Ο Σιμόες στο Sportal: «Είμαι εθισμένος στην ΑΕΚ, ο Μελισσανίδης είναι ηγέτης με μεγάλη καρδιά, το βλέμμα του τα λέει όλα»

Ο μυστικός αρχηγός που αγάπησε την ΑΕΚ και αγαπήθηκε όσο λίγοι, ο Αντρέ Σιμόες μιλάει για όλους και για όλα στο Sportal. Για τις πιο σημαντικές στιγμές του, τους τίτλους και τα «χρυσά» γκολ που πέτυχε στην επταετία που φόρεσε τα «κιτρινόμαυρα», τα όσα έζησε με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, την πικρία που δεν πρόλαβε να ζήσει το όνειρό του στην «OPAP Arena», αλλά και για το ενδεχόμενο μια μέρα να επιστρέψει στην Ένωση.

Ήταν βράδυ 1ης Ιουνίου προς 2 Ιουνίου του 2015. Το «Ελευθέριος Βενιζέλος» είχε κατακλυστεί από οπαδούς που περίμεναν πως και πως το νέο μεγάλο μεταγραφικό απόκτημα της ομάδας τους. Η απόκτηση αυτή είχε κάνει πολύ μεγάλο θόρυβο και οι προσδοκίες ήταν στα ύψη. Μόλις έκανε την εμφάνισή του ο παίκτης στην αίθουσα αφίξεων, τα φλας δεν σταματούσαν να αστράφτουν και τα συνθήματα των οπαδών ακούγονταν το ένα μετά το άλλο. 

Ο Μίκαελ Εσιέν δικαιωματικά προκαλούσε τόσο ντόρο. Ήταν άλλωστε μεγάλο, πολύ μεγάλο όνομα για τα ελληνικά δεδομένα και η απόκτησή του από τον Παναθηναϊκό δεν θα μπορούσε παρά να θεωρείται η μεταγραφή του καλοκαιριού. Την ίδια στιγμή «πατούσε» Αθήνα και ένα πολύ πιο μικρό και άγνωστο όνομα. Ο Αντρέ Σιμόες. Η άφιξη στην Ελλάδα για τον Πορτογάλο ήταν μια λιτή διαδικασία. Δεν κατακλύστηκε από φλας η αίθουσα, δεν βρέθηκαν εκατοντάδες οπαδοί της ΑΕΚ στο αεροδρόμιο να τον υποδεχθούν. Από τους παρευρισκόμενους εκείνη την ημέρα στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» μόνο οι άνθρωποι της ΑΕΚ ήξεραν το πρόσωπο του Σιμόες που έκανε την εμφάνισή του εκείνο το βράδυ για να υπογράψει τετραετές συμβόλαιο στην Ένωση.

Οταν λίγο αργότερα, ο Αντρέ Σιμόες έβαλε την υπογραφή του στην ΑΕΚ, κανείς δεν περίμενε να παραμείνει στην ομάδα για επτά χρόνια και στη συνέχεια να αποτελέσει έναν από τους πιο σημαντικούς παίκτες της Ένωσης που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας τα τελευταία χρόνια, πραγματοποιώντας 226 συμμετοχές, με 11 γκολ και επτά ασίστ.

Ο 33χρονος Πορτογάλος μέσος υπήρξε αρχηγός της ΑΕΚ κι έγινε παίκτης-σύμβολο για το κλαμπ. Κατέκτησε πρωτάθλημα και Κύπελλο και αγωνίστηκε στο Champions League. Ο «Σίμο» κέρδισε τους πάντες με τον χαρακτήρα και το πάθος του και μέχρι την τελευταία στιγμή έδωσε ό,τι είχε για την ομάδα. Σήμερα, είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές ξένος ποδοσφαιριστής με την κιτρινόμαυρη φανέλα με 226 συμμετοχές και πίσω μόνο από το «ιερό τέρας» Τόνι Σαβέβσκι, που είχε 463 και πάνω από τον Ντανιέλ Μπατίστα των 193. 

