάδα. Και μάλιστα είχαν την επιλογή να υπογράψουν και αμερικάνους παίκτες αλλά επέλεξαν τον Άλεξ. Δεν ήταν σαν τις ισπανικές που μπορούν να έχουν μέχρι δύο αμερικάνους. Μετά από αυτό όλα ήταν εύκολα. Αλλά αυτό το άλμα άλλαξε την πορεια της καρίερας του. Σήμερα ο κόσμος μιλάει για τον «υπουργό της άμυνας», κορυφαίο κλέφτη όλων των εποχών, εξαιτίας της άμυνάς του. Αυτό που δεν βλέπουν είναι πως αυτός ο τύπος και ο Μπογκντάνοβιτς ήταν οι μοναδικοί σε αυτή την ομάδα που μπορούσαν να σκοράρουν 40 πόντους. Πραγματικά μπορεί να το κάνει. Όμως έβαλε την ομάδα πάνω από όλα. Είδατε πως όταν όλη η ομάδα είχε κολλήσει, σκόραρε 15 πόντους στο τέταρτο δεκάλεπτο του τελικού. Είμαι πολύ χαρούμενος για εκείνον. Είναι ένας σπουδαίος τύπος με ένα δύσκολο μονοπάτι και στο τέλος της ημέρας τώρα είναι ήρωας και καλά πράγματα έρχονται για εκείνον.

-Η συνέντευξή σας ήταν μεγάλο γεγονός για την οικογένεια του Sportal και μιλήσαμε με τους Σέρβους συναδέλφους μας. Το πρώτο που ήθελαν να σας ρωτήσουμε δεν ήταν για την Παρτίζαν, δεν ήταν για την απουσία του Γιόκιτς, αλλά ήταν για τον Νίκολα Τόπιτς και το αν θα τον στείλετε κατευθείαν στο ΝΒΑ. Ποια είναι τα πλάνα σας για εκείνον;

- Ο Νίκολα Τόπιτς είναι παίκτης του Ερυθρού Αστέρα, που είμαι πολύ μεγάλος τώρα και δεν ήταν βέβαιο πως θα πάρει χρόνο. Αποφασίσαμε να μείνει στην Μέγκα και να παίξει 30+ λεπτά. Θα έχει μια καλή σεζόν και θα δούμε τι θα συμβεί. Γενικά, επειδή είναι πόιντ γκαρντ, θεωρώ πως θα ήταν καλό να επιλεχθεί στο Ντραφτ και να μην πάει αμέσως, αλλά να παίξει ένα χρόνο στον Ερυθρό Αστέρα του χρόνου, γιατί θα είναι πιο έτοιμος να παίξει σε σχέση με τώρα. Στην προετοιμασία, απέναντι στην Κλουζ, που είναι ομάδα του EuroCup, είχε σχεδόν τριπλ - νταμπλ. Κάθε εβδομάδα βελτιώνεται. Μιλάω μαζί του νομίζω περισσότερο από κάθε άλλον στην καριέρα μου. Κάτι σπουδαίο έρχεται. Είναι σπουδαίο παιδί, πολύ έξυπνο, πολύ συγκεντρωμένο. Πιστεύω πως σε αυτή την κατάσταση, όπου δεν υπάρχουν πόιντ γκαρντ, θα γίνει κάτι πολύ μεγάλο. Με κάποιο τρόπο, αυτό το όνομα είναι κάτι απίστευτο. Νίκολα Πέκοβιτς, Νίκολα Γιόκιτς, Νίκολα Γιόβιτς, Νίκολα Τόπιτς. Θα μπορούσα να είμαι ατζέντης μόνο για τους «Νίκολα».

-Φτάνουμε στο τέλος σιγά - σιγά. Κοιτούσα την λίστα σας και είδα δύο ελληνικά ονόματα. Τον Ιωάννη Παπαπέτρου και τον Δημήτρη Αγραβάνη. Αν έχετε κάποιον ακόμα και δεν το είδα, είναι δικό μου λάθος. Ποια είναι τα σχέδιά σας για εκείνους;

