O Zέλικο Ομπράντοβιτς στο Sportal: «Προπονητής στον Ολυμπιακό; Έχω μεγάλο σεβασμό, το σκεφτόμουν πάντα, αλλά...»

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς σε μια ξεχωριστή συνέντευξη στο Sportal για τα σχέδια του μετά το μπάσκετ, τις λάθος αποφάσεις στην καριέρα του, αν θα σκεφτόταν ποτέ να κάτσει στον πάγκο του Ολυμπιακού και την ξεχωριστή του σύνδεση με τον Παναθηναϊκό.

Για τον «άρχοντα» των Final 4 τα λόγια είναι περιττά και πάντα όταν θα βρισκόμαστε δίπλα του, θα έχουμε άγχος και δέος, όχι μόνο για όσα έχει καταφέρει αλλά και για τον επαγγελματία που έχει μέσα του.

Τα τελευταία 24ωρα, η Παρτίζαν, βρίσκεται στην χώρα μας για την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό, σήμερα (7/3) στο ΣΕΦ.

Τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς συνάντησε το Sportal λίγο μετά την προπόνηση της ομάδας στο ΣΕΦ, με τον προπονητή- ευγενικό και φιλικό- όπως πάντα μαζί μας, να δέχεται να ανοίξει την καρδιά του και να μας χαρίσει λίγο από τον χρόνο του.

Από το ενδεχόμενο να τον δούμε στον πάγκο του Ολυμπιακού, μέχρι το πιο τρελό του όνειρο, που όπως λέει «γιατί όχι να μην γίνει αληθινό;», ο Ομπράντοβιτς, ήταν απολαυστικός!

Είστε αναμφίβολα ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη, αυτός ο τίτλος σας έκανε ποτέ να νιώσετε άγχος ότι πρέπει να τον διατηρήσετε;

-Όχι, δεν σκέφτομαι έτσι. Θέλω να πω, αυτή είναι η καθημερινή δουλειά, προσπαθείς να είσαι συγκεντρωμένος στην δουλειά σου, να προετοιμάζεις την ομάδα σου, να είσαι ειλικρινής με τους παίκτες σου και αυτό είναι όλο. Ποτέ δεν σκέφτομαι κάτι τέτοιο.

Είστε προπονητής πολλά χρόνια και έχετε προπονήσει τους καλύτερους παίκτες. Ο τρόπος που προπονείτε έχει γίνει πιο απλός με τα χρόνια ή παραμένετε ο ίδιος;

-Όχι φυσικά και αλλάζει. Ο καθένας από εμάς αλλάζει. Ξέρετε, αν πάμε πίσω, την ημέρα που ξεκίνησα να είμαι προπονητής, ήταν διαφορετικό το μπάσκετ. Φυσικά και πρέπει να προσαρμοστείς και επειδή το παιχνίδι είναι διαφορετικό τώρα και υπάρχουν κάποιες αλλαγές στους κανόνες που έχουν έρθει σε σχέση με πριν. Οπότε όλα μετράνε. Πρέπει να καταλάβεις ότι κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να μάθεις και να γίνεις καλύτερος σε κάθε είδους πτυχή της ζωής, όχι μόνο στο μπάσκετ.

Θα μπορούσατε να γίνετε προπονητής του Ολυμπιακού ή η καρδιά σας είναι «πράσινη»;

-Όχι, όχι, όχι. Αυτό είναι κάτι που πάντα σκεφτόμουν, ότι έχω μεγάλο σεβασμό στον Ολυμπιακό. Είμαστε εδώ τώρα για να παίξουμε αυτό το παιχνίδι, θα έχουν μια μεγάλη γιορτή για τα 100 χρόνια τους, είναι μια ευκαιρία να τους συγχαρώ. Και είναι πραγματικά ξεχωριστός σύλλογος. Έχουν καταπληκτικούς ανθρώπους που τους ακολουθώ, τους οπαδούς τους και όλα όσα είναι η ιστορία αυτού του συλλόγου. Αλλά ξέρετε, είμαι κάποιος που έχω στην καρδιά μου διαφορετικούς συλλόγους. Οπότε για μένα είναι αδύνατον να ήμουν προπονητής του Ολυμπιακού.

Σε προηγούμενη συνέντευξη σας είπατε ότι δεν πληρώνεστε από την Παρτίζαν. Προφανώς αυτό είναι κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει. Μπορώ να ρωτήσω γιατί αποφασίσατε να κάνετε κάτι τέτοιο;

-Ήταν μια δύσκολη κατάσταση για τον σύλλογό μου και μίλησε με τον πρόεδρο γι αυτό και αυτό ήταν όλο. Δεν μου αρέσει τόσο να μιλάω για αυτό. Μου αρέσει ο σύλλογος μου και προσπαθώ να κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να βοηθήσω τον σύλλογο. Επειδή ξέρω πόσοι άνθρωποι μας ακολουθούν, πόσοι άνθρωποι χαίρονται που βλέπουν την Παρτίζαν και να μας ακολουθούν στην Ευρώπη. Αυτό με κάνει πραγματικά περήφανο. Είναι κάτι μέσα μου. Θα προσπαθήσω να κάνω το καλύτερο για την Παρτίζαν.