Ο Σιμόες αποχώρησε από την ΑΕΚ, έπειτα από επταετία, ως παντοτινός φίλος της Ένωσης αλλά και με πίκρες. Μολονότι ήθελε πολύ να μπει στο γήπεδο, λίγους μήνες πριν η ομάδα μπει στο νέο της σπίτι αποχωρεί από την Ελλάδα. Πλέον αγωνίζεται στην πατρίδα του για λογαριασμό της Φαμαλικάο, αλλά όπως τόνισε στο Sportal επιθυμία του μια μέρα είναι να φορέσει ξανά τον Δικέφαλο στο στήθος.

Ο Αντρέ Σιμόες μιλάει για όλους και για όλα στο Sportal. Για τις πιο σημαντικές στιγμές του, τους τίτλους και τα χρυσά γκολ που πέτυχε στην επταετία που φόρεσε τα «κιτρινόμαυρα», τις στιγμές με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, την πικρία που δεν πρόλαβε να ζήσει το όνειρό του στην «OPAP Arena» αλλά και για το ενδεχόμενο μια μέρα να επιστρέψει στην Ένωση.

Το 2015 αποφασίζεις να φύγεις για πρώτη φορά από την πατρίδα σου και να έρθεις στην Ελλάδα για την ΑΕΚ; Θυμάσαι την διαδικασία; Πώς πήρες την απόφαση να αγωνιστείς για πρώτη φορά μακριά από την χώρα σου;

«Ηταν η πρώτη μου περιπέτεια μακριά από την πατρίδα μου. Προτού πάρω την απόφασή μου να έρθω στην ΑΕΚ είχα προτάσεις από τρεις ακόμη ομάδες. Ωστόσο, ήθελα ΑΕΚ. Από την πρώτη στιγμή που μου μίλησαν οι άνθρωποι της ομάδας ένιωσα κάτι ωραίο. Πίστεψα στο πρότζεκτ που μου παρουσίασαν. Είναι μια μεγάλη ομάδα άλλωστε με ιστορία. Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι η επιλογή μου ήταν σωστή για την ΑΕΚ. Τότε ήταν στη Β’ εθνική αλλά αυτό δεν με προβλημάτισε και είπα αμέσως ναι. Στη γυναίκα μου θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι της είπα ‘’κοίταξε θα πάμε στην Ελλάδα. Είναι η καλύτερη επιλογή για τη ζωή μας και την καριέρα μου’’».

Τι ήταν αυτό που σε έπεισε για να πεις το «ναι» στην ΑΕΚ; Ηταν κάτι που σου είπε ο Δημήτρης Μελισσανίδης για να σε πείσει;

«Εζησα μια ταινία στην ΑΕΚ»

«Παρά το γεγονός ότι τότε η ομάδα ήταν στη δεύτερη κατηγορία, οι άνθρωποι της ΑΕΚ μου πέρασαν τη φιλοσοφία του συλλόγου και φυσικά μου μίλησαν και για τον κ. Μελισσανίδη. Τότε η ομάδα ήθελε την απευθείας άνοδο και ήμουν βέβαιος για τις επιλογές μου. Ετσι δεν το πολυσκέφτηκα, έφτιαξα τις βαλίτσες μου και μπήκα στο αεροπλάνο. Ότι μου είπαν ήταν σωστό. Αυτό διαπίστωσα. Την επόμενη χρονιά μόλις η ΑΕΚ ανέβηκε, είχαμε την ευκαιρία να κερδίσουμε το Κύπελλο Ελλάδας κόντρα στον Ολυμπιακό. Ειχαμε φανταστική χρονιά. 

Δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ειδικά το πρώτο παιχνίδι που παίξαμε στην έδρα μας με τους οπαδούς στο πλάι μας. Δεν είχαμε ακόμη τη φυσική μας έδρα, αλλά θυμάμαι το πρώτο φιλικό που δώσαμε κόντρα στη Σεβίλλη ήταν φανταστικό. Με τον Δέλλα στον πάγκο. Ηταν η πρώτη μου εμπειρία σε ένα γήπεδο με τόσους παθιασμένους οπαδούς. Δεν το είχα ξαναζήσει στην καριέρα μου. Για να είμαι ειλικρινής ζούσα το όνειρό μου. Ζούσα αυτό που ονειρεύεται κάθε ποδοσφαιριστής. Γι’ αυτό από την πρώτη ημέρα ήμουν τόσο εθισμένος στην ΑΕΚ και συνδεδεμένος με το κλαμπ».

