Wimbledon: Η κόρη του Νόβακ Τζόκοβιτς τα «πήρε» με τον κόσμο στις εξέδρες και τον κάλεσε να σωπάσει
i

© ss Twitter

Wimbledon: Η κόρη του Νόβακ Τζόκοβιτς τα «πήρε» με τον κόσμο στις εξέδρες και τον κάλεσε να σωπάσει

Άγγελος Φραγκισκάτος 10:12 - 04.07.2023 / Ανανεώθηκε: 15:08 - 14.08.2024

Ο νυν πρωταθλητής του Wimbledon Νόβακ Τζόκοβιτς προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο κερδίζοντας τον Πέδρο Κατσίν, αν και η πεντάχρονη κόρη του Τάρα έμεινε δυσαρεστημένη σε ένα στάδιο.

Η κόρη του Νόβακ Τζόκοβιτς, Τάρα τα έβαλε με τον κόσμο ενώ παρακολουθούσε τον μπαμπά της στο Wimbledon. Ο Σέρβος τενίστας επικράτησε του Αργεντίνου Πέδρο Κατσίν με 6-3 6-3 7-6 (7-4) στο κεντρικό γήπεδο, κάνοντας ένα πρώτο βήμα προς την υπεράσπιση του τίτλου του. 

Ο Τζόκοβιτς έπρεπε να περιμένει για τη νίκη του, καθώς η βροχή προκάλεσε τη διακοπή του παιχνιδιού μετά το πρώτο σετ. Δεν υπήρχε παιχνίδι για 80 λεπτά, καθώς ο Σέρβος έκανε χιούμορ στο πλήθος προσπαθώντας να στεγνώσει το βρεγμένο γρασίδι με μια πετσέτα προτού ζητήσει χαριτολογώντας από όλους να φυσήξουν στην επιφάνεια.

Η Τάρα, παρακολούθησε τη δράση με τη μαμά της Γελένα στο box του Τζόκοβιτς. Υπήρξε ένα σημείο όπου ο Νόλε χτύπησε το φιλέ με το σερβίς του, πριν η κάμερα στραφεί στην οικογένειά του. 

Η κόρη του φαινόταν να κοιτάζει προς την κατεύθυνση της μητέρας της προτού βάλει το δάχτυλό της στα χείλη της, βγάζοντας έναν δυνατό και παρατεταμένο ήχο, φαινομενικά αποδοκιμάζοντας τους οπαδούς για τον ρόλο τους στο αποτυχημένο σερβίς του Τζόκοβιτς. Η Γελένα φαινόταν ασυγκίνητη και ίσως ελαφρώς κουρασμένη από τις αντιδράσεις του παιδιού της, μετά από έναν αγώνα με καθυστέρηση δύο ωρών συν 90 λεπτών με βροχή. 

Ο Τζόκοβιτς παντρεύτηκε την Γελένα το 2014, έχοντας αρχίσει να βγαίνουν το 2005. Αρραβωνιάστηκαν το 2013 και έχουν δύο παιδιά. Ο γιος τους Στέφαν γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 2014 και η κόρη Τάρα τον Σεπτέμβριο του 2017. 

Ο νικητής των 23 Grand Slam είπε στη συνέντευξή του μετά την ολοκλήρωση του αγώνα: «Δεν είναι πολύ καλύτερο από το Wimbledon, πραγματικά, όσον αφορά την ιστορία και την παράδοση. Το έχω πει πολλές φορές σε όλη την καριέρα μου. Το να έρθω στο Wimbledon ήταν πάντα το όνειρο, να το κερδίσω. Ένα παιδικό όνειρο έγινε πραγματικότητα το 2011 και κάθε χρόνο που επιστρέφω αναπολώ αυτές τις αναμνήσεις και απλώς συνδέομαι με εκείνο το νεαρό αγόρι που ονειρευόταν στη Σερβία. Προσπαθώ να μην θεωρώ δεδομένο κανένα ματς, κανένα λεπτό που περνάω στο γήπεδο εδώ. Είμαι σίγουρα ευλογημένος, οπότε είναι υπέροχο συναίσθημα να βρίσκομαι εδώ».