Ξέρω ότι ο Παναθηναικός είναι μεγάλο κεφαλαίο στη ζωή σας. Το αισθάνεστε το πιο σημαντικό στην καριέρα σας;

-Άκου κάθε στιγμή στην ζωή μας είναι σημαντική. Ξέρεις, το να είσαι 13 χρόνια στον Παναθηναϊκό είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Και το λέω πολλές, πολλές φορές. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ λοιπόν αυτό, ειδικά γιατί ήταν τόσο επιτυχημένο για όλους εμάς που το δημιουργήσαμε. Δημιουργήσαμε κατι ξεχωριστό. Όλοι μαζί ξεκινώντας από την οικογένεια και τον Γιαννακόπουλο, από τους φίλαθλους μας, από τους παίκτες, το προσωπικό, ο καθένας από εμάς. Οπότε ξέρετε, θα το θυμόμαστε για πάντα. Η ζωή συνεχίζεται όμως. Έτσι έχουμε έναν ακόμη μπροστά μας.

Έχετε νιώσει ότι έχετε πάρει λάθος αποφάσεις στην καριέρα σας;

-Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που έχει πάρει μόνο καλές αποφάσεις. Αλλά, ξέρετε, αν αποφασίσετε κάτι, προχωράτε με αυτό και συνεχίζετε. Δεν έχεις χρόνο να γυρίσεις πίσω και να σκεφτείς ότι ίσως ήταν καλύτερη επιλογή αυτή ή εκείνη. Γιατί η ζωή είναι ευκαιρία. Ξέρετε, ξυπνάτε κάθε πρωί και πρέπει να σκεφτείτε όλα αυτά, ότι η ζωή είναι υπέροχη και ότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες μπροστά σας.

Ξέρω ότι έχετε μέλλον, αλλά έχετε σκεφτεί την τελευταία μέρα στην δουλειά; Πώς θα θέλατε να τελειώσει η καριέρα σας;

-Όχι, δεν ξέρω. Δεν ξέρω. Πραγματικά, επειδή αυτή είναι, όπως σας είπα πριν, η καθημερινή δουλειά. Έχεις παιχνίδι και προσπαθείς να προετοιμάσεις το παιχνίδι και έτσι προχωράμε. Ξέρω λοιπόν ότι έχω, ας πούμε, ένα ακόμη ετήσιο συμβόλαιο με την Παρτίζαν αλλά δεν πάω τόσο μακριά. Ξέρουμε ότι σε αυτή τη δουλειά όλα είναι πιθανά. Ξέρετε, αυτή η αλλαγή από το βράδυ στο πρωί. Αλλά πάντως, η ευτυχία που έχω μέσα μου είναι κάτι ιδιαίτερο. Και όσο μου αρέσει αυτή η δουλειά, θα συνεχίσω να εργάζομαι, όπως είπα πολύ σκληρά και να είμαι ευτυχισμένος με το προσωπικό μας, με τους φιλάθλους από τον σύλλογο, ειδικά με τους οπαδούς μας.

Εντάξει, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, το μπαρ με το όνομα «Teenagers» θα γίνει σύντομα;

-Ελπίζω μια μέρα (γέλια). Ναι, ελπίζω μια μέρα. Γιατί αυτό ωραίο αστείο αλλά γιατί να μην είναι η αλήθεια; Έτσι ελπίζω ότι μια μέρα με αυτόν τον φίλο...

Ποιον φίλο;

-Είναι σαν αδελφός, είναι ένας ξεχωριστός φίλος. Οι κοντινοί μου φίλοι ξέρουν, αλλά ξέρω ότι δεν τους αρέσει, ξέρεις να λέω το όνομά του. Έτσι είμαστε τόσο καλοί φίλοι που δεν το χρειαζόμαστε.

Έχουμε συμφωνία ότι στο μπαρ θα είμαι η μάνατζερ;

-Ξέρεις αυτό είναι το μέλλον (γέλιο). Οπότε εγώ... αυτό είναι το μέλλον.

Αλλά τα όνειρα είναι όμορφα...

- Ναι, τα όνειρα είναι όμορφα. Οπότε ας δούμε αν μια μέρα θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι.

Σας ευχαριστώ πολύ - Και εγώ.