«Ο Μελισσανίδης είναι ένας πρόεδρος με μεγάλη καρδιά»

Πως ήταν η πρώτη σου χρονιά στην ομάδα; Περίμενες αυτά που αντίκρισες;

«Ναι μπορώ να πω ότι περίμενα να δω αυτά που είδα όταν έφτασα για πρώτη φορά στην Αθήνα. Αλλωστε μου τα είχαν εξηγήσει πολύ ωραία και οι άνθρωποι της ΑΕΚ. Φυσικά όταν συνάντησα για πρώτη φορά τον κ. Μελισσανίδη ήταν μια πολύ ωραία στιγμή. Είναι μια σπουδαία και μεγάλη προσωπικότητα. Είναι από τους καλύτερους χαρακτήρες που έχω συναντήσει στην Ελλάδα. Ηταν ο άνθρωπος που βλέπεις και λες ότι το βλέμμα του τα λέει όλα’’. Ηταν πάντα δίπλα στην ομάδα. Βέβαια είναι και σκληρός με την ομάδα κι αυτό δικαιολογημένα γιατί θέλει το καλό της ΑΕΚ. 

Είναι ένας πρόεδρος με μεγάλη καρδιά. Στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου, ήταν πάντα εκεί για να με βοηθήσει σε ό,τι χρειαζόμουν. Το 2020 όταν είχα ένα σοβαρό ζήτημα με την οικογένειά μου, ήταν δίπλα μου. Σαν φίλος, σαν πρόεδρος. Δεν με άφησε ποτέ μόνο. Ούτε εμένα ούτε και την οικογένειά μου. Μας έδωσε τεράστια στήριξη. Κι αυτή είναι η διαφορά ενός καλού προέδρου κι ενός φανταστικού προέδρου. Ο κ. Μελισσανίδης δεν χρειάζεται να πει πολλά. Θα σε συμβουλέψει και θα σε βοηθήσει στα δύσκολα. Εκεί που τον χρειάζεσαι. Τις στιγμές που νιώθεις αδύναμος».

Στην ΑΕΚ και την Αθήνα έμεινες για επτά χρόνια. Ενιωσες ότι εδώ βρήκες μια δεύτερη πατρίδα; Ένα δεύτερο σπίτι;

«Ηταν σαν να πρωταγωνιστούσα σε ταινία. Την πρώτη φορά που ήρθα στην Αθήνα για την ΑΕΚ είχα υπογράψει διετές συμβόλαιο. Το 2015 κατακτήσαμε το Κύπελλο και είχα κάνει καλά παιχνίδια. Εγώ ήμουν χαρούμενος στον σύλλογο. Όπως και η ΑΕΚ. Το ίδιο και η οικογένειά μου ήταν ευτυχισμένη. Όλα ήταν ένα όνειρο. Ειδικά όταν κερδίσαμε το Κύπελλο ήταν φανταστικό. Εβλεπες τους οπαδούς μας να τρέχουν στους δρόμους και να μας αποθεώνουν. 

Ηταν πολύ σημαντικό επίτευγμα. Το 2016 ανανέωσα το συμβόλαιό μου. Σκεφτόμουν ότι θα έμενα στην ομάδα για πάρα πολλά χρόνια μιας και δέθηκα μαζί της. Δεν ήθελα ποτέ να φύγω από τον σύλλογο. Το 2017 δεν καταφέραμε να κερδίσουμε κάποιον τίτλο, αλλά την επόμενη σεζόν βίωσα την καλύτερη σεζόν στην ΑΕΚ. 

Κατακτήσαμε το πρωτάθλημα μετά από τόσα χρόνια. Παίξαμε και στο Champions League αλλά δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε αρκετά. Μπήκαμε όμως στο Europa League με τον Μανόλο Χιμένεθ. Κάναμε εξαιρετική πορεία στους ομίλους, χωρίς να δεχθούμε ούτε μία ήττα. Όλα πήγαιναν τέλεια για εμένα και για την ομάδα. Εζησα τα καλύτερα μου χρόνια στην ΑΕΚ. Επειτα έγινα αρχηγός της ομάδας και ήταν πολύ σημαντικό για εμένα. Είναι ένα κλαμπ που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Σε όλη μου τη ζωή θα θυμάμαι την ΑΕΚ. 

