){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
)
Ο Νόβακ Τζόκοβιτς, είναι πιθανότατα το καλύτερο παράδειγμα της σημασίας της ψυχολογίας και της νοοτροπίας στον αθλητισμό. Είναι τόσο σπουδαίος που αποτελεί συνώνυμο της αθλητικής ελίτ.
Η επιτυχία του Νόβακ Τζόκοβιτς αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς την πέτυχε μέσα στο πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον που έχει γνωρίσει ποτέ το τένις. Οι μεγαλύτεροι αντίπαλοί του, ο Ρότζερ Φέντερερ και ο Ραφαέλ Ναδάλ, βρίσκονται πίσω του σε κατακτήσεις Grand Slam. Σε πολλά αθλήματα, η επιτυχία ενός αθλητή ή ομάδας μπορεί να οφείλεται εν μέρει σε μια γενικότερη κρίση στον ανταγωνισμό ή στο χαμηλό επίπεδο παιχνιδιού. Αντίθετα, ο Νόβακ Τζόκοβιτς έχτισε το όνομά του στις πιο δύσκολες δυνατές συνθήκες. Οι ψυχολογικές δυνάμεις και οι τεχνικές που συνδέονται περισσότερο με τον κορυφαίο τενίστα όλων των εποχών είναι η ενσυνειδητότητα (mindfulness) και η ανθεκτικότητα. Πέρα από αυτές, η ψυχική σταθερότητα, η εξαιρετική απόδοση υπό πίεση και η ικανότητα ανάκαμψης είναι σημαντικά χαρακτηριστικά του Τζόκοβιτς. Η ενσυνειδητότητα αναφέρεται στη διαχείριση των συναισθηματικών αντιδράσεων και στην εστίαση των σκέψεων σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Το τένις είναι ένα άθλημα με πολλές διακοπές, και η σημασία της «ψυχικής επαναφοράς» πριν από κάθε σερβίς είναι ανεκτίμητη.
Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του Τζόκοβιτς
Η ανθεκτικότητα (ψυχολογική) είναι ίσως το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του Τζόκοβιτς, καθώς είναι εμφανής τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Η ικανότητά του να αντέχει την πίεση, να την αποδυναμώνει και στη συνέχεια να την χρησιμοποιεί προς όφελός του είναι σχεδόν πάντα ορατή. Ο Τζόκοβιτς είναι τόσο καλός σε αγχωτικές και δύσκολες καταστάσεις που συχνά η ανθεκτικότητά του κυριαρχεί πάνω στον αντίπαλο, ο οποίος αναγκάζεται να παίξει πολλές ανταλλαγές και τελικά να κάνει λάθος.
Όταν ο αντίπαλος του Τζόκοβιτς σερβίρει, γνωρίζει ότι με αυτήν την κίνηση μπαίνει στη ζώνη άνεσης του Τζόκοβιτς και όχι στη δική του… Και εκεί ακριβώς συμβαίνει η μαγεία που μόνο οι κορυφαίοι αθλητές μπορούν να πετύχουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι αντίπαλοί του μπαίνουν στην παρούσα στιγμή, την οποία δημιουργεί ο Τζόκοβιτς. Σε αυτή την παρούσα στιγμή δεν υπάρχουν πιέσεις από το παρελθόν ούτε φόβοι για το μέλλον, παρά μόνο ελευθερία, που δίνει χώρο στις μέγιστες δυνατότητες του Τζόκοβιτς.
Η αυτοπεποίθηση
Όσον αφορά την αυτοπεποίθηση, αυτή του Τζόκοβιτς δεν μοιάζει με του Τζόρνταν, αλλά βασίζεται περισσότερο σε μια αμυντική προσέγγιση, η οποία στέλνει το μήνυμα στον αντίπαλο ότι σχεδόν κάθε μπάλα θα επιστραφεί. Η αυτοπεποίθηση του Τζόκοβιτς προκύπτει ως αποτέλεσμα της προσαρμογής και της δημιουργίας ενός ιδιαίτερου ρυθμού, ο οποίος για τους αντιπάλους αποτελεί έναν ιστό αράχνης από τον οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεφύγουν. Το παιχνίδι υπό πίεση είναι κάτι που αναδεικνύει ιδιαίτερα το μέγιστο των δυνατοτήτων του Τζόκοβιτς. Το να επιδεικνύει κανείς τις καλύτερες ικανότητές του όταν η πίεση είναι σχεδόν παραλυτική, είναι χαρακτηριστικό πολύ λίγων αθλητών.
Ο Τζόκοβιτς γνωρίζει πολύ καλά ότι το άγχος πρέπει να είναι υπηρέτης και όχι αφέντης. Πολλές καταστάσεις εκτός γηπέδου, με τις οποίες οι φίλαθλοι του τένις είναι λίγο-πολύ εξοικειωμένοι, δείχνουν επίσης ότι ο Τζόκοβιτς ξέρει πότε να είναι στωικά συγκρατημένος, αλλά και πότε να διοχετεύει όλο του το δυναμικό για να υπερασπιστεί τη θέση, την ταυτότητα ή τη θέση του, με την ευρύτερη έννοια. Αν τα πιο πολύτιμα διαμάντια δημιουργούνται υπό την επίδραση τεράστιων πιέσεων, ο Τζόκοβιτς είναι ακριβώς αυτό, το πιο πολύτιμο διαμάντι. Ξεκίνησε την καριέρα του μέσα σε κοινωνικο-οικονομικές πιέσεις, για να αντιμετωπίσει στη συνέχεια δύο κολοσσούς του τένις. Επομένως, το ψυχολογικό υπόβαθρο του Τζόκοβιτς είναι τόσο κυρίαρχο και πολύπλοκο, που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει αντικείμενο εξύμνησης. Είναι ένα επιθετικό οχυρό, που νικά με υπομονή και ελέγχει το αποτέλεσμα με καθαρό μυαλό.
)
)
)
)
)
)
)
)