- Ο Παπαπέτρου υπέγραψε συμφωνία δύο ετών με τον Παναθηναϊκό. Μίλησα μαζί του και είναι πολύ χαρούμενος. Είπε πως η ομάδα του 2023 και εκείνη του 2021 έχουν κοινά μόνο τα χρώματα και το όνομα. Τα πάντα έχουν αλλάξει, όλα είναι πολύ καλύτερα και είναι πολύ ενθουσιασμένος. Είδατε πως είχε ένα πολύ καλό Παγκόσμιο Κύπελλο, οπότε θα έχει έναν σημαντικό ρόλο. Δεν υπάρχει κάποια δουλειά για τον ατζέντη, γιατί μιλάμε για διετές συμβόλαιο. Ο Αγραβάνης δεν είχε πρόταση. Με κάλεσε αρχές Σεπτεμβρίου και δεν ήθελα να τον αναλάβω. όχι γιατί είναι κακός παίκτης. Είναι πολύ καλός. Απλά ήταν αργά. Του είπα πως μπορεί να μην μπορέσω να του βρω δουλειά, οπότε δεν θα είμαι επιτυχημένος. Αυτό δεν είναι το στυλ μου. Του είπα πως πρέπει να το σκεφτώ. Τελειώσαμε την συζήτηση και 3 λεπτά μετά με κάλεσαν από την Λούγκο και μου είπαν πως ο Νάκιτς τραυματίστηκε και χρειάζονται ένα 4άρι που σουτάρει. Είπα πως αυτό είναι σημάδι. Τους είπα πως μπορεί να γίνει δουλειά με αυτόν τον παίκτη, αντέδρασαν πολύ καλά και πήρα τον Αγραβάνη και του είπα πως τελικά θα γίνω ο ατζέντης του.

- Ήταν η πιο γρήγορη δουλειά όλων των εποχών!

- Ναι και όλο αυτό δεν ήταν περισσότερο από 20 λεπτά. Αν δεν με καλούσε εκείνο το πρωί, θα τους είχα στείλει κάποιον άλλον. Αν δεν είχε χτυπήσει ο παίκτης, πιθανότατα δεν θα τον αναλάμβανα γιατί δεν είχα δουλειά για εκείνον. Όλα όμως μπήκαν στη θέση τους. Η μπασκετική του φήμη είναι πολύ καλή, όμως η συναισθηματική του φήμη είναι πολύ κακή. Του μίλησα για αυτό και του είπα πως πρέπει να αλλάξει. Αν αλλάξει, τώρα έχει μια πραγματική ευκαιρία με την ACB. Είναι μια μικρή ομάδα, αλλά μπορεί να γίνει τραμπολίνο. Αν μείνει συγκεντρωμένος και όλα πάνε καλά πιστεύω πως θα πάει καλά. Γιατί η πιο περιζήτητη θέση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν είναι ο πλέι μέικερ πλέον. Όλοι ψάχνουν για ένα «4» που σουτάρει και κανείς δεν μπορεί να βγει. Είπα στους συνεργάτες μου για τα επόμενα χρόνια να δώσουν έμφαση στα «4» που σουτάρουν, γιατί αν έχεις τέτοιο παίκτη τον υπογράφεις πολύ εύκολα. Παλιά γινόταν αυτό με τους σέντερ. Τώρα, εάν έχεις κανονικό «5» δεν ξέρεις τι να τον κάνεις.

- Τι τύπος είναι ο κόουτς Αταμάν; Μοιάζει να είναι «έξω καρδιά» και πολύ καλός για παρέα, όμως πώς είναι πραγματικά;

- Έχεις απόλυτο δίκιο. Εάν πρέπει να διαλέξω έναν προπονητή για να πάω για δείπνο, για ποτό ή για διακοπές, είναι πιθανότατα ο νούμερο 1. Βρήκε τον δικό του τρόπο. Κάποιοι λένε πως «δεν κάνει αυτό, δεν κάνει το άλλο», όμως στο τέλος της ημέρας είναι ο πιο πετυχημένος μετά τον Ομπράντοβιτς. Έχει κερδίσει όλες τις διοργανώσεις του κόσμου. Δύο φορές την Ευρωλίγκα, την τρίτη ήταν ο κόβιντ και την τέταρτη έφτασε στον τελικό. Ποιος το έκανε αυτό 4 σερί χρόνια; Κανείς. Απολαμβάνω κάθε στιγμή μαζί του. Ακόμα και στην συνεργασία είναι εύκολος τύπος. Τον αγαπώ πραγματικά.

- Και το τελευταίο πράγμα. Πόσο δύσκολο είναι να βρεις τον επόμενο Βασίλη Σπανούλη;

- Να τον βρεις; Αδύνατον. Όμως θα έρθει μόνος του. Κάποιος θα έρθει. Συνέβη τόσες πολλές φορές. Λέμε «τι θα γίνει όταν αυτός αποσυρθεί;» και μετά εμφανίζεται ένας Νίκολα Γιόβιτς. Ο Νίκολα Τόπιτς είναι καλύτερος από όλους στα 18 τους. Δεν σημαίνει πως θα είναι στα 21 ή 22. Αυτή είναι η ομορφιά αυτής της δουλειάς. Παιδιά παίζουν μπάσκετ σε όλη την Ευρώπη και αργά ή γρήγορα μεγάλα ταλέντα έρχονται. Ειδικά στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Και μπορώ να σου πω πως τα παιδιά της Μέγκα που έχουν γεννηθεί 2008 και 2009 είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί ποτέ. Υπάρχουν πέντε εξ αυτών που είναι απίστευτα ταλέντα.