«Η Ελλάδα είναι το πρώτο σπίτι μου»

Σήμερα προσπαθώ να έχω επαφή όσο μπορώ με ανθρώπους της ομάδας και να κλέβω λίγο χρόνο για να παρακολουθώ τα παιχνίδια της. Θέλω να έρχομαι συνέχεια στην Ελλάδα για να βλέπω από κοντά τα ματς. Λίγο δύσκολο αλλά θέλω να είμαι εκεί. Όταν κατέκτησε το πρωτάθλημα ήμουν δίπλα της και στο νέο γήπεδο. Ηταν κάτι μοναδικό. Ενιωσα ότι έπρεπε να ήμουν κι εγώ εκεί. Να το ζήσω. Να το δω με τα μάτια μου. Ακόμα και δεν ανήκω πλέον στην ομάδα, ο κόσμος συνεχίζει να με αγαπάει. Αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω».

Σου έμεινε πικρία από την αποχώρησή σου; Περίμενες διαφορετικά τα πράγματα;

«Τη σεζόν 2020-21 ήταν μια δύσκολη περίοδος. Όχι μόνο για την ομάδα και για τους ποδοσφαιριστές. Αλλά για όλο τον κόσμο. Ηταν η εποχή του Covid. Είχαμε κάποιες δυσκολίες στα παιχνίδια μας. Δεν παίζαμε όπως θα έπρεπε να παίζουμε. Όλα όμως τα καλά έχουν κι ένα τέλος. Ημουν στην ΑΕΚ τόσα χρόνια, κάποιοι από τον σύλλογο αποφάσισαν να μην ανανεώσουμε τη συνεργασία μας. Από την πλευρά μου περίμενα κάτι, διότι ήθελα να μείνω κι άλλα χρόνια. Αλλά αυτό δεν συνέβη. Μετά έλαβα κάποιες καλές προσφορές και πήρα την απόφαση να επιστρέψω στην Πορτογαλία. Μπορεί να μην ήταν η καλύτερη απόφαση αλλά δεν μπορούμε να κοιτάμε πίσω».

Πως ήταν η ζωή σου στην Ελλάδα; Όταν δεν είχες υποχρεώσεις με την ομάδα τι έκανες;

«Δεν μπορώ να πω ότι ήταν το δεύτερο μου σπίτι η Ελλάδα. Δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Η Ελλάδα είναι το πρώτο μου σπίτι και θα εξηγήσω τον λόγο. Ξεκίνησα να συζώ με τη γυναίκα μου με τον ερχομό μου στην Ελλάδα. Ξεκίνησα να είμαι ποδοσφαιριστής σε κορυφαίο επίπεδο στην Ελλάδα. Αγάπησα την πρώτη μου στην Ελλάδα. Όλα τα ξεκίνησα στην Ελλάδα. Κάθε φορά που υπήρχαν διακοπές, επέστρεφα στην Πορτογαλία. Φυσικά είναι πολύ ωραία να βλέπεις συγγενικά σου πρόσωπα και φίλους. 

Ωστόσο, μετά από μερικές ημέρες μου έλειπε το σπίτι μου στην Ελλάδα, η ζωή στην Ελλάδα, τα πάντα. Οπότε το σπίτι μου είναι η Ελλάδα. Γι’ αυτό λέω ότι έχω γίνει Έλληνας. Ηταν τέλεια. Όλα. Εχω τα καλύτερα να λέω. Η Ελλάδα δεν είναι ψυχρή χώρα σαν άλλες, όπως η Γερμανία, η Ελβετία. Εκεί όπου ο κόσμος δεν νοιάζεται. Δεν λένε καλημέρα, δεν είναι ευγενικοί μαζί σου. Η Ελλάδα είναι σαν την Πορτογαλία. Ολοι σε αγκάλιαζαν εδώ. Εδώ γίνεσαι φίλος με τους γείτονες με το καλημέρα.

Το πρόγραμμά μου στην Ελλάδα ήταν συνεχώς προπονήσεις. Ηθελα πάντα να γίνομαι όλο και καλύτερος και να διατηρούμαι σε φόρμα. Μετά περνούσα χρόνο με την οικογένειά μου. Είτε στο σπίτι, είτε κάνοντας βόλτες στην Αθήνα. Τα απογεύματα έπαιζα με την κόρη μου και τη γυναίκα μου σε παιδότοπους. Ημουν βέβαια σπιτόγατος. Δεν ήθελα να ήμουν έξω πολλές ώρες και να τρέχω σε εμπορικά κέντρα για ψώνια ή το βράδυ να πηγαίνω έξω για ποτό και τέτοια διάφορα. Προτιμούσα σπίτι με την οικογένειά μου. Κλασσικά πράγματα και ήρεμη ζωή στην Αθήνα».

Εχεις καταγράψει 227 συμμετοχές με την ΑΕΚ, τις περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα που αγωνίστηκες. Ποια είναι τα παιχνίδια που θα θυμάσαι για πάντα;

«Να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι ακριβώς τον αριθμό στο μυαλό μου. Αλλά το πιο σημαντικό για εμένα δεν είναι ότι έπαιξα τόσα πολλά ματς, αλλά το γεγονός ότι έγινα ο δεύτερος ξένος παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές. Κι αυτό είναι κάτι σπουδαίο για εμένα. Όπως και η σύνδεση που είχα με τον σύλλογο και τους οπαδούς. Σχεδόν όλα  τα ματς μου έχουν μείνει στη μνήμη. Οποτε η ΑΕΚ με χρειάστηκε, ήμουν πάντα εκεί. Είμαι παίκτης που του αρέσουν τα δύσκολα και οι προκλήσεις. Κάθε φορά που η ομάδα τα έβρισκε σκούρα προσπαθούσα για το καλύτερο». 

Ξεκίνησες να σκοράρεις το 2017 και με τα γκολ σου συνέβαλες τα μέγιστα ώστε η ΑΕΚ να προκριθεί στο Europa League. Αγωνίστηκες και στο Europa League και στο Champions League. Ποιο παιχνίδι θυμάσαι πιο έντονα; Ηταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα;

«Το ματς που θυμάμαι ήταν με την Κλαμπ Μπριζ που νικήσαμε 3-0 στην έδρα μας, διότι τότε ήταν μια δύσκολη περίοδος για εμάς. Χάσαμε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας νωρίτερα και μας αμφισβητούσαν. Είχαμε την ευκαιρία να μπούμε στο Europa League ύστερα και ήταν μια ξεχωριστή στιγμή για εμένα τότε. Η γυναίκα μου μάλιστα ήταν έγκυος και δεν είχαμε χρόνο να το πούμε σε κανέναν. Προτιμήσαμε να το κρατήσουμε μεταξύ μας. Σε εκείνο το παιχνίδι με την Κλαμπ Μπριζ, ήμουν σε κορυφαία φόρμα. Σκόραρα δύο φορές. 

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό το ματς. Θυμάμαι ότι στον πανηγυρισμό μου έκρυψα την μπάλα κάτω από τη φανέλα μου και το αφιέρωσα στη γυναίκα μου. Πήραμε και το εισιτήριο για το Europa League και είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Μετά ήρθε η καλή πορεία στο Europa League. Παίξαμε με Ντιναμό Κιέβου, Μίλαν. Κι επίσης είχα την ευκαιρία με την ΑΕΚ να παίξω στο Champions League. Κάτι που ονειρεύονται όλοι οι ποδοσφαιριστές. Κι εγώ το έζησα κι αυτό με την ΑΕΚ». 

Το 2020 σκόραρες και κόντρα στη Βόλφσμπουργκ. Πώς το ένιωσες αυτό το γκολ;

«Ηταν ένα ακόμη παιχνίδι που η ομάδα δεν τα πήγαινε καλά. Παίξαμε στην έδρα μας και ήταν μια δύσκολη ομάδα. Ηταν πιο γρήγορη και δυνατή από εμάς. Πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε. Ηξερα ότι έπρεπε να βρω τη δύναμη, δεν ξέρω από που, για να κάνω περισσότερα να βελτιώσω την απόδοσή μου στο ματς. Για καλή μου τύχη έκανα ένα σουτ μακριά από την περιοχή και σκόραρα. Στο τέλος ο Καρίμ πέτυχε κι αυτός ένα γκολ και πήραμε τη νίκη και την πρόκριση. Ηταν φανταστικό αυτό που ζήσαμε εκείνη τη βραδιά». 

Εχεις συνειδητοποιήσει ότι δεν σκόραρες συχνά αλλά κάθε φορά που του έκανες έβαζες όμορφα γκολ και σημαντικά για την ΑΕΚ;

«Δεν σκόραρα όντως συχνά, αλλά όποτε το έκανα ήταν σημαντικό για την ομάδα. Κι αυτό είναι κάτι μοναδικό για εμένα. Πάντα θέλω το κάτι παραπάνω και όταν με χρειάζεται η ομάδα θέλω να είμαι εκεί και να βγαίνω μπροστά».

Κόντρα στον ΠΑΟΚ η ΑΕΚ μέτρησε αρκετούς χαμένους τελικούς. Αυτός του 2017 στον Βόλο σημαδεύτηκε από επεισόδια μεταξύ των οπαδών. Πώς τον θυμάσαι αυτόν τον τελικό;

«Ηταν οι πιο δύσκολες στιγμές για εμένα. Την πρώτη μου χρονιά στην ΑΕΚ κερδίσαμε το Κύπελλο. Την επόμενη φορά χάσαμε το τρόπαιο από τον ΠΑΟΚ με κάποια λάθη από τον διαιτητή, ο οποίος δεν έδωσε κάποια οφσάιντ. Αυτά συμβαίνουν όμως στο ποδόσφαιρο. Επειτα όταν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, χαλαρώσαμε λίγο και όταν πήγαμε στον τελικό η ομάδα ήταν πεπεισμένη ότι ήταν καλύτερη από τον αντίπαλο. Αλλά δεν ήταν έτσι τα πράγματα και χάσαμε. Ο τελικός του 2017 με τον ΠΑΟΚ στον Βόλο ήταν ότι χειρότερο, με τα επεισόδια μεταξύ οπαδών.

Δεν μπορούμε όμως να αλλάξουμε το παρελθόν. Επίσης, ο τελικός από τον Ολυμπιακό στον οποίο χάσαμε, δεν ήταν δίκαιο για εμάς. Ξανά ο διαιτητής σε εκείνη την αναμέτρηση έκανε λάθη. Θυμάμαι ένα φάουλ που μου έκαναν έξω από την περιοχή. Θυμάμαι όμως ότι ήμουν μέσα κι έπρεπε να δοθεί πέναλτι. Ο ρέφερι όμως δεν έδωσε καν φάουλ».

Ακόμα και σήμερα ο ΠΑΟΚ κατηγορεί την ΑΕΚ ότι έκλεψε το πρωτάθλημα. Ποια είναι η άποψή σου για αυτό;

«Δεν βρίσκω νόημα σε αυτά που λέει ο ΠΑΟΚ. Εκείνη τη χρονιά που κατακτήσαμε το πρωτάθλημα κανείς δεν μπορεί να μας πει τίποτα. Ξέρουμε βέβαια ότι στην Ελλάδα πολλά πράγματα γίνονται. Αρκετές ομάδες ελέγχουν το ποδόσφαιρο. Εμείς όμως ήμασταν καλύτεροι μέσα στον αγωνιστικό χώρο, κερδίσαμε τα παιχνίδια και στο τέλος δίκαια το πρωτάθλημα. Στο ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ ήμασταν πέντε βαθμούς μπροστά και ξέραμε ότι θα παίζαμε χωρίς οπαδούς στην Τούμπα. Και μέσα σε μία νύχτα όλα άλλαξαν. 

Το γήπεδο ήταν γεμάτο και εμείς ήμασταν μπροστά μόνο δύο βαθμούς. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να συμβαίνουν λίγες ώρες πριν από ένα παιχνίδι. Ηθελαν να μας αποσυντονίσουν. Να παίξουν με το μυαλό μας. Εμείς όμως πήγαμε στο ματς και αντιμετωπίσαμε τον αντίπαλο. Δεν μπορούσαμε να πάρουμε καμία απόφαση. Αυτό που έκανε ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ ήταν λάθος από πλευράς του. Το γκολ που σημείωσε ήταν ξεκάθαρο οφσάιντ. 

Μπήκαν παρόμοια γκολ και σε άλλα πρωταθλήματα. Και όλα ακυρώθηκαν. Μετά από αυτό το ματς ήταν χάος. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εκτός από το να φύγουμε. Ηταν επικίνδυνο για εμάς, για τους οπαδούς, για όλους».

Τη σεζόν 2017/18, η ΑΕΚ κατάφερε να πετύχει πολλά! Είχε μια πορεία χωρίς ήττα στην Ευρώπη, έφτασε στον τελικό του κυπέλλου και βέβαια, με αποκορύφωμα της επιτυχίας της την κατάκτηση του πρωταθλήματος, 24 χρόνια μετά την τελευταία μέχρι τότε κατάκτηση. Εκείνη η χρονιά ήταν ορόσημο για την Ένωση, που είχε προπονητή τον Μανόλο Χιμένεθ. Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Χιμένεθ;

«Ηταν όντως η καλύτερη χρονιά για εμένα. Περάσαμε στην Ευρώπη, κερδίσαμε το πρωτάθλημα και η συνεργασία με τον Μανόλο Χιμένεθ ήταν πολύ καλή. Είχαμε ωραία σύνδεση μαζί του. Οποτε ήθελα κάτι ήταν εκεί δίπλα μου. Όπως και όλοι οι ποδοσφαιριστές. Ηθελε να ήμουν ηγέτης μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ηταν ο καλύτερος προπονητής για εμένα, λόγω της εμπιστοσύνης που μου έδειχνε. Μου άρεσε ο τρόπος παιχνιδιού του. 

Πάντα έλεγε ότι σκεφτόταν. Ειχε πάθος για τα ματς και 24/7 σκεφτόταν τους αντιπάλους και τα σχέδια που έπρεπε να καταστρώσει. Καταπληκτικό μυαλό. Επίσης λόγω του ότι ήταν ποδοσφαιριστής στο παρελθόν ήξερε πως να αντιμετωπίσει έναν παίκτη στα αποδυτήρια. Εγραψε ιστορία στον σύλλογο και του αξίζουν μόνο τα καλύτερα».

«Πραγματικός ηγέτης ο Μάνταλος»

Λίγα λόγια για τον Πέτρο Μάνταλο, ο οποίος πολλές φορές είχε στοχοποιηθεί από τους οπαδούς της ΑΕΚ; 

«Ο καλύτερος τύπος της ομάδας. Εχουμε καλή σχέση ακόμα και σήμερα. Ως παίκτης είναι φανταστικός. Οι οπαδοί του ασκούσαν κριτική ίσως γιατί είναι πολλά χρόνια στην ομάδα. Τον πίεζαν, υπήρχε πίεση από τους φίλους της ΑΕΚ προς το πρόσωπό του σε κάθε ματς. Ακόμα και σε καλά παιχνίδια πάντα υπήρχε κριτική. Επιτέλους όμως μπορείτε να δείτε ότι ο Πέτρος ήταν πάντα εκεί για την ομάδα. Απέρριψε αρκετές φορές προτάσεις από το εξωτερικό που του προσέφεραν καλύτερο συμβόλαιο με περισσότερα χρήματα. Αγαπάει την ομάδα. 

Μεγάλωσε μαζί της. Ηταν στα καλύτερα και στα χειρότερα μαζί της. Πάντα δίπλα της. Αυτό λέει πολλά. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια που δεν ξεκινούσε βασικός στα παιχνίδια, ο Πέτρος ήταν εκεί για την ΑΕΚ. Ηταν χαρούμενος. Πραγματικός ηγέτης. Είναι εύκολο για κάποιον να ευτυχισμένος όταν παίζει, αλλά όχι όταν είναι στον πάγκο. Ενας από τους καλύτερους Έλληνες παίκτες».

«Είμαι οπαδός της ΑΕΚ»

Για τον κόσμο και την αγάπη που σε έδειχνε;

«Για τους οπαδούς της ΑΕΚ έχω μόνο τα καλύτερα να πω. Με υποστήριζαν από την πρώτη στιγμή που εντάχθηκα στην ομάδα, μέχρι και την τελευταία. Βασικά ακόμα και σήμερα λαμβάνω ωραία μηνύματα από τους οπαδούς. Τους αγαπάω. Θέλω μόνο τα καλύτερα για τον σύλλογο, παρά το γεγονός ότι δεν είμαι στην ομάδα. Είμαι οπαδός της ΑΕΚ. Εχω πολλά συναισθήματα για την ομάδα. Δεν θα ξεχάσω κανέναν και τίποτα όσα έζησα».

Ποια ήταν η σχέση σου με τον Δημήτρη Μελισσανίδη;

«Ο κ. Μελισσανίδης πήρε την ΑΕΚ από το μηδέν και την έβαλε ξανά στην Ευρώπη, στο Champions League στο νέο της γήπεδο κι σκόρπισε χαρά στους οπαδούς. Είναι ηγέτης, τον θαυμάζω πολύ. Είναι βέβαια σκληρός όπως είπα και θέλει πάντα το καλύτερο για την ομάδα.  Να πετύχει τους στόχοαυς της. Πάντα, ήταν δίπλα μου και δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό»

Με ποιους ποδοσφαιριστές έκανες περισσότερη παρέα στα αποδυτήρια κι στη ζωή σου;

«Ημουν πολύ κοντά με τον Σέρχιο. Φυσικά και με τους Πορτογάλους και τον Μάνταλο, με τον οποίο μιλάω ακόμα και σήμερα. Περνούσαμε αρκετό χρόνο μαζί. Ειχα καλές επαφές με τους συμπαίκτες μου. Με τον Αραούχο κάθε φορά που πηγαίνω στην Ελλάδα περνάμε χρόνο μαζί».

Παρακολουθείς την ΑΕΚ σήμερα;

«Ναι φυσικά, βλέπω τα παιχνίδια της όποτε μπορώ. Εχει φανταστική ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Ματίας Αλμέιδα. Πολύ δυνατή. Το ρόστερ έχει σπουδαίες προσωπικότητες. Όπως και ο Μπρούνο Άλβες βοηθάει με την εμπειρία του. Ο Αλμέιδα είναι ένας πολύ καλός προπονητής κι έχει μια τρέλα μέσα του. Επίσης, έχει πολύ καλή σύνδεση με τους παίκτες. Το γήπεδο έφερε κι ενέργεια στην ομάδα στα εντός έδρας παιχνίδια. Υπάρχει πλέον καταπληκτική ατμόσφαιρα. Δύσκολα περνάει κάποιος αντίπαλος από εκεί. Αυτό μας έλειψε τα προηγούμενα χρόνια. Χάρηκα πολύ που είδα την ΑΕΚ να κερδίζει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. 

Ημουν στο γήπεδο στη φιέστα. Μου έλειψε η ΑΕΚ. Στο τέλος μπήκα στον αγωνιστικό χώρο. Αλλά δεν το ήθελα γιατί ήταν κάτι που δεν είχα μέρος εγώ. Επρεπε να το ζήσουν αυτοί που το κέρδισαν. Εγώ είχα την ευκαιρία μου στο παρελθόν. Ο Πέτρος και ο Σέρχιο όμως με έσπρωξαν στον αγωνιστικό χώρο για να το ζήσω κι εγώ. Ετσι μπήκα με την κόρη μου. Τρελάθηκε με την ατμόσφαιρα κι εγώ χάρηκα πάρα πολύ με την αγάπη που μου έδειξε ο κόσμος. Ξεχωριστό για εμένα όλο αυτό. Ημασταν όλοι χαρούμενοι».

«Ισως μια μέρα να επιστρέψω στην ΑΕΚ, ποιος ξέρει...»

Σου λείπει η ΑΕΚ και η ζωή στην Ελλάδα;

«Φυσικά και μου λείπει. Και τι δεν θα έδινα για να επιστρέψω. Ισως μια μέρα συνεργαστώ ξανά με την ομάδα. Ποιος ξέρει. Θα συνεχίσω να αγαπάω την ΑΕΚ. Αυτά τα επτά χρόνια ήταν απίστευτα για εμένα. Εχω φίλους στην ομάδα που μιλάω και σήμερα».

Ένα μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο της ΑΕΚ;

«Αυτό που θέλω να πω είναι να υπάρχει εμπιστοσύνη στην ομάδα. Συνέχεια. Για 90 λεπτά. Όπως είδαμε και με τη Ντιναμό. Στήριξη μέχρι το τέλος. Θέλω να πω στους οπαδούς ότι θα αγαπήσω αυτή την αγάπη για πάντα. Να πιστεύουν στην ΑΕΚ».